الزامات حقوق بشری پلیس در پیشگیری از جرم
 | |
| عنوان | الزامات حقوق بشری پلیس در پیشگیری از جرم |
|---|---|
| رشته | حقوق جزا و جرم شناسی |
| دانشجو | محسن صوفی زمرد |
| استاد راهنما | حسین غلامی |
| استاد مشاور | علی حسین نجفی ابرندآبادی |
| مقطع | کارشناسی ارشد |
| سال دفاع | ۱۳۹۰ |
| دانشگاه | دانشگاه علامه طباطبایی |
الزامات حقوق بشری پلیس در پیشگیری از جرم عنوان پایان نامه ای است که توسط محسن صوفی زمرد، با راهنمایی حسین غلامی و با مشاوره علی حسین نجفی ابرندآبادی در سال ۱۳۹۰ و در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه علامه طباطبایی دفاع گردید.
چکیده
تکیه صرف بر تدابیر پیشگیرانه وضعی که توسط پلیس اتخاذ شده دارای محدودیت هایی در امر پیشگیری است. اگر به موازات تدابیر وضعی پلیس پیشگیری اجتماعی را نیز بکار گیرد تدابیر پیشگیرانه پلیس تشدید شده و طیف وسیعی از مردم را در برخواهد گرفت. سرانجام چنین نتیجه گرفته می شود که ارایه مفاهیم و محدودیت های حقوق بشری به افسران پلیس و آموزش آنان در پیشگیری از نقض های حقوق بشری و ارتقا پیشگیری موثر از جرم و احترام به حقوق بشر می تواند کارامد باشد. بدین منظور مدلهایی جدید از پلیسی گری مثل جامعه محوری یا مسیله محوری که مبتنی بر توجه به نیازهای جامعه مشارکت جامعه رضایت همگانی و احترام به حقوق بشر هستند پیشنهاد شده است.
ساختار و فهرست پایان نامه
۱ بیان موضوع ۱۴
۲ سوالات تحقیق ۱۴
۳ فرضیات تحقیق ۱۷
۴ پیشینه تحقیق ۱۷
۵ اهداف تحقیق ۱۸
۶ روش شناسی ۱۹
۷ مفاهیم کلیدی ۱۹
۸ مشکلات وتنگناهای تحقیق ۱۹
۹ سازماندهی تحقیق ۲۰
بخش اول:تامین امنیت،پیشگیری وضعی و چالشهای حقوق بشری ۲۱
فصل اول – تامین امنیت؛ رویه های حاکم و چالشهای پیش رو ۲۲
گفتار اول – نظم و امنیت، خاستگاه پیشگیری ازجرم ۲۳
الف– تامین امنیت و ضرورت پیشگیری ازجرم ۲۳
ب– پلیس و تامین امنیت ۲۳
ج– رویکردهای پلیس در تامین امنیت ۲۴
بند۱ – رویکرد قهرآمیز و چالشهای حقوق بشری ۲۵
بند۲– رویکرد پیشگیرانه ۲۶
گفتار دوم – پیشگیری از جرم و حمایت از حقوق بشر ۲۶
الف– تفکیک حقوق بشر و حقوق شهروندی ۲۸
ب– پلیس و حمایت از حقوق بشر ۲۸
ج– پیشگیری از جرم، از شعار تا عمل ۳۰
گفتار سوم – امنیت محوری و تمامیت خواهی در پیشگیری از جرم ۳۱
الف– جنگ علیه جرم ۳۳
ب– ابهام در تعریف امنیت ۳۴
