بررسی تطبیقی مصلحت در مکاتب فردگرا و جمعگرای غربی و فقه امامیه
 | |
| عنوان | بررسی تطبیقی مصلحت در مکاتب فردگرا و جمعگرای غربی و فقه امامیه |
|---|---|
| نویسنده | حسین رحمت اللهی زهرا پناهی بروجردی |
| محور موضوعی | حقوق تطبیقی فقه فلسفه حقوق |
| سال نشر | ۱۳۹۰ |
| منتشر شده در | نشریه حقوق اسلامی |
| دوره | ۸ |
| شماره | ۲۸ |
| دانلود مقاله | دانلود از سایت نشریه |
بررسی تطبیقی مصلحت در مکاتب فردگرا و جمعگرای غربی و فقه امامیه عنوان مقاله ای از حسین رحمت اللهی و زهرا پناهی بروجردی است که در فروردین 1390 و در شماره 28 فصلنامه حقوق اسلامی منتشر شده است.
چکیده
مكاتب غربی با اتکا به عقل بشری تلاش کرده اند مصلحت را تبیین کنند. در این میان فردگرایان با تأکید بر مصالح فردی دارای رویکرد مشخص و پایداری در تعریف مصلحت و روش تأمین آن نبوده اند و دائماً بین توجه صرف به مصالح فردی و توجه نسبی به مصالح جمعی در نوسان هستند. جمع گرایان نیز با تأکید بر مصلحت عمومی در توجیه شیوه های تحقق آن دچار اختلاف نظر هستند. این رویکردها عموماً مصلحت را به معنای منافع مادی می دانند و از آنجا که پیامد گرا بوده و فاقد هنجار پیشینی هستند و شرایط را که دائم در حال دگرگونی است؛ در رویکرد خود لحاظ میکنند، لذا از ثبات لازم برخوردار نبوده و فاقد تعریف مشخصی از مصلحت و شیوه تأمین آن هستند. این در حالی است که فقه امامیه در تعریف و تشخیص مصلحت و شیوه های تحقق آن در جامعه موازین و معیارهای باثباتی دارد و با وجود اینکه مصالح عمومی و مصالح فردی هر دو دارای اهمیت هستند؛ اما در صورت تعارض بین این دو مصلحت عمومی مقدم شمرده می شود.