انسانی شدن حقوق دریاها در پرتو تعامل حقوق دریاها حقوق بشر
انسانی شدن حقوق دریاها در پرتو تعامل حقوق بشر و حقوق دریاها نام مقاله‌ای از زهرا سادات شارق و حسین رضازاده است که در شماره هفتادوچهارم (بهار 1401) فصلنامه علمی پژوهش حقوق عمومی منتشر شده است.
چکیده
از آنجایی که عدم رعایت حقوق بشر در دریا به ملموسی آنچه در خشکی اتفاق می افتد نیست لذا توجه چندانی را از جامعه بین‌المللی دریافت نمی‌کند. درحالیکه حقوق بشر به همان میزانی که در خشکی اعمال می‌گردد در دریا نیز می‌بایست مورد توجه قرار گیرد. با توجه به وضعیت چندپارگی در حقوق بین الملل، برخورد حقوق بشر با حقوق دریاها بسترهای لازم برای انسانی شدن حقوق دریاها را فراهم نموده است. یکی از دلایل چندپارگی در حقوق بین‌الملل ایجاد نظام‌های خودبسنده و تخصصی است. بدون تردید ازجمله این نظام‌ها حقوق دریاها و حقوق بشر می باشد که هریک منابع و مکانیسم های مختص به خودشان را داشته و برخورد این نظام‌ها با یکدیگر در نظام بین‌المللی امری اجتناب ناپذیر است. تعامل حقوق دریاها با حقوق بشر را می توان به دید یک فرصت برای توسعه حقوق بین‌الملل نگریست تا بتوان هرچه بیشتر حاکمیت قانون را در آن توسعه داد. هدف از حقوق دریاها تنظیم روابط دولت‌ها در دریا است اما قصد ما آن است تا خلاف جهت حرکت کرده و از ارتباط بین فرد و دولت در این عرصه و تعامل بین حقوق بشر و حقوق دریاها سخن بگوییم.
کلیدواژه‌ها
- تعامل حقوق بشر و حقوق دریاها
- حقوق بشر
- حقوق دریاها
- چندپارگی حقوق بین‌الملل
- انسانی شدن حقوق دریاها
مواد مرتبط
- ماده 1 كنوانسيون اروپایی حقوق بشر
- ماده 4 كنوانسيون اروپایی حقوق بشر
- ماده 5 كنوانسيون اروپایی حقوق بشر
- ماده 8 كنوانسيون اروپایی حقوق بشر
- ماده 10 كنوانسيون اروپایی حقوق بشر
- ماده 13 كنوانسيون اروپایی حقوق بشر
- ماده 19 کنوانسیون حقوق دریاها
- ماده 25 کنوانسیون حقوق دریاها
- ماده 311 کنوانسیون حقوق دریاها
- ماده 31 کنوانسیون وین درخصوص حقوق معاهدات
- ماده 32 کنوانسیون وین درخصوص حقوق معاهدات