اجرای کنوانسیون سولاس بر حقوق کشتیرانی بین المللی از منظر ارتقا ایمنی

عنوان	اجرای کنوانسیون سولاس بر حقوق کشتیرانی بین المللی از منظر ارتقا ایمنی
رشته	حقوق بین الملل
دانشجو	سید تقی بهروز آبلویی
استاد راهنما	حسین قربانیان
مقطع	کارشناسی ارشد
سال دفاع	۱۳۹۷
دانشگاه	دانشگاه آزاد اسلامی واحد شاهرود

اجرای کنوانسیون سولاس بر حقوق کشتیرانی بین المللی از منظر ارتقا ایمنی عنوان پایان نامه ای است که توسط سید تقی بهروز آبلویی، با راهنمایی حسین قربانیان در سال ۱۳۹۷ و در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد شاهرود دفاع گردید.

چکیده

مقررات بین المللی ایمنی نجات جان افراد در دریا تا حد زیادی پیچیده است. این امر به آن دلیل است که استانداردهای حاکم متنوع و انبوه است، در نتیجه در به کارگیری آنها اشکالات بسیار زیادی پیش می آید. علاوه بر هزینه اجرای این قوانین، مشکلات ناشی از گوناگونی و تعداد زیاد آنها هم صنعت کشتیرانی را با دشواری روبه رو می سازد. این گوناگونی و تنوع از سه منظر قابل بررسی است ۱– مقررات عمومی که شامل الزامات قانونی و فنی هستند و هرکدام از آنها فرایند تدوین و اجرای متفاوتی را طی می کنند. کنوانسیون سولاس شامل قواعدی است که همه کشورهای طرف قرارداد ملزم به اجرای آن هستند و از طرف دیگر توصیه ها و پیشنهادهایی دارد که در کشورهای مختلف به اشکال متفاوت به اجرا در می آید. ۲– تمامی قوانین و استانداردهای فنی از ارزش یکسان برخوردار نیستند و تفاوت عمل آنها از منابع مختلف سرچشمه می گیرد. مانند آن دسته از قوانین ارایه شده توسط کنوانسیون در مقایسه با آن دسته از قوانین ارایه شده توسط یک قطعنامه که دولت ها در اجرای دومی دستی باز و آزادی عمل دارند. ۳– بالاخره اینکه ممکن است برخی قوانین از لحاظ فنی بسیار موشکافانه تر نوشته شده باشند، اما از لحاظ حقوقی و قانونی بسیار مبهم باشند. در تدوین کنوانسیون های ایمنی چندین بار بازنگری می شود، طوری که متن آنها توافق اکثر اعضا را جلب کند. با این حال، بسیار پیش می آید که رفع این گونه ابهامات را به حقوق داخلی کشورها واگذار کنند. در واقع قانون گذاران داخلی با سخت ترین کار مواجه می شوند، زیرا آنها با در نظر گرفتن تمامی اشکالات باید مقررات بین المللی را به صورت قوانین داخلی به صحیح ترین شکل تدوین کنند. تعداد زیاد مقررات، تدوین و اجرای آنها را برای کشورها مشکل می سازد. این امر به دو دلیل روی می دهد. اول به دلیل پیچیدگی اصول فنی مسایل مطرح شده و دیگر، تعاملات بین قانونگذاران بین المللی که از مهم ترین طرفهای یک کنوانسیون هستند. منشا دیگر معضلات که جای نگرانی دارد، سرعت گرفتن تغییر مقررات است. افزایش مشکلات و مسایل اضطراری که راه حل فوری را طلب می کند، سرعت گرفتن سیر تغییرات فنی و فناورانه و اشکالات ناشی از تدوین و پذیرش کنوانسیون به صورت سنتی، سازمان بین المللی دریانوردی را بر آن داشته است که از سال ۱۹۷۴ روش قبول ضمنی را به کار گیرد.

ساختار و فهرست پایان نامه

چکیده

فصل اول کلیات تحقیق مقدمه

۱–۱–بیان مساله

۱–۲–ضرورت ، اهمیت و اهداف تحقیق

۱–۳–فرضیه های تحقیق

۱–۳–۱–فرضیه اصلی

۱–۳–۲–فرضیه های فرعی

۱–۴–پیشینه تحقیق

۱–۵– مشکلات تحقیق

۱–۶–روش تحقیق

۱–۷–سازماندهی تحقیق

فصل دوم: تعاریف ایمنی دریایی، بررسی و شناسایی وضعیت کنوانسیون سولاس ۲–۱– مروری بر پیشینه ایمنی دریانوردی در دنیا

