ماده ۱۲۶ قانون مدنی

صاحب اطاق تحتانی نسبت به دیوارهای اطاق و صاحب فوقانی نسبت به دیوارهای غرفه بالاختصاص و هر دو نسبت به سقف مابین اطاق و غرفه بالاشتراک متصرف شناخته می‌شوند.

توضیح واژگان

به هر نوع عمل حقوقی یا مادی، که سبب تغییر و تحول در چیزی گردد؛ تصرف گویند.

پیشینه

به موجب ماده 856 قانون مدنی مصر، صاحبان طبقات ساختمان، نسبت به زمین و قسمت هایی از ملک، که برای استیفای مشترک؛ درنظرگرفته شده است؛ نظیر پایه ها، دیوارهایی اصلی، درهای ورودی، حیاط ها و سقف ها و ...، مالکیت مشترک دارند.

به موجب ماده 856 قانون مدنی مصر، قسمت های مشاع ساختمان، قابل تقسیم نبوده؛ و هر مالکی نسبت به ارزش سهم خود، در مشاعات نیز سهم داشته؛ و حق فروش سهم خود از مشاعات را، به طور مستقل ندارد.

دیوارهایی که دو واحد را، از یکدیگر جدا می نماید؛ بین صاحبان آن دو ملک، مشترک است.

کلیات توضیحی تفسیری دکترین

تصرف در سقف طبقه تحتانی، و کف طبقه فوقانی املاک مشترک، منجر به محدود شدن حقوق شریک دیگر می گردد.

در طبقات هر ساختمان، هم قسمت های اختصاصی وجود دارد؛ و هم قسمت های مشترک. مالکیت مشترک، نسبت به کف و سقف های اینگونه املاک، برقرار است.

ملکیت قسمت هایی از ملک، که به طور مشترک، مورد استفاده مالکین قرار می گیرد؛ متعلق به همه آنان است؛ مگراینکه خلاف این امر محرز گردد.

منظور از تصرف در این ماده، نحوه اعمال حق مالکیت، نسبت به قسمت های اختصاصی و مشترک برخی بناها است.

منظور از تصرف در این ماده، تصرف مالکانه، و تبیین حصه هر یک از مالکان، نسبت به بخش های اختصاصی و مشترک املاک است.

مستندات فقهی

مبنای وضع این ماده، نظر مشهور فقها است.

انتقادات

قانونگذار در این ماده، درصدد شرح اماره مالکیت مالکین طبقات می باشد؛ که البته مطلب را، به صورت ناقص بیان نموده است. که البته نقص مزبور، در مواد 1 و 2 قانون تملک آپارتمان ها برطرف گردیده است.