اصل همکاری در زمینۀ بهره‌برداری از آبراهه‌های بین‌المللی، با تأکید بر آبراهه‌های بین‌المللی ایران و عراق
اصل همکاری در زمینۀ بهره‌برداری از آبراهه‌های بین‌المللی، با تأکید بر آبراهه‌های بین‌المللی ایران و عراق نام مقاله ای است از سنگر داود محمد و آزاد عبدالقادر صالح ولد بیگی که در شماره چهار دوره پنجاه و یک (زمستان 1400) فصلنامه مطالعات حقوق عمومی دانشگاه تهران منتشر شده است.
چکیده
امروزه با توسعۀ بهره‌برداری از آبراهه‌های بین‌المللی در امور غیرکشتیرانی از جمله کشاورزی، صنعتی و بازرگانی این آبراههها بیش از پیش مورد توجه قرار گرفتهاند. همچنین با توجه به تغییرات اقلیمی، خشکسالی، بهره‌برداری بیرویه از آب، کمبود منابع آبی و افزایش جمعیت، منازعات بر سر آبراهه‌های بین‌المللی تشدید یافته است. یکی از اصول متداول در حقوق بین‌الملل عمومی، اصل همکاری در بین کشورهاست که در منشور سازمان ملل متحد و شماری از معاهدات بین‌المللی چندجانبه و دوجانبه از جمله کنوانسیون استفادههای غیرکشتیرانی از آبراهه‌های بین‌المللی سال ١٩٩٧ بر آن تأکید شده است. منازعات آبراهه‌های بین‌المللی در بین ایران و عراق در سال‌های اخیر صورت حادتری به خود گرفته است که بدون همکاری بین دو کشور قابل حل‌وفصل نیست، ازاین‌رو اصل همکاری در زمینۀ آبراهه‌های بین‌المللی به‌عنوان موضوع این تحقیق مورد توجه قرار گرفته است. روش این تحقیق توصیفی و تحلیلی است. هدف این تحقیق این است که نشان دهد اصل همکاری تا چه حدودی در موافقت‌نامه‌های بین‌المللی و موافقت‌نامه‌های دوجانبۀ بین ایران و عراق در زمینۀ آبراهه‌های بین‌المللی انعکاس یافته و تا چه حدودی عملاً اجرا شده است.
کلیدواژه ها
- آبراهه های بین المللی
- اصل همکاری بین المللی
- حقوق بین الملل عمومی
- منابع آبی مشترک