الگوی جدید قراردادهای نفتی ایران و معضل انتقال فناوری در صنعت نفت
الگوی جدید قراردادهای نفتی ایران و معضل انتقال فناوری در صنعت نفت نام مقاله‌ای از فیصل عامری است که در شماره پنجاه و پنجم (شهریور1396) نشریه پژوهش حقوق عمومی منتشر شده است.
چکیده
در این مقاله الزامات انتقال تکنولوژی پیشبینی شده در مصوبه دولت و سه پیشنویس نهادهای ذیربط وزارت نفت از دو بعد حقوقی و اقتصادی بررسی شده است. از منظر حقوقی ماهیت حقوقی شرکت عملیاتی مشترک، تبیین ذینفعان و نوع تکنولوژی مورد انتقال را مورد بحث قرارداده و به نتایج آتی رسیدیم: تشکیل و فعالیت شرکت عملیاتی مشترک و مشارکت اشخاص ایرانی در آن منع قانونی ندارد. در ارتباط با ذینفعان از انتقال تکنولوژی، نشان داده که علاوه بر پرسنل شرکت عملیاتی مشترک، افراد و مستخدمینی که کارفرما یعنی شرکت ملی نفت نیز معرفی میکند با استفاده از برنامه آموزشی و فعالیت در عملیات تولید از تکنولوژی مورد بهرهبرداری استفاده می‌شود. معذلک، این تکنولوژی محدود به عملیات تولید بوده و تکنولوژی تولید کننده آن را شامل نمی‌شود.
از منظر اقتصادی نوع تکنولوژی مورد بهرهبرداری در عملیات بالادستی در صنعت نفت را بررسی شده و این نتیجه حاصل شد که خصلت مهارتی و تجربی بودن تکنولوژی مستفاد در این صنعت موجب شده مالکان آن برای حفظ و تثبیت برتری رقابتی خود با توسل به رازداری مانع انتقال آن شوند؛ بنابراین برای انتقال واقعی باید درون‌نگری کرد و از ساختار فناوری ملی استفاده نمود.
کلیدواژه‌ها
- تکنولوژی
- دانش فنی
- الگوی جدید قراردادهای نفتی
- شرکت عملیاتی مشترک
- کارفرما