رفتار ملل کاملة الوداد و توسعۀ سرمایه‌گذاری خارجی در انرژی تجدیدپذیر: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''رفتار ملل کاملة الوداد و توسعۀ سرمایه‌گذاری خارجی در انرژی تجدیدپذیر''' نام مقاله ای از محمد عاکفی قاضیانی و موسی عاکفی قاضیانی و وحید عاکفی قاضیانی بوده که در شماره نهم دوره پنجم (فروردین 1403) فصلنامه حقوق فناوری های نوین منتشر شده...» ایجاد کرد) |
(+ 9 categories using HotCat) |
||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
* [[ماده 7 موافقت نامه دو جانبه سرمایه گذاری میان آرژانتین و شیلی]] | * [[ماده 7 موافقت نامه دو جانبه سرمایه گذاری میان آرژانتین و شیلی]] | ||
* [[ماده 31 کنوانسیون حقوق معاهدات وین]] | * [[ماده 31 کنوانسیون حقوق معاهدات وین]] | ||
[[رده:مقالات منتشر شده در سال 1403]] | |||
[[رده:مقالات فصلنامه حقوق فناوری های نوین]] | |||
[[رده:مقالات شماره نهم دوره پنجم فصلنامه حقوق فناوری های نوین]] | |||
[[رده:مقالات محمد عاکفی قاضیانی]] | |||
[[رده:مقالات موسی عاکفی قاضیانی]] | |||
[[رده:مقالات وحید عاکفی قاضیانی]] | |||
[[رده:مقالات حقوق بین الملل]] | |||
[[رده:مواد قرمز]] | |||
[[رده:سرمایه گذاری خارجی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۰۵
رفتار ملل کاملة الوداد و توسعۀ سرمایه‌گذاری خارجی در انرژی تجدیدپذیر نام مقاله ای از محمد عاکفی قاضیانی و موسی عاکفی قاضیانی و وحید عاکفی قاضیانی بوده که در شماره نهم دوره پنجم (فروردین 1403) فصلنامه حقوق فناوری های نوین منتشر شده است.
چکیده
امروزه توسعۀ انرژی‌های تجدیدپذیر به‌منزلۀ راهکاری برای مقابله با گرمایش زمین و تغییرات اقلیمی پذیرفته شده است. اما توسعۀ انرژی‌های تجدیدپذیر بدون جذب سرمایه‌گذاری خارجی دشوار خواهد بود. خصوصاً این‌که بسیاری از دولت‌های درحال توسعه از منابع مالی و فناوری‌های لازم بهره‌مند نیستند. توسعۀ سرمایه‌گذاری خارجی در تمامی حوزه‌های اقتصادی متأثر از موافقتنامههای بین‌المللی سرمایه‌گذاری است. این موافقت‌نامه‌ها استانداردهای ماهوی و شکلی را مقرر می‌دارند که هریک از این استانداردها به‌نوبۀ خود در توسعۀ سرمایه‌گذاری خارجی دخیل است. رفتار ملل کاملة الوداد از جملۀ این استانداردهاست که در نظام حقوق بین‌الملل سرمایه‌گذاری و همچنین حقوق تجارت بین‌الملل از اهمیت بسزائی برخوردار است. اما کارایی این استاندارد در موافقتنامههای سرمایه‌گذاری و کیفیت چندجانبه‌سازی مقررات موافقتنامههای بین‌المللی سرمایه‌گذاری همواره مورد اختلاف حقوق‌دانان و محاکم داوری بوده است؛ از این‌رو بررسی کارآمدی این استاندارد رفتاری به‌ویژه در حوزۀ انرژی‌های تجدیدپذیر اهمیت می‌یابد. این مقاله با شیوۀ توصیفی تحلیلی و با روش کتابخانه‌ای به‌دنبال پاسخ به این سؤال است که «شرط ملل کاملة الوداد در موافقتنامههای بین‌المللی سرمایه‌گذاری چه نقشی در توسعۀ سرمایه‌گذاری در حوزۀ انرژی تجدیدپذیر دارد و چگونه کارآمدی این مقررات ارتقا می‌یابد؟». این پژوهش اثبات می‌کند که بندهای رفتار ملل کاملة الوداد قابلیت چندجانبه‌سازی مقررات و حمایت‌های حقوقی در مجموعه موافقتنامههای سرمایه‌گذاری امضاشده از سوی دولت میزبان را دارد؛ از این‌رو می‌تواند حمایت‌های دوچندان و حتی مقررات مطلوب حل و فصل اختلافات را از آن موافقت‌نامه‌ها به نفع سرمایه‌گذاران انرژی تجدیدپذیر فراهم آورد؛ اما عمدۀ موافقت‌نامه‌ها در تدوین این بندها دقت کافی نداشته‌اند و محاکم نیز رویکردهای ناسازگاری به این استاندارد رفتاری داشته‌اند.
کلیدواژه ها
- انرژی‌های تجدیدپذیر
- حل و فصل اختلافات
- رفتار ملل کاملة الوداد
- شرایط مشابه
- موافقت‌نامۀ بین‌المللی سرمایه‌گذاری