ج – ایدیولوژی های امنیت گرا ، راهبرد پلیس در ایجاد امنیت ۳۷
د– تمامیت خواهی ۴۱
فصل دوم – رویکردهای پیشگیرانه پلیسی مبتنی بر افزایش خطر و چالش های حقوق بشری ۴۲
گفتار اول – گونه های تدابیر خطر زا ۴۳
الف – مراقبت و بررسی ۴۳
ب – توسعه محافظت ۴۵
ج– تعرض به حریم خصوصی ۴۵
گفتار دوم– نظارت ویدیویی ۴۶
الف– گستره کاربرد ۴۶
ب– حریم خصوصی در عموم ۴۹
ج– بیو متریک و نظارت ویدیویی ۵۶
د– کاربردهای ناروا و تدابیر پیشگیرانه ۶۰
گفتار سوم– مراقبت محلی و گشت زنی شهروندان ۶۸
الف– گونه های مراقبت و توجیه پیشگیری ۶۹
ب– تاثیر برنامه ۷۰
ج– چالشهای فرا روی مراقبت ۷۲
گفتار چهارم– بانک های اطلاعاتی و نظارتهای الکترونیکی ۷۴
الف– ضرورت تشکیل بانک های اطلاعاتی ۷۴
ب– بانک های اطلاعاتی و نقض حریم خصوصی ۷۵
۱ دسترسی پلیس به سوابق بهداشتی ۷۷
۲ دسترسی پلیس به سوابق بانکی ۷۷
ج– تاثیر شبکه های اطلاعاتی بر ساختارهای پلیسی ۷۸
۱ سوء استفاده ها و حفاظت های پیش رو ۷۹
د– رویکرد مدیریت خطر در نظارتهای الکترونیکی ۸۲
ذ– حفاظت از شخص و حریم خصوصی او ۸۴
۱ اصل تناسب ۸۵
۲ جبران خسارت برای نگهداری اطلاعات نادرست یا سوء استفاده از آن ۸۵
۳ حمایت حقوقی ۸۶
۴ محدود نمودن خصوصی سازی ۸۶
فصل سوم – چالشهای حقوق بشری فرا روی اقدام های وضعی مبتنی بر افزایش مشکلات و موانع ۸۸
گفتار اول– تکنیک های مبتنی بر افزایش مشکلات و موانع در ارتکاب جرم ۸۹
الف – حمایت فیزیکی ۸۹
ب– کنترل ورودی ها و خروجی ها ۸۹
ج– کنترل تسهیل کننده ها ۹۰
گفتار دوم – کنترل هویت، توقیف و تفتیش افراد ۹۰
الف – کنترل هویت (کنترل ورودی ها و خروجی ها) ۹۱
۱ – کارت های هویت و بیومتریک ۹۲
ب – مبانی توقیف و تفتیش افراد و رویکرد ایران ۹۶
۱ رویه های بین المللی ۹۹
۲ روش های سازگار با حریم خصوصی ۱۰۱
گفتار سوم – راهبرد دستگیریهای گسترده توسط پلیس ۱۰۲
الف– راهبرد دستگیریهای پیشگیرانه توسط پلیس ۱۰۳
ب– چالشهای فرا روی رویکرد پنجره های شکسته و سیاست تسامح صفر ۱۰۴
ج– محو کانون های جرم ۱۰۸
گفتار چهارم– اقدام های وضعی و حمایت از بزه دیدگان ۱۱۰
الف– لزوم حمایت از بزه دیدگان ۱۱۰
ب– رعایت احترام و حمایت از بزه دیده ۱۱۱
ج– تامین امنیت بزه دیده ۱۱۵
د– آگاه سازی بزه دیده از حقوق خود ۱۱۵
گفتار پنجم – اِعمال محدودیت در برگزاری اجتماعات وگردهمایی ها ۱۱۶
الف– برگزاری اجتماعات ؛امر حقوق بشری ۱۱۶
