بررسی تطبیقی مقابله با کودک آزاری در حقوق ایران و آمریکا

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بررسی تطبیقی مقابله با کودک آزاری در حقوق ایران و آمریکا
عنوانبررسی تطبیقی مقابله با کودک آزاری در حقوق ایران و آمریکا
رشتهحقوق جزا و جرم شناسی
دانشجوصدف نایب غریب
استاد راهنماحسن خیری
مقطعکارشناسی ارشد
سال دفاع۱۳۹۹
دانشگاهدانشگاه آزاد اسلامی واحد نراق



بررسی تطبیقی مقابله با کودک آزاری در حقوق ایران و آمریکا عنوان پایان نامه ای است که توسط صدف نایب غریب، با راهنمایی حسن خیری در سال ۱۳۹۹ و در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد نراق دفاع گردید.

چکیده

هر گونه بدرفتاری فیزیکی و یا عاطفی، سوءاستفاده جنسی، غفلت یا رفتار همراه با بی توجهی یا استثمار تجاری یا سایر انواع استثمار، که منجر به آسیب واقعی یا احتمالی به سلامت، بقاء، رشد یا کرامت کودک در زمینه ی روابط یا مسیولیت، اعتماد یا قدرت شود، را کودک آزاری می نامند. حقوق کودکان از جمله مسایلی است که تا چندین سال قبل ، چه در ایران و چه در سایر کشورها و نیز در عرصه بین الملل ، چندان مورد توجه نبوده است. اقدامات در جهت حمایت از کودکان باید مفهوم و قالب متناسبی یافته و با توجه به ناتوانی کودکان برای استیفای مستقیم حقوق خویش، جنبه های حمایتی وسیعی یابد؛ به گونه ای که بزرگسالان، الزام ناشی از حمایت آنان را کاملا احساس کنند. عوامل موثر در پدیده کودک آزاری به سه گروه قابل تقسیم هستند. گروهی ناشی از وضعیت جسمی کودک، مشکلات رفتاری و روانی کودک، نامشروع بودن کودک، ناخواسته بودن کودک و گروهی دیگر عوامل ناشی از جامعه و مشکلات آن مانند فقر اقتصادی، کمبودها و مشکلات فرهنگی، نواقص و ابهامات قانونی، مشکلات محیطهای آموزشی، فقدان نظارت کارشناسانه بر مراکز نگهداری کودکان و حمایت از آنهاو ضعف باورهای دینی است. گروهی نیز ناشی از وضعیت والدین و سرپرستان است؛ مانند فقدان مهارتهای تربیتی والدین و سرپرستان قانونی، اشتغال مادر و ضعفهای تربیتی او، فشارهای اقتصادی و مالی، اعتیاد، طلاق، بیماری روانی و جسمی و نیز اختلافات خانوادگی. دو گروه از این سه گروه مستقیما وابسته به آثار منفی مدرنیته است .در حقیقت بسیاری از عوامل در نتیجه کمبودهای فرهنگی و ضعفهای اخلاقی است که در جوامع صنعتی و در حال گذار ،بروز و ظهور بیشتری داردکه نیاز به برنامه ریزیهای بیشتر فرهنگی و ترویج باورها و رفتارهای درست اخلاقی دارد.در ایالات متحده، نخستین ایالتی که به قانون گذاری در خصوص حفاظت از کودکان در برابر اذیت و آزار پرداخت، نیویورک بود که در سال ۱۸۷۵، چنین قانونی را تصویب کرد. قانون ایالت نیویورک به صورت الگویی برای دیگر ایالتها در آمد؛ به گونه ای که هم اکنون همگی ایالتها قوانینی دارند که کودک آزاری را به عنوان یک جرم کیفری مشخص می سازد. در سال ۱۹۷۴ نیز مرکز ملی کودک آزاری و غفلت با قانون کنگره ایالت متحده تاسیس شد که وظیفه کسب گزارشهای مربوط به کودک آزاری و وضع تدابیری برای مقابله با آن را برعهده دارد.قانون حمایت از کودکان و نوجوانان در سال ۱۳۸۱ در ۹ ماده به تصویب رسید و عملا جرمی به کودک آزاری با ضمانت اجرای حبس و یا جزای نقدی وارد مجموعه قوانین کیفری شد.قانون گذار تلاش کرده است قوانین داخلی را اصلاح کند که از جمله می توان به تصویب قانون حمایت از کودکان و نوجوانان که الحاق ایران به کنوانسیون حقوق کودک یکی از عوامل تاثیرگذار در تصویب آن است و قانون مبارزه با قاچاق انسان اشاره کرد.در کنار این تغییر می توان اقدامات دیگری را نیز اجرا نمود تا انگیزه مجرمان در ارتکاب جرم علیه اطفال کاهش یابد. از جمله این اقدامات می توان به ممنوعیت اعمال کیفیات مخففه قانونی در مورد بزهکاران جرایم علیه اطفال اشاره نمود. علاوه بر این اصلاح مقررات قانونی در حوزه هایی که در این تحقیق به آنها اشاره گردید و ایرادهای آنها مطرح شد نیز می تواند بسیار کارساز بوده و احتمال بزه دیدگی اطفال را کاهش می دهد. اصلاح موادی که احتمال بزه دیدگی اطفال را افزایش می دهد نیز بسیار ضروری است.

کلیدواژه ها

  • کودک آزاری
  • کودک