ماده ۱۵ قانون حمایت از حقوق مولفان و مصنفان و هنرمندان مصوب ۱۳۴۸: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(+ 5 categories using HotCat)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''ماده ۱۵ قانون حمایت از حقوق مولفان و مصنفان و هنرمندان''': در مورد مواد 13 و 14 پس از انقضای مدت های مندرج در آن مواد، استفاده از حق مذکور در صورت حیات [[پدیدآورنده]] متعلق به خود او و در غیر این صورت تابع ترتیب مقرر در ماده 12 خواهد بود.
'''ماده ۱۵ قانون حمایت از حقوق مولفان و مصنفان و هنرمندان''': در مورد مواد 13 و 14 پس از انقضای مدت های مندرج در آن مواد، استفاده از حق مذکور در صورت حیات [[پدیدآورنده]] متعلق به خود او و در غیر این صورت تابع ترتیب مقرر در ماده 12 خواهد بود.
== مواد مرتبط ==
== مطالعات تطبیقی ==
== فلسفه و مبانی نظری ماده ==


== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
 
فوت مؤلف تاثیری در قراردادهای انتقال ندارد و قراردادهای انتقال مانند سایر عقود لازم، بعد از فوت مولف نیز به قوت خود باقی اند و ورثه جایگزین او می شوند و ملزم به ایفای تعهدات قراردادی می باشند4741576 و تنها در صورتی که مدت قرارداد منقضی شود، می توانند در حقوق مالی خود تصرف کنند <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قراردادهای حقوق مؤلف|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4741612|صفحه=|نام۱=پژمان|نام خانوادگی۱=محمدی|چاپ=1}}</ref>
== نکات توضیحی ==
 
== انتقادات ==
 
== مصادیق و نمونه ها ==


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۳۱ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۵۵

ماده ۱۵ قانون حمایت از حقوق مولفان و مصنفان و هنرمندان: در مورد مواد 13 و 14 پس از انقضای مدت های مندرج در آن مواد، استفاده از حق مذکور در صورت حیات پدیدآورنده متعلق به خود او و در غیر این صورت تابع ترتیب مقرر در ماده 12 خواهد بود.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

فوت مؤلف تاثیری در قراردادهای انتقال ندارد و قراردادهای انتقال مانند سایر عقود لازم، بعد از فوت مولف نیز به قوت خود باقی اند و ورثه جایگزین او می شوند و ملزم به ایفای تعهدات قراردادی می باشند4741576 و تنها در صورتی که مدت قرارداد منقضی شود، می توانند در حقوق مالی خود تصرف کنند [۱]

منابع

  1. پژمان محمدی. قراردادهای حقوق مؤلف. چاپ 1. دادگستر، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4741612