ب– تسهیل اعتراض توسط دولت ۱۱۸
ج– پیشگیری و محدودیت های قابل اِعمال نسبت به برگزراری اجتماعات ۱۱۹
۱ لزوم اخذ مجوز یا اعلان قبلی ۱۲۰
۲ محدودیت های پیش بینی شده حین برگزاری تظاهرات و اعتراضات ۱۲۱
گفتار ششم– پیشگیری از جرم و محدودیت در گردش آزاد اطلاعات و داده ها ۱۲۴
الف – آزادی بیان و سایر حقوق وابسته ۱۲۵
ب– محدود نمودن آزادی ها ۱۲۷
نتیجه گیری بخش اول ۱۳۰
بخش دوم – پیشگیری اجتماعی ؛ همنوایی با حقوق بشر ۱۳۲
فصل اول – پلیس و پیشگیری اجتماعی ۱۳۳
گفتار اول – ناکارآمدی پیشگیری وضعی، ضرورت پیشگیری اجتماعی ۱۳۳
الف– پلیس و ضرورت توجه به پیشگیری اجتماعی ۱۳۳
ب – پیشگیری اجتماعی و حقوق بشر ۱۳۵
ج– پلیس و کنترل اجتماعی ۱۳۸
۱ کنترل به روش فشار اجتماعی و قوه قهریه ۱۳۹
۲ کنترل به روش اقناع ۱۴۰
د – گونه های پیشگیری اجتماعی ۱۴۱
گفتار دوم – نقش پلیس در گونه های پیشگیری اجتماعی ۱۴۴
الف– مشارکت پلیس در سیاستهای توسعه اجتماعی ۱۴۵
۱ مشارکت پلیس در شوراهای پیشگیری از جرم ۱۴۶
۲ محله ای با خانه های امن تر ۱۴۷
۳ افسران پشتیبان جامعه ۱۴۷
۴ پلیس و تشکیلات چند عاملی پیشگیری از جرم ۱۴۸
۵ تاسیس اداره جوانان، مرکز توجه پلیس مردمی ۱۴۹
ب– پلیس و پیشگیری از جرم از طریق تمرکز بر نهادهای اجتماعی ۱۴۹
۱ رویکردهای اصلی در زمینه مداخلات پیشگیرانه پلیس در مدارس ۱۵۲
۲ الگوهای موجود در زمینه اقدام پلیس در مدارس ۱۵۲
ج– پلیس و پیشگیری از طریق اقدام در مورد گروه های در معرض خطر ۱۵۷
۱ اقدامات پیشگیرانه پلیس در مورد بزه دیدگی زنان ۱۵۸
۱–۱ مبارزه با خشونت علیه زنان ۱۵۹
۲–۱ تشکیل پلیس زن ۱۶۰
۲ پیشگیری از جرم در میان نوجوانان ۱۶۲
۱–۲ تشکیل پلیس اطفال ۱۶۲
۲–۲ برنامه گروه های آموزش مردمی پلیس در پیشگیری از بزهکاری اطفال و نوجوانان ۱۶۴
۳– پیشگیری از بزه دیدگی اقلیت های قومی و نژادی ۱۶۵
فصل دوم – تاثیر رویکردهای حقوق بشری بر گزینش رویکردهای پلیس ۱۶۸
گفتار اول– رویکردهای عملی پلیس ۱۶۹
الف– رویکرد پلیس اطمینان بخش ۱۶۹
ب– رویکرد پلیس مبتنی بر اطلاعات ۱۷۰
ج– پلیس مبتنی بر حل مسیله ۱۷۱
چ– رویکرد جلب مشارکت نهادهای عمومی ۱۷۲
خ– رویکرد پلیس جامعه محور ۱۷۲
۱ عناصر اصلی رویکرد پلیس جامعه محور ۱۷۳
۱–۱ مشارکت جامعه ۱۷۳
۲–۱ مسیله محوری ۱۷۶
گفتار دوم– رویکرد جامعه محور؛ رویکرد حقوق بشری ۱۷۷
