اجرای موقت معاهدۀ منع جامع آزمایش هسته‌ای و اثر آن بر ایران

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

این مقاله، نام مقاله ای از نسرین ترازی و عبداله رجبی است که در دوره یکم شماره دوم(زمستان 1394) نشریه مطالعات حقوق انرژی دانشگاه تهران منتشر شده است.

چکیده

در بیشتر معاهدات، به ویژه در اواخر قرن بیست و با موضوع خلع سلاح، نهاد «اجرای موقت» وجود دارد (ماده 25 معاهده حقوق معاهدات)؛ این شیوه، که پس از انعقاد معاهده و پیش از لازم‌الاجرا شدن آن تحقق می‌یابد و هدف آن برقراری تمهیدات اجرای کامل و اطمینان به اعضای معاهده با همکاری میان آنهاست، دارای چهره مقدماتی و واجد قلمروی محدود است. معاهده منع جامع آزمایش هسته‌ای، از جمله معاهدات خلع سلاح است که تاکنون لازم‌الاجرا نشده و بر اساس متن معاهده، بایستی نهاد نظارتی آن هنگام اجرای کامل، قادر به ایفای وظایف محوله باشد؛ لذا اکنون با ایجاد کمیسیون مقدماتی، بطور موقت اجرا می‏شود. با استناد به بند آخر اصل 176 قانون اساسی ایران و با عنایت به ماهیت امنیتی معاهده، مرجع داخلی تصویب اجرای موقت معاهده، برخلاف اجرای کامل آن، شورای عالی امنیت ملی کشور با تایید مقام رهبری است.

کلید واژه ها

  • اثر داخلی معاهدات
  • اجرای موقت
  • تصویب معاهدات
  • کمیسیون مقدماتی معاهده منع جامع آزمایش هسته ای
  • لازم الاجرا شدن
  • معاهدات
  • معاهده منع جامع آزمایش هسته ای

مواد مرتبط