ماده 1 قانون مربوط به خدمت پزشکان و پیراپزشکان
ماده ۱ قانون مربوط به خدمت پزشکان و پیراپزشکان: کلیه افراد ایرانی با تحصیلات فوق دیپلم و بالاتر که پس از تاریخ ۱۳۶۷/۴/۱ از مراکز آموزش عالی گروه پزشکی در داخل و یا خارج ازکشور فارغالتحصیل شده یا میشوند و خدمت آنان از سوی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مورد نیاز اعلام میگردد، مکلفند حداکثر مدت۲۴ ماه اول پس از فراغت از تحصیل خود را در داخل کشور و در مناطق مورد نیاز وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و تشکیلات تابعه آن خدمت نمایند.
تبصره ۱ – مدت خدمت در مقطع کاردانی یکسال میباشد.
تبصره ۲ – مدت فوق برای کمتر از ۲ سال بر حسب محرومیت نقاط به تفصیل آئیننامهای خواهد بود که به تصویب هیئت وزیران خواهد رسید.
تبصره ۳ – کسانی که خدمت موضوع این قانون را به انجام رسانیده همچنین کسانیکه دارای پروانه دائم پزشکی بوده و یا واجد شرایط دریافت پروانه دائم باشند، با دریافت مدرک تحصیلی جدید مشمول خدمات موضوع این قانون نمیباشند.
تبصره ۴ – پزشکان عمومی ذکور مشمول این قانون و قانون پیامآوران بهداشت موظفند حداقل یک سال خدمات قانونی را در مراکز بهداشتی و درمانی روستاها و بخشهای کشور انجام دهند.
تبصره ۵ – مستخدمین رسمی دولت و کادر ثابت نیروهای مسلح و اعضای هیئت علمی دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی و تحقیقاتی خدمت موضوع این قانون را در نقاط مورد نیاز سازمان ذیربط به شرط داشتن واحدهای بهداشتی، درمانی انجام خواهند داد.