الف – پلیس جامعه محور در اسناد سازمان ملل متحد ۱۷۷
ب– جامعه محوری و ایجاد صلح ۱۷۹
ج– جامعه محوری و رفتار با پناهندگان ۱۸۱
گفتارسوم – کارکردهای جامعه محوری ۱۸۲
الف– مشارکت شهروندان ۱۸۲
ب– پاسخگویی پلیس ۱۸۲
پ– افزایش مقبولیت پلیس ۱۸۴
ت– احترام به نظریات شهروندان و کسب اطلاعات از آنان ۱۸۴
ث– اطلاع رسانی به جامعه در مورد جرم ۱۸۵
ج– آموزش و آگاه سازی ۱۸۶
گفتار چهارم – پیش شرط ها و موانع رویکرد جامعه محور ۱۸۷
الف–پیش شرط ها ۱۸۸
۱ آموزش ۱۸۸
۲ خویشتن داری و کاربرد کمینه زور ۱۹۰
۳ رعایت اصول اخلاقی در حرفه پلیس ۱۹۱
۴ عدم ایجاد تصویر منفی از پلیس ۱۹۳
۵ اجرای صادقانه قانون ۱۹۴
۶ محدود کردن اختیارات پلیس ۱۹۶
ب – موانع ساختاری ۱۹۶
۱ خرده فرهنگ پلیس ۱۹۷
۲ تاثیر نژاد، جنس و سن افراد در رویارویی با پلیس ۱۹۸
۳ عدم جذب پلیس از گروه های اقلیت ۱۹۹
۴ عدم نوسازی نیروهای پلیس ۱۹۹
۵ عدم تغییر شاخص های ارزیابی ۲۰۰
گفتار پنجم– اقدامات پلیس ایران در جهت ارتقا مشارکت همگانی ۲۰۱
الف– تمرکز بر کودکان و نوجوان ۲۰۱
۱ ورزش همگانی محلات ۲۰۱
۲ حضور پلیس در اردوهای آموزشی ۲۰۲
۳ برگزاری مسابقه ویژه دانش آموزان ۲۰۲
۴ فراخوان نقاشی در مدارس ۲۰۳
۵ ارایه آموزش مقررات عبور و مرور به کودکان ۲۰۳
۶ طرح گذربان مدرسه و همیار پلیس ۲۰۴
۷ برگزاری نمایشگاه ویژه دانش آموزان ۲۰۵
۸ نمایش فیلم برای دانش آموزان ۲۰۵
۹ برگزاری همایش نظم و دانش ۲۰۶
۱۰ برگزاری جلسات سخنرانی و پرسش و پاسخ در مدارس ۲۰۶
۱۱ بازدید دانش آموزان از مراکز انتظامی ۲۰۷
ب– جلب مشارکت مردمی از طریق اقدامات حمایتی و مشاوره ای ۲۰۸
۱ برنامه های مشارکتی مراکز مشاوره انتظامی ۲۰۸
۲ راه اندازی واحدهای مشاوره و مددکاری اجتماعی کلانتری ها ۲۰۸
۳ تشکیل بخش ویژه زنان در دوایر قضایی و اجتماعی کلانتری ها ۲۰۹
ج– ارایه خدمات گسترده تر به عموم مردم ۲۱۰
۱ فعالیت های مرکز فوریت های پلیس
در جلب مشارکت مردمی ۲۱۰
۲ درگاه ارتباطی پلیس با مردم(e– portal): ۲۱۰
۳ طرح نظارت همگانی (۱۹۷) ۲۱۱
۴ استقرار ایستگاه های پلیس ۲۱۲
۵ جلب مشارکت عشایر کشور ۲۱۲
نتیجه گیری بخش دوم ۲۱۳
نتیجه گیری و پیشنهادات ۲۱۵
فهرست منابع ۲۲۰
کلیدواژه ها
- حقوق بشر
- جلوگیری از جرم
- پیشگیری از بزهکاری
- پلیس
- نظارت
- دوربین ویدیویی
- فناوری الکترونیکی
- امنیت
- پلیس
- حقوق بشر
- پیشگیری از جرم
- الزام