بحران پناهندگی اتحادیۀ اروپا در آیینۀ دیوان اروپایی حقوق بشر
بحران پناهندگی اتحادیۀ اروپا در آیینۀ دیوان اروپایی حقوق بشر نام مقاله ای است از فرشته سادات حسینی و رضا نصیری لاریمی و کارن روحانی که در شماره چهار دوره پنجاه و دو (زمستان 1401) فصلنامه مطالعات حقوق عمومی دانشگاه تهران منتشر شده است.
چکیده
دیوان اروپایی حقوق بشر از طریق حمایت‌های اساسی برای پناه‌جویان مدافعی پرتلاش از حقوق بشر پناه‌جویان بوده است. بحران پناهندگی که از سال 2011 اتحادیۀ اروپا را درگیر کرده، سیستم پناهندگی مشترک اتحادیۀ اروپا را به چالش کشیده است. در این پژوهش تلاش شده به روش توصیفی- تحلیلی، با بررسی تفاسیر دیوان در بحران پناهندگی به این پرسش پاسخ داده شود که بحران پناهندگی چه تأثیری بر تفاسیر دیوان اروپایی حقوق بشر از کاربرد کنوانسیون اروپایی حقوق بشر در قبال پناه‌جویان داشته است؟ بدین‌ترتیب چهار حوزۀ اساسی حقوق بشر بنیادین پناه‌جویان یعنی منع شکنجه و رفتارهای غیرانسانی یا تحقیرآمیز (مادۀ 3 کنوانسیون)، همبستگی مجدد خانواده (مادۀ 8 کنوانسیون)، حق آزادی و امنیت (مادۀ 5 کنوانسیون)، و منع اخراج دسته‌جمعی (مادۀ4 پروتکل شمارۀ 4) بررسی شد. در نهایت به این نتیجه رسیدیم که بحران پناهندگی برای دیوان اروپایی حقوق بشر مجالی فراهم ساخت تا حوزۀ تفاسیر حقوق بشر پناه‌جویان را گسترش دهد و تداخلات سیستم پناهندگی مشترک اتحادیۀ اروپا و حقوق بشر را آشکار سازد. همچنین دول عضو هنگام اجرای سیستم پناهندگی مشترک باید به حقوق بشر پناه‌جویان احترام بگذارند و در صورت احتمال نقض آن، اجرای سیستم پناهندگی مشترک را متوقف سازند.
کلیدواژه‌ها
- اتحادیه اروپا
- بحران پناهندگی
- پناه جویان
- دیوان اروپایی حقوق بشر
- کنوانسیون اروپایی حقوق بشر