انتخاب قانون نامتعارف به‌عنوان قانون حاکم بر قرارداد در قواعد حل تعارض
انتخاب قانون نامتعارف به‌عنوان قانون حاکم بر قرارداد در قواعد حل تعارض
 | |
| عنوان | انتخاب قانون نامتعارف به‌عنوان قانون حاکم بر قرارداد در قواعد حل تعارض |
|---|---|
| نویسنده | رضا مقصودی فیروز سکوتی |
| محور موضوعی | حقوق بین الملل حقوق بین الملل خصوصی |
| سال نشر | ۱۴۰۲ |
| منتشر شده در | نشریه حقوقی بین المللی |
| دوره | ۴۰ |
| شماره | ۷۲ |
| دانلود مقاله | دانلود از سایت نشریه |
عنوان مقاله ای از رضا مقصودی و فیروز سکوتی است که در اسفند 1402 و در شماره 72 مجله حقوقی بین المللی منتشر شده است.
چکیده
اگرچه اصل حاکمیت اراده در تعیین قانون حاکم بر قرارداد، به عنوان اصل کلی حقوقی پذیرفته شده است، برخی مصادیق انتخاب قانون همچنان موضوع مناقشه است. مسئله اصلی این است که آیا طرفین میتوانند در زمان قرارداد، صرفاً شاخص های کلی برای قانون حاکم بر قرارداد وضع و تعیین قطعی قانون قابل اعمال را به رویدادی در آینده موکول کنند؟ اگرچه بر حسب ظاهر، قطعیت و ثبات در قراردادهای بین المللی با انتخاب یک قانون نامعین تأمین نمیشود، عرف بازرگانی و رویهقضایی در کشورهایی از قبیل ایالات متحده تمایل دارد به جای تکیه بر معیارهای ثابت و قطعی، انعطاف بیشتری به روابط قراردادی اعطا نماید و به طرفین اجازه دهد که در مورد انتخاب قانونی که در آینده قطعیت مییابد، توافق کنند. به نظر میرسد صرف عدم مغایرت با نظم عمومی به معنی صحت و اعتبار انتخاب متعاقدین است. این نوشتار با روش تحلیلی، تطبیقی چنین استدلال مینماید که قابلیت تعیین قانون در زمان مورد نیاز یعنی زمان اقامه دعوا کافی است و منعی برای انتخاب و اجرای قانون نامتعارف وجود ندارد.
کلیدواژه ها
- تعارض قوانین
- انتخاب قانون
- قانون شناور
- قانون معلق
- قواعد حل تعارض
مواد مرتبط
- ماده 4 قانون مدنی
- ماده 350 قانون مدنی
- ماده 968 قانون مدنی
- ماده 27 قانون داوری تجاری بین المللی ايران مصوب 1376
- ماده 2 کنوانسیون لاهه راجع به قانون حاکم بر بیع بین المللی کالا مصوب 1955
- ماده 3 کنوانسیون لاهه راجع به قانون حاکم بر بیع بین المللی کالا مصوب 1955
- ماده 3 کنوانسیون رم