۲–۱–۱– پیشینه ایمنی دریانوردی در دنیا

۲–۱–۲– آغاز چاره جویی در خصوص حوادث دریایی در قرون وسطی

۲–۱–۳– اولین مقررات دریانوردی وضع شده در دنیا

۲–۱–۴– بین المللی شدن مقررات در قرن بیستم

۲–۱–۵– مسیله دریای آزاد

۲–۱–۶– کشتی های خارجی در بنادر

۲–۱–۷– رقابت دریانوردی

۲–۲– حرکت به سوی بین المللی شدن قوانین

۲–۳– شکل گیری اجلاس های سیاسی و معاهدات بین المللی

۲–۴– نگاهی به کنونسیون سازمان های بین المللی دریانوردی و شرایط و الزامات

۲–۴–۱– روند تهیه و تدوین کنوانسیون های سازمان های بین المللی دریانوردی

۲–۴–۲– لازم الاجرا شدن کنوانسیون های سازمان بین المللی دریانوردی

۲–۴–۳– اعلام رضایت از کنوانسیون و تصویب آن

۲–۴–۲– شرایط خاص برای لازم الاجرا شدن معاهده

۲–۴–۵– اصلاح کنوانسیون های سازمان بین المللی دریانوردی

۲–۴–۶– روش قبول صریح

۲–۴–۷– روش قبول ضمنی

۲–۴–۸– اجرای کنوانسیون های سازمان بین المللی دریانوردی

۲–۴–۱۰– اشکالات عملی در اجرای کنوانسیون های ایمنی و حیات افراد در دریا

۲–۴–۱۱– سیر آهسته روند قوانین

۲–۴–۱۲– تفاوت در اجرای استانداردها و کنوانسیون های داخلی

۲–۴–۱۳– مشکلات ترجمه

۲–۴–۱۴– روش معادل یابی

۲–۵– قطعنامه ها و اسناد غیرالزام آورسازمان بین المللی دریانوردی

۲–۶–سولاس و قوانین بین المللی

فصل سوم: عوامل موثر در اجرای کنوانسیون سولاس ۳–۱– تحولات قبل از ۱۹۷۴

۳–۲– کنوانسیون سولاس ۱۹۷۴

۳–۳– مقررات عمومی کنوانسیون سولاس ۱۹۷۴

۳–۴– فصول دیگر کنوانسیون سولاس ۱۹۷۴

۳–۵– پروتکل های سولاس

۳–۵–۱– پروتکل ۱۹۷۸

۳–۵–۲– پروتکل سال ۱۹۸۸ (هماهنگ سازی)

۳–۶– اصلاحیه های کنوانسیون سولاس

۳–۷– پارامترهای موثر در اجرای کنوانسیون سولاس

۳–۸– نقش دولت در اجرای کنوانسیون سولاس

۳–۸–۱– دولت ساحلی دولت ساحلی

۳–۸–۲– دولت صاحب پرچم

۳–۸–۳– دولت صاحب بندر

۳–۹– نقش مرجع ملی دریایی کشورها در اجرای کنوانسیون سولاس

۳–۱۰– نقش صنایع کشتی سازی، کشتیرانی و مبادی مرتبط در اجرای کنوانسیون سولاس

۳–۱۱– جمع بندی

فصل چهارم: مطالعه تطبیقی نحوه اجرای نجات جان افراد کنوانسیون سولاس در ایران با سایر کشورها ۴–۱– بررسی نمونه هایی از تاریخچه توسعه قوانین

۴–۱–۱– پیشرفت و توسعه قوانین فرانسه

۴–۱–۲– پیشرفت و توسعه قوانین انگلستان

۴–۲– مطالعه نحوه اجرای کنوانسیون سولاس در برخی کشورها

۴–۳– نحوه اجرای کنوانسیون سولاس در هلند

۴–۳–۱–ساختار سازمان دریانوردی هلند

۴–۳–۲– نگاه کلی به وضعیت اجرای کنوانسیون های سازمان بین المللی دریانوردی

۴–۳–۳– بررسی وضعیت کشور صاحب پرچم (FS–

۴–۳–۴– بررسی وضعیت کشور صاحب بندر (PS)

۴–۳–۵– بررسی وضعیت کشور ساحلی (CS)

۴–۳–۶– جمع بندی نحوه اجرای کنوانسیون سولاس در هلند

۴–۳–۶–۱– زمینه های مثبت توسعه یافته

۴–۳–۶–۲– زمینه های بهبود آتی

۴–۸– نحوه اجرای کنوانسیون سولاس در لیبریا

۴–۴–۱– ساختار سازمان دریانوردی در لیبریا

۴–۴–۲– نگاه کلی به وضعیت اجرای کنوانسیون های سازمان بین المللی دریانوردی

۴–۴–۳– بررسی وضعیت کشور صاحب پرچم (FS–

۴–۴–۴– بررسی وضعیت کشور صاحب بندر (PS)

