مالکیت در فقه اسلام و حقوق غرب
مالکیت در فقه اسلام و حقوق غرب عنوان پایان نامه ای است که توسط سیدمعین حجازی، با راهنمایی محمدحسین شعبانی در سال ۱۳۹۵ و در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد دامغان دفاع گردید.
 | |
| عنوان | مالکیت در فقه اسلام و حقوق غرب |
|---|---|
| رشته | حقوق خصوصی |
| دانشجو | سیدمعین حجازی |
| استاد راهنما | محمدحسین شعبانی |
| مقطع | کارشناسی ارشد |
| سال دفاع | ۱۳۹۵ |
| دانشگاه | دانشگاه آزاد اسلامی واحد دامغان |
چکیده
کیت در اسلام، شکل ویژه ای دارد که نمونه آن را به ندرت می توان در مکاتب و جهان بینی های دیگر یافت. بر اساس آنچه در قرآن آمده، مالکیت در اسلام، دارای سلسله مراتبی شامل مالکیت الهی، مالکیت اولیای الهی و مالکیت فردی و خصوصی. البته در حقوق غرب سه نوع اول مالکیت ها جایگاه خاصی ندارد و بیشتر به سمت مالکیت خصوصی و شخصی توجه شده است. البته بطور کلی مالکیت، به عنوان یکی از مهم ترین نهادهای حقوقی از دیرباز تاثیری شگرف بر تطور نظام ها و فرهنگهای گوناگون حقوقی داشته است. در فقه شیعه و در اسلام، بسیاری از قواعد فقهی در مورد این نهاد هستند و در حقوق غرب نیز این حمایت از دوره حقوق روم وجود داشته است. نگرشی بر تطور مالکیت در این دو نظام حقوقی مبین آن است که میانی این نهاد در دو نظام کاملا متفاوت شکل گرفته است و تمایز مذکور بر بسیاری از ساز کارهای حمایتی نیز تاثیر نهاده است. در واقع، در فقه اسلامی، مالکیت به عنوان موقعیت حقوقی مطرح می شود در حالی که در حقوق غربی در قالب حق شخصی نمود می یابد با توجه به عدم کارآیی مفهوم موقعیت حقوقی، به نظر می رسد تحول مبنای مالکیت به سوی حق شخصی اجتناب ناپذیر است، امری که نه تنها با میانی فقهی تعارضی ندارد بلکه زنجیره تحول این نهاد را تکمیل نیز می کند. با توجه به مطالب گفته شده در این پژوهش به بررسی مالکیت در فقه اسلام و حقوق غرب پرداخته ایم. نتایج پژوهش نشان داد که مالکیت در اسلام امانت و مسیولیت است اما در مکاتب دیگر و در حقوق کشورهای دیگر مالکیت یعنی تصرف تام حقوقی در هر چیز، حال آنکه در اسلام این مالکیت از آن خداست. مالکیت در اسلام امانت است. مالکیت در اسلام به معنای اختیارداری تام و کامل وجود ندارد اما مالکیت در غرب هیچ محدودیتی ندارد، در قانون مدنی ایران و دیگر کشورها مثل فرانسه و انگلستان نیز تفاوت های عمده ای مشاهده شد.
ساختار و فهرست پایان نامه
Abstract:Ownership in Islam has a special form of it rarely can be found in Doctrines and other worldviews According to the Quran, ownership in Islam, has a hierarchy containing divine ownership, ownership of divine parents and individual and private ones Absolutely, in the West rights, top three ownerships have special position and it paid attention more to the private and personal ownerships Although ownership as one of the most important Legal entities has long been influential on the development of systems and various legal cultures In Jurisprudence of Shiite and Islam, there are many legal rules about the institution as well as in the West rights in support of the Roman rights generation View on the evolution of the ownership into the two legal system suggests that the bases have established completely different And mentioned distinction has affected many of supportive constructions In fact, in Islamic jurisprudence, ownership considered as the legal status while on West rights arises in the form of personal rights According to inefficiency of the legal position meaning, it seems that the base evolution of ownership towards personal right is inevitable, which not only does not conflict with jurisprudence bases, but also the evolution chains will be completed According to what was mentioned in the research, we studied the ownership in Islamic jurisprudence and west rights
کلیدواژه ها
- مالکیت
- حقوق اسلام
- حقوق غرب
- موقعیت حقوقی