انتخابات نمایندگان اقلیت های دینی در مجلس شورای اسلامی در پرتو اصل برابری

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
انتخابات نمایندگان اقلیت های دینی در مجلس شورای اسلامی در پرتو اصل برابری
عنوانانتخابات نمایندگان اقلیت های دینی در مجلس شورای اسلامی در پرتو اصل برابری
رشتهحقوق عمومی
دانشجومعین صبوریان گهرتی
استاد راهنماوحید آگاه
استاد مشاورمحمدرضا ویژه
مقطعکارشناسی ارشد
سال دفاع۱۳۹۸
دانشگاهدانشگاه علامه طباطبایی



انتخابات نمایندگان اقلیت های دینی در مجلس شورای اسلامی در پرتو اصل برابری عنوان پایان نامه ای است که توسط معین صبوریان گهرتی، با راهنمایی وحید آگاه و با مشاوره محمدرضا ویژه در سال ۱۳۹۸ و در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه علامه طباطبایی دفاع گردید.

چکیده

کشورها از حیث قومیت، زبان، نژاد، دین و مذهب فاقد تکثر نیستند. عوامل مختلفی در این کثرت خواسته و ناخواسته دخیل بوده اند. این تکثر زمانی به توسعه همه جانبه و پایدار یک کشور کمک می کند که از تمام نیرو و تفکر این اقوام و نژادها و گروه های دینی و مذهبی بدون تبعیض استفاده شود. قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران مصوب ۱۳۵۸ (به همراه تجدیدنظر سال ۱۳۶۸) جوامع دینی زرتشتی، مسیحی (ارامنه شمال و جنوب، آشوریان و کلدانیان) و کلیمی را تنها جوامع دینی شناخته شده در قانون اساسی دانسته است. اصلی که هرچند بنای تبعیض را ساخته، اما با توجه به سایر مفاد و اصول قانون اساسی، به ویژه اصل ۱۴، خروجی قانون اساسی را تبعیض آمیز نمی نماید. اما در حقوق موضوعه چنین نشده و تبعیض عیان شده است. جوامع دینی شناخته شده در قانون اساسی حداقل، دارای پنج کرسی هستند. این پنج کرسی تضمین حداقلی برای اعضای جوامع دینی غیرمسلمان است که با افزایش جمعیت کشور، افزایش پیدا می کنند. این موضوع تبعیض مثبتی است که نسبت به جوامع دینی غیرمسلمان درنظر گرفته شده است. اعلام داوطلبی نمایندگان مذکور، تنها در فرمانداری و بخشداری های تهران و اصفهان صورت می گیرد. تبعیضی که تنها متوجه این ۵ کرسی است، چون انتخابات سایر کرسی ها به صورت محلی، نه کشور حوزه ای، برگزار می شود. بعد از اعلام داوطلبی، شورای نگهبان در بررسی صلاحیت نامزدها ۵ کرسی، از مراجع خاصی، سوای مراجع چهارگانه، برای تشخیص ثابت العقیده بودن در دین خود استعلام نمی گیرد. موضوعی که با توجه به مسلمان بودن اعضای شورا، تشخیص این ویژگی را با تردید روبرو می کند. محدودیت تعدادِ نمایندگانِ ۵ کرسی مذکور، در کاهش اثربخشی نمایندگان در انجام وظایف تقنینی و نظارتی، تنها در مواردی که معیار عددی ملاک تصمیم گیری یا نظارت بوده است، تبعیض منفی به شمار می رود. چون که سایر موارد مرتبط به شخصیت سیاسی نماینده است.

ساختار و فهرست پایان نامه

فهرست مطالب مقدمه

الف– بیان مسیله

ب– اهداف پژوهش

پ – سوال های پژوهش

ت– فرضیه‏های پژوهش

ث– پیشینه پژوهش

ج– روش‏شناسی پژوهش

چ– سازماندهی پژوهش

ح– مشکلات اجرای پژوهش

فصل اول– تبیین محدودیت نمایندگان جوامع دینی در مجلس شورای اسلامی از منظر اصل برابری ۷

– ابعاد اصل برابری در حقوق بین الملل بشر و حقوق ایران

۱–۱– مفهوم و تعریف

۲–۱– تبعیض مثبت

۳–۱– برابری در انتخابات در اسناد بین المللی و منطقه ای

۴–۱– برابری در قانون اساسی ایران

۲– شناخت جوامع دینی دارای نماینده در مجلس شورای اسلامی

۱–۲– مفهوم اقلیت

۲–۲– زرتشتیان

۳–۲– کلیمیان یا یهودیان

۴–۲– مسیحیان

۱–۴–۲– ارامنه

۲–۴–۲– آشوریان یا آسوریان

۳–۴–۲–کلدانیان

۳– تحلیل محدودیت تعداد نمایندگان جوامع دینی در پارلمان ایران، قبل و بعد از انقلاب

