تعهد

نسخهٔ تاریخ ‏۲۵ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۱۹ توسط غزل طهرانی ئی (بحث | مشارکت‌ها) (افزودن اقتباس)

تعهد در لغت یعنی تیمار داشتن، پیمان، عهد برعهده گرفتن و خود را مدیون کردن و در اصطلاح به متعهد شدن یا بر عهده گرفتن فعل یا عملی در برابر دیگری گویند.[۱][۲]

ایفای تعهدات قراردادی

در صورتی که ملکی با کاربری مسکونی در قالب تجاری به فروش برسد بدین شرح که فروشنده در مبایعه نامه تعهد نماید در تاریخ معینی نسبت به  تحویل و اخذ مجوز تجاری اقدام نماید، از آن جا که  قراردادهای خصوصی نسبت به کسانی که آن را منعقد نموده اند در صورتی که مخالف صریح قانون نباشد نافذ است و یکی از آثار بیعی که صحیحا واقع شده باشد تسلیم مبیع توسط بایع به مشتری می باشد، در صورت عمل نکردن فروشنده به تعهدات خود، این امر قابل رسیدگی در مرجع قضایی صالح می باشد به عبارتی دیگر فروش ملک با کاربری مسکونی درقالب تجاری، مانع از رسیدگی به دعاوی مرتبط آن( مانند الزام به تنظیم سند رسمی، اخذ پایانکار، صورتمجلس تفکیکی، تحویل ملک و مطالبه خسارت قراردادی)، نبوده و درصورت فقدان ایراد دیگر، اقتضای صدور رای ماهیتی را دارد.[۳]

منابع

  1. محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد دوم). چاپ 4. گنج دانش، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 116124
  2. سیدمرتضی قاسم زاده. حقوق مدنی اصول قراردادها و تعهدات نظری و کاربردی. چاپ 14. دادگستر، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1445368
  3. رای دادگاه درباره اثر کاربری ملک در رسیدگی به دعاوی مرتبط به آن (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۲۲۸۰۰۳۶۹)