امکان سنجی صلاحیت فراحقوقی ملت در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران
 | |
| عنوان | امکان سنجی صلاحیت فراحقوقی ملت در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران |
|---|---|
| رشته | حقوق عمومی |
| دانشجو | فهیمه صیدی |
| استاد راهنما | علیرضا دبیرنیا |
| مقطع | کارشناسی ارشد |
| سال دفاع | ۱۳۹۸ |
| دانشگاه | دانشگاه قم |
امکان سنجی صلاحیت فراحقوقی ملت در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران عنوان پایان نامه ای است که توسط فهیمه صیدی، با راهنمایی علیرضا دبیرنیا در سال ۱۳۹۸ و در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه قم دفاع گردید.
چکیده
در یک رویکرد مدرن به نظام سیاسی، بنیان و صلاحیت های دولت منحصرا ناشی از آراء ملتی است که در چهارچوب مجلس موسِسان به نمایندگان خود اختیار می دهند تا به نیابت از ملت، نسبت به تدوین قانون اساسی و ایجاد نظام سیاسی اقدام کنند. این اقدام به منزله شناسایی اراده سیاسی ملت در جایگاه خالقِ قانون اساسی و نظام سیاسی است که به تاسیس یک نظام نمایندگی منجر می شود و به تبع آن، قانون و سیاست در جایگاه یک ابزار، به انعکاس اراده ملت می پردازند. ملت مسلمان ایران برای اولین بار با رهبری حکیمانه حضرت امام(ره) و با پیروی از آموزه های دین مقدس اسلام و معصومین علیه السلام توانست حقِ تعیین سرنوشت خود را بدست آورد. با انحلال نظام پادشاهی، تدوین قانون اساسی و تاسیس نظام جمهوری اسلامی، ملت توانست از ظرفیتِ اعتبار بخشی به قانون اساسی و نظام جمهوری اسلامی برخوردار گردد و این ویژگی ملت را در جایگاهی تحت عنوان صلاحیتِ فراحقوقی قرار داد. بدین ترتیب، موجودیت و اعتبار قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران ناشی از صلاحیتِ فراحقوقی ملت است و بدون شناسایی این صلاحیت، امکان تضمین موثر حقوق و آزادی های ملت منتفی خواهد بود و قانون اساسی ایران در اصول مختلفی این مفهوم را مورد شناسایی و تضمین قرار داده است. این پژوهش با روش توصیفی–تحلیلی و با بهره مندی از منابع کتابخانه ای تدوین شده است.
ساختار و فهرست پایان نامه
مقدمه
۱– بیان مساله تحقیق
۲– سوالات تحقیق
۳– پیشینه تحقیق
۴– ضرورت انجام تحقیق:
۵– فرضیه های تحقیق
۶– اهداف کاربردی تحقیق
۷– جنبه جدید بودن تحقیق
۸– روش تحقیق
۹– ساختار پایان نامه
فصل اول: مفهوم و مبانی صلاحیت های ملت در ایجاد نظام سیاسی گفتار اول: صلاحیت های دولت
بند اول: امکان سنجی و صلاحیت
بند دوم: جامعه سیاسی، قدرت سیاسی و تشکیل دولت – ملت
بند سوم: تغییرعنوان حاکمیت به صلاحیت در عصر مدرن
بند چهارم: مفهوم دولت– ملت مدرن
گفتار دوم: صلاحیت های ملت
بند اول: مفهوم ملت
بند دوم: حاکمیت ملت
بند سوم: رابطه میان حاکمیت و تضمین حقوق ملت
گفتار سوم: جایگاه قانون اساسی
بند اول: تاریخچه قانون اساسی
بند دوم: قانون اساسی در مفهوم مدرن
بند سوم: مبانی قانون اساسی
بند چهارم: موضوع و اهداف قانون اساسی
بند پنجم: جایگاه قدرت موسِس در قانون اساسی
گفتار چهارم: مبانی صلاحیت های ملت
بند اول: مفهوم حق
بند دوم:حق تعیین سرنوشت به منزله یک حق طبیعی
بند سوم: اصل عدم حاکمیت احدی بر دیگری
بند چهارم: شناسایی عقلانیت انسان برای اداره امور خویش
بند پنجم: خودحاکمیتی، خودآیینی و خود قانونگذاری
بند ششم: شناسایی قدرت موسِس به عنوان خالق نظام سیاسی
جمع بندی فصل اول:
فصل دوم: جایگاه و مبانی اختیار ملت در ایجاد قانون اساسی ایران گفتار اول: جایگاه ملت در قانون اساسی مشروطه
بند اول: منشا تاسیس قانون اساسی مشروطه
بند دوم: جایگاه مردم و حقِ تعیین سرنوشت آن ها در قانون اساسی مشروطه
