ودیعه

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ودیعه عقدی است که به موجب آن یک نفر مال خود را به دیگری می‌سپارد برای آن که آن را مجاناً نگاه دارد. ودیعه‌گذار مودع و ودیعه‌گیر را مستودع یا امین می‌گویند.[۱]

بنابراین ودیعه در لغت به مفهوم سپردن مال به کسی به عنوان امانت می‌باشد، به مال سپرده شده نیز ودیعه گفته می‌شود.[۲] به عبارت دیگر، اخذ نایب برای مراقبت از مال را، ودیعه گویند.[۳]

مواد مرتبط

مواد ۶۰۷ تا ۶۳۴ قانون مدنی

جستارهای وابسته

بدل ودیعه

منابع

  1. ماده ۶۰۷ قانون مدنی
  2. منصور اباذری فومشی. ترمینولوژی حقوق نوین (جلد دوم). چاپ 1. کیان، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6650968
  3. گزیده‌ای از پایان‌نامه‌های علمی در زمیه حقوق مدنی (جلد دوم). چاپ 1. جنگل، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 780624