برابری در حقوق تامین اجتماعی ایران مبانی آثار و راهکارها
 | |
| عنوان | برابری در حقوق تامین اجتماعی ایران مبانی آثار و راهکارها |
|---|---|
| رشته | حقوق عمومی |
| دانشجو | زینب عصمتی |
| استاد راهنما | حسن بادینی |
| استاد مشاور | محمد جلالی |
| مقطع | دکتری |
| سال دفاع | ۱۳۹۳ |
| دانشگاه | دانشگاه تهران |
برابری در حقوق تامین اجتماعی ایران مبانی آثار و راهکارها عنوان رساله ای است که توسط زینب عصمتی، با راهنمایی حسن بادینی و با مشاوره محمد جلالی در سال ۱۳۹۳ و در مقطع دکتری دانشگاه تهران دفاع گردید.
چکیده
برابری در تامین اجتماعی خصوصا در دهه های اخیر به لحاظ نقش ویژه ای که در تامین نیازهای اساسی افراد جامعه بر عهده داشته نه تنها مورد توجه قانونگذاران داخلی بلکه در سطح بین المللی مورد توجه مجامع بین المللی از جمله سازمان ملل متحد ،سازمان بین المللی کار و اتحادیه بین المللی تامین اجتماعی قرار گرفته است . همه انسانها بدلیل انسان بودن، صرف نظر از هر نوع نژاد، مذهب، رنگ، جنس، عقیده سیاسی یا هر عقیده دیگر و همچنین ملیت و وضع اجتماعی، ثروت، ولادت یا هر موقعیت دیگر حق دارند از حداقل امکانات زیستی برخوردار شده و مورد حمایت قرار گیرند. یکی از مهمترین حق ها، حق بر تامین اجتماعی است. هر کس حق دارد از تامین اجتماعی برخوردار گردد مفهوم تساوی، بسیار وسیع تر از رفتار یکسان با همه افراد است؛ برخورد برابر با افراد در موقعیت های نابرابر، نه تنها نابرابری را از بین نمی برد، بلکه به آن تداوم میبخشد. نادیده انگاشتن تفاوت های موجود در میان آنها از نظر استعداد، کوشش، نیز و نفی برتری های فردی یا نفی درجات اجتماعی در واقع، به ظلم و فرد جامعه است بدین سبب اندیشمندان تمایز بین برخی گروه های اجتماع را ضروری دانسته و برابری همه انسان ها در برخورداری از مواهب اجتماعی و سیاسی را عادلانه ندانسته اند. بعضی از گروه های اجتماعی که تبعیض و عدم دسترسی به تامین اجتماعی در مورد آنها جدی است، باید مورد توجه بیشتری قرار گیرند. نظام حقوقی تامین اجتماعی ایران باید به گروه هایی که بطور سنتی با دشواری هایی در اجرای حقوقشان برخوردارند، خصوصا زنان، معلولان،کودکان، اقلیت ها توجه نماید و توجه به نیازهای معیشتی افراد جامعه باید در قالب طرح های تامین اجتماعی در دستور کار دولت ها قرار گرفته از این رو حمایت های بلند مدت،کوتاه مدت این گروه ها از اهمیت قابل ملاحظه ای در نظام تامین اجتماعی برخوردار است . نابرابری در مزایای تامین اجتماعی امری است غیرمنصفانه و قابل پیشگیری که به طور معمول می توان رد پای آن را در طرح ها و روش های نظاممند که برای دسترسی مردم به مزایا طراحی شده اند، مشاهده نمود. در این پژوهش با ترسیم نمای کلی حقوق ایران، طرح وضع موجود و نقد و بررسی قوانین مرتبط، به کمبودها و کاستی ها اشاره و برای تحول نظام تامین اجتماعی ایران در جهت ارتقای حقوق بیمه شدگان و کارآمدتر کردن این نظام، پیشنهادهای لازم نیز ارایه شده است.
کلیدواژه ها
- تامین اجتماعی
- برابری
- تبعیض
- حمایتهای اجتماعی
- بیمه های اجتماعی
- حقوق
- اسناد حقوق بشر