بند سوم: بررسی امکان شناسایی حقِ بر تعیین سرنوشت در قانون اساسی مشروطه
بند چهارم: پیروزی انقلاب اسلامی؛ مقدمه ظهور حقِ تعیین سرنوشت ملت
بند پنجم: نظام حقوقی؛ مانع ظهور حقِ تعیین سرنوشت ملت
گفتار دوم: فرآیند تشکیل قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران
بند اول: همه پرسی در نظام جمهوری اسلامی ایران
بند دوم: شیوه تدوین و تصویب قانون اساسی در جمهوری اسلامی ایران
بند سوم: مرجع تدوین قانون اساسی در جمهوری اسلامی ایران ۵۰ بند چهارم: شیوه کار مجلس خبرگان قانون اساسی
بند پنجم: فلسفه ایجاد خبرگان قانون اساسی
بند ششم: گذر به دولت مدرن
گفتار سوم: جایگاه ملت در قانون اساسی ۱۳۵۸
بند اول: ملت در جایگاه خالق قانون اساسی
بند دوم: نظام سیاسی و کارگزاران در جایگاه نماینده ملت
بند سوم: حکمرانی مبتنی بر نظام نمایندگی
بند چهارم: اعتبار قانون اساسی، ناشی از آراء ملت
بند پنجم: جایگاه فراحقوقی و فراساختاری ملت در فرآیند ایجاد قانون اساسی
گفتار چهارم: جایگاه ملت در قانون اساسی سال ۱۳۶۸
بند اول: اراده سیاسی ملت به عنوان معیار تغییر قانون اساسی۱۳۵۸
بند دوم: شناساسی حقِ بر اصلاح قانون اساسی ۱۳۵۸
بند سوم: قانون اساسی ۱۳۶۸، محصول اراده سیاسی ملت
بند چهارم: ظهور قدرت موسِس در فرآیند اصلاح قانون اساسی ۱۳۵۸
بند پنجم: شناسایی صلاحیتِ فراحقوقی برای ملت در اصلاح قانون اساسی ۱۳۵۸
گفتار پنجم: مبانی صلاحیتِ ملت در قانون اساسی ۱۳۵۸ و ۱۳۶۸
بند دوم: شناسایی حقِ حاکمیت مطلق مردم بر سرنوشت خویش به عنوان یک حق الهی
بند سوم: شناسایی آزادی مطلق ملت در چگونگی تعیین سرنوشت خویش
بند چهارم: شناسایی حقوق بنیادین ملت به مثابه حقوقی فراتر از قانون اساسی
بند پنجم: شناسایی ملت در جایگاه رییس کشور و کارگزاران در جایگاه نمایندگان ملت
جمع بندی فصل دوم
فصل سوم: صلاحیتِ فراحقوقی ملت و تاثیر آن بر عمل حکمرانی گفتار اول: انعکاس اراده ملت از طرق رسمی
بند اول: مجموعه نظام حقوقی در جایگاه ابزار انعکاس اراده ملت
بند دوم: قدرت سیاسی به منزله انعکاسی از اراده ملت
بند سوم: برتری امر سیاسی بر امر حقوقی
بند چهارم: برتری اراده ملت در مقابل قانون اساسی
بند پنجم: برتری اراده ملت در مقابل نهادها و قوای ناشی از ملت
گفتار دوم: انعکاس اراده ملت از طرق غیر رسمی
بند اول: انعکاس اراده ملت از طریق تشکیل جامعه مدنی
بند دوم: انعکاس اراده ملت از طریق رسانه ها
بند سوم: انعکاس اراده ملت از طریق احزاب
گفتار سوم: صلاحیتِ فراحقوقی ملت مستلزم تفکیک صلاحیت های دولت و ملت
بند اول: تضمین صلاحیتِ فراحقوقی ملت مستلزم پویایی نظام نمایندگی
بند دوم: دولت – ملت به منزله یک پدیده واحد در نظام بین الملل
بند سوم: دولت – ملت به منزله دو پدیده مستقل در حقوق عمومی
بند چهارم: ملت ها باقی می مانند اما دولت ها می توانند تغییر کنند
بند پنجم: رابطه سلسله مراتبی میان ملت و دولت برقرار است
بند ششم: دولت در مقابل ملت پاسخگو است نه بالعکس
بند هفتم: حق و تکلیف در رابطه میان ملت و دولت
گفتار چهارم: صلاحیتِ فراحقوقی ملت و محدودیت های اصلاح اصل
قانون اساسی
بند اول: محدودیت های اصل
ریشه در مبانی حقوق اساسی ندارد
بند دوم: محدودیت های اصلاح قانون اساسی از نظر مبانی قانون اساسی
بند سوم: محدودیت های اصلاح قانون اساسی از نظر حقوق عمومی
بند چهارم: محدودیت ها ریشه در اقتضایات و مصلحت های مورد نظر ملت دارد
بند پنجم: حقِ اصلاح قانون اساسی؛ بخش غیرقابل تفکیک حقوق ملت
جمع بندی فصل سوم
نتیجه گیری
فهرست منابع و مآخذ
الف: کتابها:
ب: مقالات
ج: قوانین و مقررات
د: شبکه خبری
کلیدواژه ها
- صلاحیت فراحقوقی
- نظام نمایندگی
- قانون اساسی
- جمهوری اسلامی