بررسی حدود آزادی بیان در رسانه های جمهوری اسلامی ایران

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بررسی حدود آزادی بیان در رسانه های جمهوری اسلامی ایران
عنوانبررسی حدود آزادی بیان در رسانه های جمهوری اسلامی ایران
رشتهحقوق عمومی
دانشجوهلیا ناصریان
استاد راهنمامحسن عبدالهی
استاد مشاوررضا اسلامی
مقطعکارشناسی ارشد
سال دفاع۱۳۹۰
دانشگاهدانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی



بررسی حدود آزادی بیان در رسانه های جمهوری اسلامی ایران عنوان پایان نامه ای است که توسط هلیا ناصریان، با راهنمایی محسن عبدالهی و با مشاوره رضا اسلامی در سال ۱۳۹۰ و در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی دفاع گردید.

چکیده

در سایه آزادی و رعایت حقوق فردی است که شخصیت انسان محترم و محفوظ می ماند چراکه انسان دارای یک سلسله نیازهای روحی و معنوی بوده و از میان این نیازها، حق آزادی ازاهمیت بیشتری برخوردار است و اهمیت آن نیز بدان سبب است که میل به آزادی و حریت باسرشت بشر آمیخته است.آزادی بیان از حقوق اساسی بشریت است وبرای جلوگیری ازسوء استفاده از این حق در همه کشورها محدودیتهایی اعمال می گردد.در اصل بیست وچهارم قانون اساسی ایران آزادی بیان را مقیید به عدم اخلال به مبانی اسلام و حقوق عمومی نموده است.

ساختار و فهرست پایان نامه

عنوان صفحه


مقدمه ۱

فصل اول– مفهوم و مبانی آزادی بیان و رسانه های گروهی ۶

مبحث اول– دلایل ضرورت آزادی بیان و مفهوم و مبانی آن ۷

گفتار اول– دلایل و ضرورت آزادی بیان ۷

بند اول– دلایل آزادی بیان ۷

بند دوم– ضرورت و آثار آزادی بیان ۸

گفتار دوم– مفهوم و مبانی آزادی بیان ۱۱

بند اول– تعریف و مفهوم آزادی بیان ۱۱

بند دوم– تیوری های مطروحه در باب آزادی بیان ۱۷

بند سوم– مبانی فقهی (اسلامی) آزادی بیان ۲۴

مبحث دوم: رسانه های گروهی ۳۴

گفتار اول– مفهوم رسانه و قلمرو آزادی بیان در رسانه ۳۴

بند اول– تعریف رسانه ۳۴

بند دوم– کارکردهای رسانه های همگانی ۳۷

بند سوم– وظایف رسانه همگانی ۴۱

گفتار دوم: قلمرو آزادی بیان در رسانه های همگانی ۴۳

فصل دوم– آزادی بیان و عدم اخلال به مبانی اسلام ۵۴

مبحث اول– معنا و مفهوم مبانی اسلام و موارد اخلال در آن ۵۷

گفتار اول– معنا و مفهوم مبانی اسلام ۵۸

بند اول– مبانی اسلام ۵۸

بند دوم– احکام اسلام ۶۵

گفتار دوم– اخلال به مبانی اسلام در قوانین داخلی و مقررات بین المللی ۶۶

بند اول– قوانین داخلی ۶۶

بند دوم– مقررات بین المللی ۶۹

مبحث دوم– نشر مطالب الحادی و اهانت به مقدسات اسلام ۷۱

گفتار اول– نشر مطالب الحادی و مخالف موازین اسلام ۷۱

بند اول– نشر مطالب الحادی ۷۱

بند دوم– کتب ضلال ۷۶

بند سوم– ترویج مطالبی که به اساس جمهوری اسلامی ضربه وارد کند ۷۸

گفتار دوم– اهانت به مقدسات اسلامی ۸۰

فصل سوم: آزادی بیان و عدم اخلال به حقوق عمومی ۹۱

مبحث اول– مفهوم و مبانی حقوقی عمومی و اخلال در آن ۹۲

گفتار اول– مفهوم و مبانی حقوقی عمومی ۹۲

گفتار دوم– اخلال در حقوق عمومی و حقوق خصوصی ۹۸

مبحث دوم– موارد اخلال به حقوق عمومی در قوانین داخلی و حقوق بین المللی ۱۰۲

گفتار اول– موارد اخلال به حقوق عمومی در قوانین داخلی ۱۰۲

گفتار دوم– موارد اخلال به حقوق عمومی در حقوق بین المللی ۱۱۶

نتیجه گیری ۱۳۷

فهرست منابع ۱۴۳

کلیدواژه ها

  • رسانه
  • جمهوری اسلامی ایران
  • اسلام
  • حقوق (علم)
  • حقوق بشر
  • آزادی
  • آزادی
  • آزادی بیان
  • قانون اساسی