رای شعبه دیوان عدالت اداری درباره اعتبار اخذ اقرار به تسویه حساب با کارگر: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات رای شعبه دیوان عدالت اداری|شماره دادنامه=۹۲۰۹۹۷۰۹۰۱۸۰۰۰۳۴|تاریخ دادنامه=۱۳۹۲/۰۱/۰۵|نوع رأی=رأی شعبه|شعبه=|قاضی=|موضوع=اعتبار اخذ اقرار به تسویه حساب با کارگر|گروه رأی=اداری}}'''رای شعبه دیوان عدالت اداری درباره اعتبار اخذ اقرار ب...» ایجاد کرد) |
(ایجاد لینک، مواد مرتبط و جستارهای وابسته درباره شعبه دیوان عدالت اداری درباره اعتبار اخذ اقرار به تسویه حساب کارگر) |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
= رأی شعبه دیوان عدالت اداری = | = رأی شعبه دیوان عدالت اداری = | ||
شاکی اظهار داشته است مشتکی عنه فوق الذکر [اداره تعاون، کار و امور اجتماعی تهران ری] به اقرار نامه ای استناد کرده که کارفرما پس از اخذ امضا در دفترخانه، وی را اخراج و هیأت توجه ننموده و برخلاف قانون و اصول دادرسی حکم به محکومیت وی را صادر کرده است، لذا تقاضای نقض رأی مورخ ... را دارد. مشتکی عنه به شرح لایحه دفاعیه اظهار داشته است با استناد به اقرارنامه تنظیمی در دفترخانه اسناد رسمی شماره ... تهران، مطالبات کارگر پرداخت شده است. دیوان با بررسی مدارک ابرازی از جمله شکایت شاکی و دفاعیه مشتکی عنه، ادعای مطروحه را مقرون به صحت تشخیص داده، به استناد مواد | [[شاکی]] اظهار داشته است [[مشتکی عنه]] فوق الذکر [اداره تعاون، کار و امور اجتماعی تهران ری] به اقرار نامه ای استناد کرده که کارفرما پس از اخذ امضا در دفترخانه، وی را اخراج و هیأت توجه ننموده و برخلاف قانون و اصول دادرسی حکم به محکومیت وی را صادر کرده است، لذا تقاضای نقض رأی مورخ ... را دارد. مشتکی عنه به شرح لایحه دفاعیه اظهار داشته است با استناد به اقرارنامه تنظیمی در دفترخانه اسناد رسمی شماره ... تهران، مطالبات کارگر پرداخت شده است. دیوان با بررسی مدارک ابرازی از جمله [[شکایت]] شاکی و دفاعیه مشتکی عنه، ادعای مطروحه را مقرون به صحت تشخیص داده، به استناد مواد [[ماده ۲ قانون کار|۲]]، [[ماده 3 قانون کار|۳]]، [[ماده 34 قانون کار|۳۴]] و [[ماده 148 قانون کار|۱۴۸]] از قانون کار، استناد به مدرکی که حکایت از اخذ اقرار به تسویه حساب [[کارگر]] نموده، فاقد اعتبار قانونی است و تسویه حساب زمانی اعتبار دارد که هیأت نسبت به اسناد مالی کارفرما تحقیق و تفحص نموده و صحت اقرارنامه را در عطف آن به اسناد تصدیق نماید و اخذ اقرار با استفاده از ضعف نفس کارگر ارزش ندارد، لذا حکم به ورود شکایت و نقض رأی معترض عنه و ارجاع امر به هیأت هم عرض جهت رسیدگی مجدد صادر و اعلام می کند. این رأی برابر مواد [[ماده 7 قانون دیوان عدالت اداری مصوب 1385|۷]] و [[ماده ۱۳ قانون دیوان عدالت اداری مصوب 1385|۱۳ قانون دیوان عدالت اداری]] صادر گردیده قطعی است. | ||
رئیس شعبه ۱۸ دیوان عدالت اداری مستشار شعبه | رئیس شعبه ۱۸ دیوان عدالت اداری مستشار شعبه | ||
