ارتباط میان اصل بهره‌برداری منصفانه و معقول و اصل منع آسیب در حقوق بین‌الملل آبراهه‌ها با تأکید بر کنوانسیون 1997
ارتباط میان اصل بهره‌برداری منصفانه و معقول و اصل منع آسیب در حقوق بین‌الملل آبراهه‌ها با تأکید بر کنوانسیون 1997 نام مقاله ای است از نگین شفیعی بافتی و شیما سلیمانی که در شماره چهار دوره پنجاه و یک (زمستان 1400) فصلنامه مطالعات حقوق عمومی دانشگاه تهران منتشر شده است.
چکیده
حقوق بین‌الملل آب همچون سایر رشته‌های حقوقی از مجموعه‌ای از اصول ماهوی و شکلی تشکیل شده است. در واقع جامعۀ حقوقی بین‌المللی اصول حقوقی ماهوی و شکلی متفاوتی را برای رفع مشکل تخصیص و توزیع آبراهه‌های بین‌المللی مقرر کرده است. از مهم‌ترین اصول ماهوی که به‌طور گسترده‌ای در حقوق بین‌الملل، رویۀ دولت‌ها، آثار معتبر نویسندگان حقوقی، حقوق موضوعه و رویۀ قضایی پذیرفته شده، دو اصل بهره‌برداری منصفانه و معقول و اصل منع آسیب شایان توجه است. نظریاتی گوناگون در خصوص ارتباط و نحوۀ اجرای این دو اصل مطرح شده است. دیدگاه غالب حقوقدانان مبتنی بر برتری اصل بهره‌برداری منصفانه و معقول و تلقی اصل منع آسیب به‌مثابۀ تابع اصل بهره‌برداری منصفانه و معقول است. با نگاهی عمیق به مواد کنوانسیون 1997، سایر اسناد حقوقی در این زمینه و همچنین آرای قضایی می‌توان دریافت که اصل منع آسیب، اصل ماهوی مستقلی در حقوق بین‌الملل آب است که تقابلی میان آن و اصل بهره‌برداری منصفانه و معقول وجود ندارد.
کلیدواژه‌ها
- آبراهه های بین المللی
- اصل بهره برداری منصفانه و معقول
- اصل منع آسیب
- کنوانسیون حقوق استفاده های غیر کشتیرانی آبراهه های بین المللی 1997
- قواعد هلسینکی