۴–۴–۵– بررسی وضعیت کشور ساحلی (CS)

۴–۴–۶– جمع بندی نحوه اجرای کنوانسیون سولاس در لیبریا

۴–۴–۶–۱– زمینه های مثبت توسعه یافته

۴–۴–۶–۲– زمینه های بهبود آتی

۴–۵– نحوه اجرای کنوانسیون سولاس در پاناما

۴–۵–۱– وضعیت اجرای کنوانسیون سولاس در پاناما

۴–۶– نحوه اجرای کنوانسیون سولاس در ج ا ایران

۴–۷– تعهدات بین المللی ایران به عنوان دولت صاحب پرچم و صاحب بندر در اجرای مقررات سولاس

۴–۷–۱– فعالیت های منطقه ای و بین المللی

۴–۷–۲– ارتباط با سازمان بین المللی دریانوردی

۴–۸– عملکرد سازمان بنادر و دریانوردی در کنترل و بازرسی کشتیها در سال ۱۳۸۷

۴–۸–۱– کنترل و بازرسی کشتی های تحت پرچم (FSC–

۴–۸–۲– کنترل و بازرسی کشتی های خارجی (PSC–

۴–۸–۳– توسعه و آموزش افسران کنترل و بازرسی

۴–۸–۴– ارتقای سطح ایمنی ناوگان حمل ونقل غیر کنوانسیونی

۴–۹– عملکرد سازمان بنادر و دریانوردی (اداره کنترل و بازرسی کشتی ها– در سال ۱۳۸۸

۴–۹–۱– تهیه و تدوین دستورالعمل ها، آیین نامه ها و راهنماهای اجرایی مورد نیاز

۴–۹–۲– تکمیل منابع و تجهیزات مورد نیاز برای اجرای امور حاکمیتی

۴–۹–۳– برنامه ریزی برای کاهش سوانح دریایی

۴–۹–۴– نظارت بر تطبیق و اجرای قوانین و مقررات و الزامات کنوانسیون های بین المللی

۴–۹–۵– تکمیل روند اجرای طرح ها و پروژه های مطالعاتی– تحقیقاتی مرتبط

۴–۹–۶– فراهم سازی مقدمات انجام ممیزی سازمان بین المللی دریانوردی

۴–۹–۷– اشاعه فرهنگ حفاظت از محیط زیست دریایی و ایمنی دریانوردی

۴–۹–۸– ارتقای کمی و کیفی منابع انسانی و افزایش توان علمی و عملیاتی کارکنان

۴–۹–۹– نظارت بر تردد شناورهای مسافربری

۴–۹–۱۰– برنامه ریزی برای بهبود جایگاه سازمان بنادر و دریانوردی

۴–۹–۱۱– حفظ و ارتقای استانداردهای لازم

۴–۹–۱۲– توسعه سامانه های نرم افزاری و پایگاه های اطلاعاتی

۴–۱۰– مشاهدات قابل ذکر در بررسی وضع کنوانسیون سولاس در ایران

۴–۱۰–۱– قوانین و مقررات، آیین نامه ها و دستورالعملها

۴–۱۰–۱–۱– اقدامات انجام شده

۴–۱۰–۱–۲– اقدامات آتی

۴–۱۰–۱–۳– مشکلات عنوان شده

۴–۱۰–۲– عقد تفاهم نامه با سایر ارگانها

۴–۱۰–۲–۱– اقدامات انجام شده

۴–۱۰–۲–۲– اقدامات آتی

۴–۱۰–۲–۳– مشکلات عنوان شده

۴–۱۰–۳–۱– اقدامات انجام شده

۴–۱۰–۳–۲– اقدامات آتی

۴–۱۰–۴– بودجه

۴–۱۰–۴–۱– اقدامات انجام شده

۴–۱۰–۵– تجهیزات

۴–۱۰–۵–۱– اقدامات انجام شده

۴–۱۰–۵–۲– اقدامات آتی

۴–۱۰–۶– بررسی و رسیدگی به سوانح

۴–۱۰–۷– تقویت بدنه کارشناسی سازمان

۴–۱۰–۷–۱– اقدامات انجام شده

فصل پنجم بحث و نتیجه گیری ۵–۱–جمع بندی و نتیجه گیری

منابع و مآخذ

کلیدواژه ها

• کشتی
• عملیات نجات دریایی
• امنیت دریایی
• ارتقا ایمنی