۱–۳– نمایندگی جوامع دینی غیرمسلمان در مجلسین شورای ملی و سنا

۱–۱–۳– نمایندگی جوامع دینی غیرمسلمان در مجلس شورای ملی

۲–۱–۳– نمایندگی جوامع دینی غیرمسلمان در مجلس سنا

۲–۳– نمایندگان جوامع دینی غیرمسلمان در مجلس شورای اسلامی

۱–۲–۳– غیرمسلمان های رسمی در پارلمانِ قانون اساسی سال ۱۳۵۸

۲–۲–۳– مضیق کردن کرسی های غیرمسلمان های رسمی در پارلمانِ قانون اساسی سال ۱۳۶۸

فصل دوم– سازوکارهای بررسی صلاحیت و رای دهی انتخابات نمایندگان جوامع دینی پارلمان با محک برابری

۱– ثبت نام و بررسی صلاحیت انتخابات نمایندگان جوامع دینی در مجلس

۱–۱– ثبت نام نامزدهای جوامع دینی

۲–۱– بررسی صلاحیت نامزدهای جوامع دینی

۱–۲–۱– شرایط نامزد ها برای انتخاب پذیری

۱–۱–۲–۱– التزام عملی به نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران ۵۸ ۲–۱–۲–۱– ابراز وفاداری به قانون اساسی و اصل مترقی ولایت مطلقه فقیه نزد نامزدهای غیرمسلمان ۵۹ ۳–۱–۲–۱– عدم سوء شهرت در حوزه انتخابیه، صرف جامعه دینی مربوطه یا به طور کلی؟ ۶۰ ۴–۱–۲–۱– سکونت در محل با عنایت به کشور حوزه ای بودن انتخابات کرسی های غیرمسلمان ۶۲ ۵–۱–۲–۱– معیار تقید به دین در نامزدهای جوامع دینی غیرمسلمان ۶۳ ۱– ۵–۱–۲–۱– تبیین مفاهیم ایمان و اعتقاد ۶۳ ۲– ۵–۱–۲–۱– تبیین شرایط اعتقاد و التزام عملی به اسلام و ثابت العقیده بودن در دین خود ۶۴ ۲–۲–۱– مراجع رسیدگی کننده به صلاحیت نامزد ها

۱–۲–۲–۱– هییت های اجرایی ۶۷ ۱–۱–۲–۲–۱– ترکیب اعضا ۶۷ ۲–۱–۲–۲–۱– رسیدگی به صلاحیت ۷۱ ۲–۲–۲–۱– هییت های نظارت شورای نگهبان ۷۲ ۱–۲–۲–۲–۱– ترکیب اعضا ۷۲ ۲–۲–۲–۲–۱– رسیدگی به صلاحیت ۷۴ ۳–۲–۲–۱– مجلس شورای اسلامی و تصویب اعتبارنامه ۷۶ ۲– برگزاری انتخابات نمایندگان جوامع دینی غیرمسلمان در مجلس

۱–۲– انتخابات جوامع دینی ازنظر تمرکز و عدم تمرکز

۲–۲– افراد واجد صلاحیت رای دادن به نامزدهای جوامع دینی

۳– نسبت تعداد نمایندگان جوامع دینی و عملکرد آن ها در ادوار اول تا هفتم مجلس

۱–۳– تاثیر تعداد نمایندگان جوامع دینی بر صلاحیت تقنینی آن ها در مجالس اول تا هفتم

۲–۳– تاثیر تعداد نمایندگان جوامع دینی بر صلاحیت نظارتی آن ها در مجالس اول تا هفتم

نتیجه گیری

پیشنهاد ها

فهرست منابع

ضمایم

فهرست شماره (۱): شمار پیروان جوامع دینی

فهرست شماره (۲): نمایندگان جوامع دینی (غیرمسلمان) هفت دوره مجلس شورای اسلامی

فهرست شماره (۳): مجلس اول شورای اسلامی (۱۳۶۳–۱۳۵۹)

فهرست شماره (۴): مجلس دوم شورای اسلامی (۱۳۶۷–۱۳۶۳)

فهرست شماره (۵): مجلس سوم شورای اسلامی (۱۳۷۱–۱۳۶۷)

فهرست شماره (۶): مجلس چهارم شورای اسلامی (۱۳۷۵–۱۳۷۱)

فهرست شماره (۷): مجلس پنجم شورای اسلامی (۱۳۷۹–۱۳۷۵)

فهرست شماره (۸): مجلس ششم شورای اسلامی (۱۳۸۳–۱۳۷۹)

فهرست شماره (۹): مجلس هفتم شورای اسلامی (۱۳۸۷–۱۳۸۳)

کلیدواژه ها

  • انتخابات مجلس
  • اقلیت های دینی
  • برابری
  • تبعیض مثبت
  • حق تعیین سرنوشت