داوری‌پذیری اختلافات داخلی شرکت‌های تجاری و موانع آن
داوری‌پذیری اختلافات داخلی شرکت‌های تجاری و موانع آن نام مقاله ای از محمد رستمی، بهرام تقی پور، علی رضا صالحی فر و حسین داودی بیرق است که در شماره دوم (پاییز و زمستان1400) فصلنامه حقوق خصوصی دانشگاه تهران منتشر شده است.
چکیده
داوری به منزلة یکی از روش‌های حل اختلاف مورد حمایت قانون‌گذاران است. با این حال، در برخی موارد به جهت محافظت از صلاحیت انحصاری دادگاه‌های ملی در برخی امور مهم مقید به رعایت شرایطی است. بی‌شک، مهم‌ترین شرطْ داوری‌پذیری است که سنگ بنای رسیدگی داوری شناخته می‌شود؛ طوری که نادیده گرفتن آن ممکن است جریان داوری را در هر مرحلهای متأثر سازد. از اختلافات محل طرح مسئلة داوری‌پذیری اختلافات داخلی شرکت‌های تجاری است. پیچیدگی روابط ارکان شرکت و وجود ذی‌نفعان متعدد در برخی موارد به گونهای است که داوری‌پذیری اختلافات بروزیافته را با ابهاماتی مواجه میکند. با این حال، با وجود اهمیتی که داوری‌پذیری اختلافات داخلی شرکت‌های تجاری دارد، در حقوق ایران، وضعیت حقوقی آن چندان روشن نیست؛ حال آنکه در بسیاری از کشورها قواعد مشخصی در این زمینه وجود دارد. در این نوشتار، به روش تطبیقی، داوری‌پذیری اختلافات داخلی شرکت‌ها بررسی شد و یافتهها نشان داد برخلاف برخی کشورها، که رویة قضایی داوری‌پذیری اختلافات داخلی شرکت‌ها را شناسایی و موانع آن را تبیین کرده است، در حقوق ایران، قانون‌گذار فقط در خصوص شرکت‌های تعاونی ارجاع به داوری را الزامی دانسته و در خصوص سایر شرکت‌ها مقررة صریح و مشخصی ندارد.
کلیدواژه ها
- اشخاص ثالث
- داوری پذیری
- دعوای مشتق
- سهام داران
- نظم عمومی