بایسته ها و ماهیت حقوقی قراردادهای فروش نفت خام به عنوان روش بازپرداخت به پیمانکاران در قراردادهای مدل IPC

از ویکی حقوق
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

بایسته ها و ماهیت حقوقی قراردادهای فروش نفت خام به عنوان روش بازپرداخت به پیمانکاران در قراردادهای مدل IPC، نام مقاله ای از سید محمد طباطبائی نژاد و محمدرضا افشاری است که در دوره هشتم، شماره یکم(تیر 1401) نشریه مطالعات حقوق انرژی دانشگاه تهران منتشر شده است.

چکیده

در قراردادهای جدید بالادستی ایران بنا بر اصل مالکیت و حاکمیت دولت و این‌که کل نفت استحصالی متعلق به دولت است، این اختیار پیش­بینی شده است که با توجه به ماهیت خوداتکایی قرارداد و تأمین مالی انجام‌شده، بخشی از نفت استحصالی برای بازپرداخت هزینه­ های پیمانکار در نظر گرفته شود. بر این اساس، دولت میزبان اختیار دارد سهم نفت مقررشده در قرارداد را در بازارهای مربوطه بفروشد و بازپرداخت پیمانکار به صورت نقدی باشد و یا بدون پذیرش مسئولیت بازاریابی و فروش محصول، نفت تخصیص‌داده شده را با مطالبات پیمانکار تهاتر کند. فرایند تهاتر در این قراردادها از طریق قرارداد بلندمدت فروش نفت انجام می‌شود. وابستگی قرارداد فروش به قرارداد بالادستی که تحت قواعد اساسی، مانند مالکیت و حاکمیت قرار می­گیرد، در کنار ماهیت تجاری فروش نفت، مستلزم شناخت ماهیت این‌گونه از قراردادها و تحلیل آن در نظام حقوق تجارت بین­ الملل است. مقالة پیش‌رو با رویکردی توصیفی و تحلیلی در پی شناخت این ماهیت است و در آخر بدین نتیجه رهنمون می­ شود که ماهیت این قراردادها، تلفیقی از قواعد حقوق خصوصی و عمومی با غلبة اختیارات مبتنی بر حقوق عمومی دولت میزبان است.

کلیدواژه ها

  • دولت میزبان
  • سرمایه گذاری
  • شرکت بین المللی نفتی
  • ماهیت قرارداد فروش نفت ضمیمه

مواد مرتبط