تلقیح مصنوعی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''تلقیح مصنوعی''' عبارت از بارور کردن جنس مؤنث اعم از حیوان یا انسان از راه وارد کردن اسپرماتوزوئید در رحم حیوان یا انسان ماده است با وسایل مصنوعی بدون اینکه عمل [[مقاربت]] صورت گیرد. علم پزشکی با بهره‌گیری از روش‌های کمکی تولید مثل، امر فرزنددار شدن را برای زوج‌های نابارور که در شرایط طبیعی قادر به فرزنددار شدن نیستند تا حدود زیادی فراهم کرده‌است. امروزه تشکیل جنین در آزمایشگاه، انتقال [[جنین]] به رحم زن ثالث و اهدای جنین به یاری پیشرفت‌های شگرف علم پزشکی، امکان‌پذیر شده‌است. این موارد دارای ابعاد مختلف حقوقی، اخلاقی، اجتماعی و مذهبی می‌باشند که از این رو از دیدگاه‌های مختلف مورد بحث و بررسی قرار گرفته‌اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=لقاح مصنوعی و اهدای جنین از منظر فقه و حقوق اسلام|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=خرسندی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6528240|صفحه=|نام۱=عظیمه|نام خانوادگی۱=نصرتی مراللو|چاپ=1}}</ref>
'''تلقیح مصنوعی''' عبارت است از بارور کردن جنس مؤنث، اعم از حیوان یا انسان، از راه وارد کردن اسپرماتوزوئید در رحم حیوان یا انسان ماده، با وسایل مصنوعی و بدون اینکه عمل [[دخول|مقاربت]] صورت گیرد. علم پزشکی با بهره‌گیری از روش‌های کمکی تولید مثل، امر فرزنددار شدن را برای زوج‌های نابارور که در شرایط طبیعی قادر به فرزنددار شدن نیستند تا حدود زیادی فراهم کرده‌است. امروزه تشکیل [[جنین]] در آزمایشگاه، [[انتقال جنین]] به رحم زن ثالث و [[اهدای جنین]] به یاری پیشرفت‌های شگرف علم پزشکی، امکان‌پذیر شده‌ است. این موارد دارای ابعاد مختلف حقوقی، اخلاقی، اجتماعی و مذهبی می‌باشند، از این رو از دیدگاه‌های مختلف مورد بحث و بررسی قرار گرفته‌اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=لقاح مصنوعی و اهدای جنین از منظر فقه و حقوق اسلام|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=خرسندی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6528240|صفحه=|نام۱=عظیمه|نام خانوادگی۱=نصرتی مراللو|چاپ=1}}</ref>


== نسب ناشی از تلقیح مصنوعی ==
== نسب ناشی از تلقیح مصنوعی ==
خط ۵: خط ۵:
=== در فقه ===
=== در فقه ===
در '''تلقیح مصنوعی''' که از [[نطفه]] غیر [[زوج]] حاصل شود؛ تردیدی در عدم لحوق [[طفل]] به زوج وجود ندارد، اما در [[تلقیح‌ ناشی از شبهه|تلقیح‌های ناشی از شبهه]]، [[نسب]] حاصل می‌گردد.<ref>{{یادکرد کتاب۲|1=|عنوان=قانون مدنی و فتاوای امام خمینی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=54264|صفحه=|نام۱=عبداله|نام خانوادگی۱=کیایی|چاپ=1}}</ref>
در '''تلقیح مصنوعی''' که از [[نطفه]] غیر [[زوج]] حاصل شود؛ تردیدی در عدم لحوق [[طفل]] به زوج وجود ندارد، اما در [[تلقیح‌ ناشی از شبهه|تلقیح‌های ناشی از شبهه]]، [[نسب]] حاصل می‌گردد.<ref>{{یادکرد کتاب۲|1=|عنوان=قانون مدنی و فتاوای امام خمینی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=54264|صفحه=|نام۱=عبداله|نام خانوادگی۱=کیایی|چاپ=1}}</ref>
== حضانت در تلقیح مصنوعی ==
=== در فقه ===
در رابطه با اطفال تلقیحی، اگر صاحب رحم، فاقد شوهر باشد؛ حضانت طفل با او است؛ و اگر صغیر، به مالکان جنین ملحق گردد؛ در این صورت، مالک تخمک، مادر او بوده؛ و [[حضانت]] وی را عهده‌دار خواهد شد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مسائل مستحدثه (جنین، کودکان نامشروع، کودکان بزهکار، توارث در اهدای گامت، تشریح و حجب)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=22888|صفحه=|نام۱=آیت اله خلیل|نام خانوادگی۱=قبله ای خویی|چاپ=2}}</ref>


== مقالات مرتبط ==
== مقالات مرتبط ==
خط ۲۲: خط ۲۷:
[[رده:نسب]]
[[رده:نسب]]
[[رده:اصطلاحات حقوق خصوصی]]
[[رده:اصطلاحات حقوق خصوصی]]
[[رده:اصطلاحات حقوق مدنی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۲۸

تلقیح مصنوعی عبارت است از بارور کردن جنس مؤنث، اعم از حیوان یا انسان، از راه وارد کردن اسپرماتوزوئید در رحم حیوان یا انسان ماده، با وسایل مصنوعی و بدون اینکه عمل مقاربت صورت گیرد. علم پزشکی با بهره‌گیری از روش‌های کمکی تولید مثل، امر فرزنددار شدن را برای زوج‌های نابارور که در شرایط طبیعی قادر به فرزنددار شدن نیستند تا حدود زیادی فراهم کرده‌است. امروزه تشکیل جنین در آزمایشگاه، انتقال جنین به رحم زن ثالث و اهدای جنین به یاری پیشرفت‌های شگرف علم پزشکی، امکان‌پذیر شده‌ است. این موارد دارای ابعاد مختلف حقوقی، اخلاقی، اجتماعی و مذهبی می‌باشند، از این رو از دیدگاه‌های مختلف مورد بحث و بررسی قرار گرفته‌اند.[۱]

نسب ناشی از تلقیح مصنوعی

در فقه

در تلقیح مصنوعی که از نطفه غیر زوج حاصل شود؛ تردیدی در عدم لحوق طفل به زوج وجود ندارد، اما در تلقیح‌های ناشی از شبهه، نسب حاصل می‌گردد.[۲]

حضانت در تلقیح مصنوعی

در فقه

در رابطه با اطفال تلقیحی، اگر صاحب رحم، فاقد شوهر باشد؛ حضانت طفل با او است؛ و اگر صغیر، به مالکان جنین ملحق گردد؛ در این صورت، مالک تخمک، مادر او بوده؛ و حضانت وی را عهده‌دار خواهد شد.[۳]

مقالات مرتبط

کتب مرتبط

جستارهای وابسته

منابع

  1. عظیمه نصرتی مراللو. لقاح مصنوعی و اهدای جنین از منظر فقه و حقوق اسلام. چاپ 1. خرسندی، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6528240
  2. عبداله کیایی. قانون مدنی و فتاوای امام خمینی (جلد دوم). چاپ 1. سمت، 1384.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 54264
  3. آیت اله خلیل قبله ای خویی. مسائل مستحدثه (جنین، کودکان نامشروع، کودکان بزهکار، توارث در اهدای گامت، تشریح و حجب). چاپ 2. سمت، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 22888