مسیولیت مدنی دولت در خصوص خشکی آب زاینده رود
 | |
| عنوان | مسیولیت مدنی دولت در خصوص خشکی آب زاینده رود |
|---|---|
| رشته | حقوق خصوصی |
| دانشجو | انیسه فنونی |
| استاد راهنما | مصطفی نفری |
| استاد مشاور | راضیه عبدالصمدی |
| مقطع | کارشناسی ارشد |
| سال دفاع | ۱۳۹۸ |
| دانشگاه | دانشگاه شهید اشرفی اصفهانی |
مسیولیت مدنی دولت در خصوص خشکی آب زاینده رود عنوان پایان نامه ای است که توسط انیسه فنونی، با راهنمایی مصطفی نفری و با مشاوره راضیه عبدالصمدی در سال ۱۳۹۸ و در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه شهید اشرفی اصفهانی دفاع گردید.
چکیده
از جمله مسایلی که در سالهای اخیر توجه دولت را در حوزه محیط زیست در ایران به خود معطوف داشته است، مسیله خشکسالی رودها و رودخانه ها می باشد. در این عرصه بسیاری دولت را مسیول و پاسخگو و در واقع متعهد به جبران خسارت دانسته اند. زیرا این نهاد تصدی اعمال حاکمیت و همچنین در عرصه هایی اعمال تصدی را بر عهده داشته و نمی تواند مبرا از پاسخگویی باشد. در راستای اعمال سازوکارهای حکمرانی مطلوب، دولت باید بستری را برای حفظ محیط زیست سالم که در زمره تعهدات این نهاد در حوزه نسل سوم حقوق بشر می باشد فراهم آورد. در زمینه مسیولیت مدنی سه تیوری رایج تقصیر یا خطا، خطر یا ریسک و همچنین نظریه مختلط در بسیاری از موارد تحلیل و تبیین شده اند. به نظر می رسد مسیولیت دولت را باید در حوزه نظریه دوم یعنی نظریه مطلق خطر یا ریسک قرار داد تا نهاد مذکور را بتوان مسیول جبران خسارت قلمداد نمود. در واقع بستر و محیط خطرناکی که عامل ایجاد آن دولت بوده، شرط اثبات تقصیر را از این نهاد مستثنی می سازد. در این پایان نامه نگارنده پس از واکاوی علل و عوامل موثر در خشکسالی زاینده رود به تحلیل نظریه های مربوط به مسیولیت مدنی دولت و الزام به پاسخگویی آن اشاره کرده است.
کلیدواژه ها
- دولت
- زاینده رود
- مسیولیت مدنی
- آب