کرمی توکلی دهاقانی | کرمی توکلی دهاقانی | ||
== مواد مرتبط == | |||
* [[ماده ۲ قانون کار|ماده 2 قانون کار]] | |||
* [[ماده 3 قانون کار]] | |||
* [[ماده 34 قانون کار]] | |||
* [[ماده 148 قانون کار]] | |||
* [[ماده 7 قانون دیوان عدالت اداری مصوب 1385]] | |||
* [[ماده 13 قانون دیوان عدالت اداری مصوب 1385]] | |||
== جستارهای وابسته == | |||
* [[اعتبار اخذ اقرار]] | |||
* [[تسویه حساب]] | |||
* [[کارگر]] | |||
* [[قانون کار]] | |||
[[رده:آراء شعبه دیوان عدالت اداری در سال ۱۳۹۲]] | [[رده:آراء شعبه دیوان عدالت اداری در سال ۱۳۹۲]] | ||
[[رده:آراء شعبه دیوان عدالت اداری]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۵ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۲۲:۲۲
 | |
| شماره دادنامه | ۹۲۰۹۹۷۰۹۰۱۸۰۰۰۳۴ |
|---|---|
| تاریخ دادنامه | ۱۳۹۲/۰۱/۰۵ |
| نوع رأی | رأی شعبه |
| نوع مرجع | شعبه دیوان عدالت اداری |
| گروه رأی | اداری |
| موضوع | اعتبار اخذ اقرار به تسویه حساب با کارگر |
رای شعبه دیوان عدالت اداری درباره اعتبار اخذ اقرار به تسویه حساب با کارگر: تسویه حساب با کارگر زمانی اعتبار دارد که نسبت به اسناد مالی کارفرما تحقیق و تفحص شود و اخذ اقرار با استفاده از ضعف نفس کارگر فاقد اعتبار می باشد.
رأی شعبه دیوان عدالت اداری
شاکی اظهار داشته است مشتکی عنه فوق الذکر [اداره تعاون، کار و امور اجتماعی تهران ری] به اقرار نامه ای استناد کرده که کارفرما پس از اخذ امضا در دفترخانه، وی را اخراج و هیأت توجه ننموده و برخلاف قانون و اصول دادرسی حکم به محکومیت وی را صادر کرده است، لذا تقاضای نقض رأی مورخ ... را دارد. مشتکی عنه به شرح لایحه دفاعیه اظهار داشته است با استناد به اقرارنامه تنظیمی در دفترخانه اسناد رسمی شماره ... تهران، مطالبات کارگر پرداخت شده است. دیوان با بررسی مدارک ابرازی از جمله شکایت شاکی و دفاعیه مشتکی عنه، ادعای مطروحه را مقرون به صحت تشخیص داده، به استناد مواد ۲، ۳، ۳۴ و ۱۴۸ از قانون کار، استناد به مدرکی که حکایت از اخذ اقرار به تسویه حساب کارگر نموده، فاقد اعتبار قانونی است و تسویه حساب زمانی اعتبار دارد که هیأت نسبت به اسناد مالی کارفرما تحقیق و تفحص نموده و صحت اقرارنامه را در عطف آن به اسناد تصدیق نماید و اخذ اقرار با استفاده از ضعف نفس کارگر ارزش ندارد، لذا حکم به ورود شکایت و نقض رأی معترض عنه و ارجاع امر به هیأت هم عرض جهت رسیدگی مجدد صادر و اعلام می کند. این رأی برابر مواد ۷ و ۱۳ قانون دیوان عدالت اداری صادر گردیده قطعی است.
رئیس شعبه ۱۸ دیوان عدالت اداری مستشار شعبه
کرمی توکلی دهاقانی
مواد مرتبط
- ماده 2 قانون کار
- ماده 3 قانون کار
- ماده 34 قانون کار
- ماده 148 قانون کار
- ماده 7 قانون دیوان عدالت اداری مصوب 1385
- ماده 13 قانون دیوان عدالت اداری مصوب 1385