ماده ۴۴۰ قانون مدنی

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

خیار تدلیس بعد از علم به آن، فوری است.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

عرف، ملاک تعیین فوریت خیار تدلیس است.[۱]

اگر فریب خورده، پس از آگاهی از وجود خیار تدلیس، فوراً حق خود را اعمال ننماید؛ دیگر نمی تواند به خیار مزبور استناد نماید.[۲]

دررابطه با خیار تدلیس، اگر صاحب خیار، پس از آگاهی از حق فسخ، فوراً و یا در زمانی کوتاه، نسبت به اعمال خیار مزبور اقدام ننماید؛ دراینصورت مرور زمان، موجب زوال حق فسخ او می گردد.[۳] و اگر فریب خورده، پس از آگاهی از تدلیس، در اولین فرصت، نسبت به اعمال حق فسخ خود اقدام ننماید؛ دراینصورت پنین تأخیری را، باید دال بر زوال حق فسخ وی، و دلیل پایبندی بر عقد مزبور دانست.[۴]

منابع

  1. سیدحسن امامی. حقوق مدنی (جلد اول) (در اموال، مالکیت، حق انتفاع، حق ارتفاق، تعهدات بطور کلی، بیع و معاوضه). چاپ 17. اسلامیه، 1375.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 529932
  2. مهدی شهیدی. حقوق مدنی (جلد ششم) عقود معین (1) (بیع، معاوضه، اجاره، جعاله، قرض، صلح). چاپ 3. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1384.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 254896
  3. یداله بازگیر. قانون مدنی در آیینه آرای دیوانعالی کشور (در خیارات و احکام راجع به آن) (مواد 396 الی 465). چاپ 2. فردوسی، 1382.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 70296
  4. اسداله لطفی. سلسله مباحث فقهی حقوقی (جلد اول) (عقد بیع). چاپ 1. خرسندی، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3054304