ماده ۵۱۰ قانون مدنی
ماده ۵۱۰ قانون مدنی: در اجارهٔ حیوان لازم نیست که عین مستأجره، حیوان معینی باشد بلکه تعیین آن به نوع معینی کافی خواهد بود.
نکات توضیحی تفسیری دکترین
در اجاره حیوان، ممکن است عین مستأجره، عین معین یا کلی باشد.[۱]
اگر در اجاره حیوان، عین مستأجره، عین معین باشد؛ در صورت تلف آن در اثنای اجاره، عقد منفسخ میگردد، اما در فرضی که حیوان مورد اجاره، کلی باشد؛ و قبل از انقضای مدت قرارداد از بین برود؛ در این صورت عقد به قوت خود باقی بوده؛ و موجر مکلف به تسلیم فرد دیگری، با خصوصیات پیشبینی شده در قرارداد است.[۲]
نکات توضیحی
جهت اعتبار عقد اجاره حیوان، نیازی به عین معین بودن موضوع معامله نیست و همین که نوع آن، اعم از شتر، اسب، قاطر و … مشخص گردد؛ کفایت میکند، به شرط آنکه حیوان مزبور، از قابلیت لازم برای تحقق منظور مستأجر، برخوردار باشد.[۳]
مصادیق و نمونهها
منابع
- ↑ سیدعلی حائری شاه باغ. شرح قانون مدنی (جلد اول). چاپ 3. گنج دانش، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 239308
- ↑ سیدعلی حائری شاه باغ. شرح قانون مدنی (جلد اول). چاپ 3. گنج دانش، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 239308
- ↑ مرتضی یوسف زاده. حقوق مدنی (جلد ششم) عقود معین. چاپ 1. انتشار، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3795904
- ↑ سیدعلی حائری شاه باغ. شرح قانون مدنی (جلد اول). چاپ 3. گنج دانش، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 239308