کیفرخواست شفاهی

کیفرخواست شفاهی به آن معناست که دادستان بدون تنظیم سند رسمی کیفرخواست به شکل مکتوب، با وجود شرایط خاص، کیفرخواست خود را به شکل شفاهی در مقابل دادگاه مطرح می‌کند. طرح دعوای عمومی به وسیله کیفرخواست شفاهی، درواقع شفاهی و غیرمکتوب نیست بلکه در اینجا هم تقاضای محاکمه و مستندات اتهام کتباً (حداکثر بدون انشاء در فرم کیفرخواست) مرقوم گردیده و در پرونده مضبوط می‌شود.

پیشینه

طرح دعوای کیفری بدون صدور کیفرخواست به صورت شفاهی، در واقع همان کیفرخواست شفاهی است که قبلاً در ماده ۵۹ قانون آیین دادرسی کیفری ۱۲۹۱ (الحاقی ۱۳۱۱/۳/۱۰ و اصلاحی۱۳۵۲/۱۱/۲) پیش‌بینی شده بود.

هدف از کیفرخواست شفاهی

هدف از کیفرخواست شفاهی، رسیدگی خارج از نوبت به پرونده‌هایی است که به دلایلی چون جریحه دار شدن احساسات عمومی، واکنشی سریع را ایجاب می‌کنند.

در رویه قضایی

نظریه مشورتی شماره ۷/۹۳/۱۶۷۷ مورخ ۹۳/۷/۲۰ اداره کل حقوقی قوه قضاییه: برابر ماده ۸۶ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ درصورت تکمیل تحقیقات مقدماتی و بدون صدور کیفرخواست و با شرایط گفته شده در آن پرونده یا به تشخیص شخص دادستان یا با پیشنهاد بازپرس و با اعزام متهم به دادگاه در صورت حضور شاکی همراه او دعوای کیفری به صورت شفاهی مطرح می‌شود و بازپرس غیر از انجام تحقیقات مقدماتی و پیشنهاد ارسال پرونده به دادگاه وظیفه دیگری برایش متصور نمی‌باشد، کما اینکه اگر تحقیقات از نظر دادگاه کامل نباشد می‌تواند انجام آن را از ضابطان یا مقامات دادسرا بخواهد؛ ولی اخذ تأمین در این حالت نیز با دادگاه است.