رهیافت مؤلف‌گرا در تفسیر قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران
 | |
| عنوان | رهیافت مؤلف‌گرا در تفسیر قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران |
|---|---|
| نویسنده | سجاد افشار |
| محور موضوعی | حقوق عمومی حقوق اساسی |
| سال نشر | ۱۳۹۷ |
| منتشر شده در | نشریه دانش حقوق عمومی |
| دوره | ۷ |
| شماره | ۲۰ |
| دانلود مقاله | دانلود از سایت نشریه |
رهیافت مؤلف‌گرا در تفسیر قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران عنوان مقاله‌ای از سجاد افشار در سال 1397 در شماره‌ی 20 نشریه دانش حقوق عمومی منتشر شده است.
چکیده
در تعیین معنای متون – از جمله متون حقوقی و قانون اساسی- سه رهیافت عمدهی مؤلف‌گرا، متنگرا و مفسرگرا قابل شناساییاند. در این میان، مؤلفگرایی دیدگاهی است که قرنها در اغلب نظامهای حقوقی، نظریهی مسلط تفسیری بوده و هم‌چنان نیز در بسیاری از نظامهای حقوقی – مانند ایران و آمریکا- کموبیش مورد توجه است. معنای قانون اساسی در نظریهی مؤلف‌گرا از مقاصد و منویات قانونگذار برمیخیزد. این نظریه در اصول فقه شیعه و همینطور نگاه اعضای شورای نگهبان بهعنوان نظریهی صحیح و رسمی تفسیر پذیرفته شده است. شاخههای گوناگونی چون قصدگرایی، غایتگرایی و تسلیمگرایی همه در اعتبار دادن به مقصود مؤلف مشترکاند و در مقام ارزیابی، کموبیش نقاط مثبت و منفی این نظریه را دارند. پژوهش حاضر با بررسی شماری از منابع حقوق اساسی و نظریههای اندیشمندان علم اصول و فلسفهی حقوق در پی معرفی دیدگاه تفسیری مؤلف‌گرا در تفسیر قانون اساسی با بیان گوشهای از تاریخچه، ماهیت و اقسام آن و تأثیری است که بر نظام حقوقی کشور گذاشته است. ارزیابی این مقدمات، ایرادات جدی زبانی و غیرزبانی نظریهی مؤلفمحور را روشن میسازد.
کلیدواژه‌ها
- تفسیر قانون اساسی
- شورای نگهبان
- قصدگرایی
- غایتگرایی
- مؤلفگرایی
- نظریهی رسمی تفسیر