ابعاد حقوقی موازین جبران در قرارداد یدککشی

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مطالعات حقوق خصوصی
عنوانابعاد حقوقی موازین جبران در قرارداد یدککشی
نویسندهعلی رضا باریکلو
علی اسکندری نیسیانی
محور موضوعیحقوق دریایی
مسئولیت مدنی
سال نشر۱۴۰۳
منتشر شده درنشریه مطالعات حقوق خصوصی
دوره۵۴
شماره۴
دانلود مقالهدانلود از سایت نشریه


ابعاد حقوقی موازین جبران در قرارداد یدککشی عنوان مقاله ای از علی رضا باریکلو و علی اسکندری نیسیانی است که در دی 1403 و در شماره 4 دوره 54 فصلنامه مطالعات حقوق خصوصی منتشر شده است.

چکیده

عملیات یدک‌کشی، اقدامی ضروری برای حمل‌ شناورهای دریایی است که در  قالب انعقاد قرارداد انجام می‌شود. در این قرارداد، متصدی شناور یدک‌کش متعهد به انجام خدمات  و مالک شناور یدک در مقابل متعهد به پرداخت عوض و دستمزد می‌شود. درصورتی‌که یکی از  طرفین، به تعهدات قراردادی خود عمل نکند، باید زیان طرف دیگر یا ثالث را جبران نماید. جبران زیان ناشی از  نقض قرارداد در این نوع قراردادها دارای احکام ویژه است. در این مقاله با تمرکز بر نظام کامن‌ لا و قراردادهای نمونه، ثابت شده که جبران زیان­ها به دو طریق توافقی و غیر توافقی است. طرفین می‌توانند در خصوص نحوۀ جبران زیان­های ناشی از نقض قراردادی با یکدیگر توافق کنند که از آن به‌عنوان اختصاص ریسک یاد می‌شود. از جمله مهم‌ترین شروط اختصاص ریسک می‌توان به ‌شرط مسئولیت نیابتی و اختصاص متقابل ریسک اشاره کرد. به علاوه در مورد سکوت طرفین بر مبنای قانون حاکم بر قرارداد و عرف و رویه دریانوردی باید احکام آن را استنباط کرد که در این خصوص شروط نمونه انگلستان و قراردادهای توهایر و توکن در خور اهمیت است. در حقوق ایران نیز با عنایت به مواد 10، 225، 232 و 233 قانون مدنی، قراردادهای نمونه، عرف و رویۀ یدک‌کشی می‌تواند سکوت قانون ایران در خصوص مسائل مربوط به جبران در قرارداد یدک‌کشی را پوشش دهد.  

کلیدواژه ها

  • اختصاص ریسک
  •   جبران توافقی
  •   حمل و نقل دریایی
  •   قابلیت دریانوردی
  •   مسئولیت نیابتی