بررسی ماهیت احکام و آثار قبول در اعمال حقوقی

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۳ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۲۰ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات پایان نامه|عنوان=بررسی ماهیت احکام و آثار قبول در اعمال حقوقی|رشته تحصیلی=حقوق خصوصی|دانشجو=حسن حسینی خیرآبادی|استاد راهنمای اول=محمدباقر پارساپور|استاد مشاور اول=سیدحسن وحدتی شبیری|مقطع تحصیلی=کارشناسی ارشد|سال دفاع=۱۳۸۸|دان...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بررسی ماهیت احکام و آثار قبول در اعمال حقوقی
عنوانبررسی ماهیت احکام و آثار قبول در اعمال حقوقی
رشتهحقوق خصوصی
دانشجوحسن حسینی خیرآبادی
استاد راهنمامحمدباقر پارساپور
استاد مشاورسیدحسن وحدتی شبیری
مقطعکارشناسی ارشد
سال دفاع۱۳۸۸
دانشگاهدانشگاه قم



بررسی ماهیت احکام و آثار قبول در اعمال حقوقی عنوان پایان نامه ای است که توسط حسن حسینی خیرآبادی، با راهنمایی محمدباقر پارساپور و با مشاوره سیدحسن وحدتی شبیری در سال ۱۳۸۸ و در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه قم دفاع گردید.

چکیده

یکی از منابع و اسباب ایجاد تعهدات در روابط مردم عقود و ایقاعات می باشد. در این پژوهش در پی شناخت ماهیت و نقش اراده قبول کننده در ایجاد و شکل گیری عقود و ایقاعات می باشیم. درواقع می خواهیم بررسی کنیم که اراده قبول کننده در اعمال حقوقی از خاصیت و ویژگی خلاق بودن و سازنده بودن برخوردار است؟ یا اراده قبول کننده تنها محدود به اعلام و اظهار رضایت نسبت به انشاء موجب می شود؟ بعبارت دیگر ماهیت قبول در اعمال حقوقی انشاء است یا اخبار؟ همچنین آیا در اعمال حقوقی سبب مجموع اراده موجب و قابل است؟ یا سبب و رکن تنها اراده موجب است و اراده قابل تنها شرط تاثیرگذاری محسوب می شود؟ بدین منظور ماهیت و موقعیت قبول در عقود و ایقاعات را بطور جداگانه بررسی کردیم و به این نتیجه رسیدیم که قبول در اعمال حقوقی پراکنده ای که وجود دارد دارای ماهیت و موقعیت واحدی نمی باشد. بلکه ماهیت و موقعیتی که قبول در قراردادها دارد متفاوت از ماهیت و موقعیت قبول در ایقاعات است. قبول در قرارداداها جزیی است که همپای ایجاب در شکل گیری عقد موثر است و اعلام اراده قابل در عقود باید متکی به قصد انشاء باشد. ولی قبول در ایقاعات تنها مطاوعه و رضایت نسبت به اراده موقع است و در تکوین و ایجاد ایقاع جزء محسوب نمی شود و تنها شرط تاثیرگذاری به حساب می آید. بعلاوه مواردی وجود دارد که در اشتراط قبول در تحقق یا تاثیرگذاری عمل حقوقی تردید وجود دارد مانند قبول موصی له در وصیت تملیکی، قبول موقوف علیهم در وقف و قبول محال علیه در حواله. آیا در این موارد اصل اشتراط قبول است یا عدم اشتراط قبول؟ در این مورد نیز ماهیت و جایگاه قبول در هر یک از این اعمال حقوقی را بطورجداگانه بررسی کردیم و به این نتیجه رسیدیم که دراعمال حقوقی اصل اشتراط قبول است. همچنین قبول برای اینکه بتواند در اعمال حقوقی موثر واقع شود باید احکام و شرایطی را داشته باشد که این احکام را با توجه به فقه و حقوق مورد بررسی قرار داده ایم.

ساختار و فهرست پایان نامه

عنوان فهرست مطالب صفحه


فصل نخست : مفهوم قبول و تمییز آن از مفاهیم مشابه ۱

طرح بحث و تقسیم مطالب ۱

گفتار نخست : مفهوم قبول در لغت و اصطلاح ۱

بند نخست : مفهوم قبول در لغت ۱

بند دوم : مفهوم قبول در اصطلاح ۲

گفتار دوم : تمییز قبول از مفاهیم مشابه ۳

بند نخست : قبول و اجازه ۳

بند دوم : قبول و اذن ۱۱

بند سوم : قبول و رضا ۱۳

فصل دوم : ماهیت و موقعیت قبول در اعمال حقوقی ۱۸

طرح بحث و تقسیم مطالب ۱۸

گفتار نخست : ماهیت و موقعیت قبول در قراردادها ۱۸

بند نخست : ماهیت قبول در قراردادها ۱۹

بند دوم : موقعیت قبول در قراردادها ۲۹

گفتار دوم : ماهیت و موقعیت قبول در ایقاعات ۳۸

مقدمه ۳۸

بندنخست : ایقاعات مستقل ۴۰

بند دوم : ایقاعات غیر مستقل ۴۲

وصیت عهدی ۴۲

تعهد به نفع ثالث ۴۴

ابراء ۴۸

بند سوم : موارد مشکوک ۴۹

وصیت تملیکی ۴۹

وقف ۵۵

فصل سوم : احکام آثار و زوال قبول ۶۱

طرح و بحث و تقسیم مطالب ۶۱

گفتار نخست : احکام قبول ۶۱

بند نخست : احکام مشترک بین ایجاب و قبول ۶۲

جدی بودن قبول ۶۲

مشخص بودن قبول ۶۳

قطعی و منجز بودن قبول ۶۵

همراه بودن قبول با وسیله ی ابراز ۷۰

بند دوم : احکام اختصاصی قبول ۷۴

مطلق و بدون قید و شرط بودن قبول ۷۴

مطابقت قبول با ایجاب ۷۷

موالات بین ایجاب و قبول ۸۵

گفتار دوم : آثار قبول ۹۰

بند نخست : نقش و اثر قبول در تعیین زمان وقوع عقد ۹۱

بند دوم : نقش و اثر قبول در تعیین مکان وقوع عقد ۹۷

گفتار سوم : زوال قبول ۱۰۰

بند نخست : زوال قبول در رابطه با ایجاب ۱۰۰

بند دوم : زوال قبول بعد از تشکیل عقد ۱۰۲

نتیجه گیری ۱۰۶

منابع ۱۰۸

کلیدواژه ها

  • قرارداد
  • نظام حقوقی
  • اذن (حقوق)
  • سبب
  • تعهد
  • ایجاب و قبول
  • انشاء (ایجاد رابطه قراردادی)
  • قبول
  • سبب
  • انشاء
  • اعمال حقوقی.