بررسی حقوق مالکیت معنوی در صنایع دستی

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بررسی حقوق مالکیت معنوی در صنایع دستی
عنوانبررسی حقوق مالکیت معنوی در صنایع دستی
رشتهحقوق بین الملل
دانشجوعبدالحمید رحمانی خلیلی
استاد راهنمامحسن شیری
استاد مشاورعباسعلی کدخدایی
مقطعکارشناسی ارشد
سال دفاع۱۳۸۱
دانشگاهدانشگاه تهران



بررسی حقوق مالکیت معنوی در صنایع دستی عنوان پایان نامه ای است که توسط عبدالحمید رحمانی خلیلی، با راهنمایی محسن شیری و با مشاوره عباسعلی کدخدایی در سال ۱۳۸۱ و در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه تهران دفاع گردید.

چکیده

صنایع دستی ایران و در صدر آن فرش ایران به عنوان یکی از ارزآورترین و سود آورترین صنایع ساخته دست انسان از اهمیت و جایگاه شایان توجهی برخوردار است . عوامل مهمی چون معرفی و شناساندن هرچه بیشتر فرهنگ اصیل ایرانی، ایجاد اشتغال جنبی و درآمد اضافی ، جلوگیری از مهاجرت بی رویه، بی نیازی از سرمایه گذاری های کلان و توسعه صادرات غیر نفتی ، ارزش افزوده بالا، حفظ ارزشهای فرهنگی ،قومی و کاهش میزان وابستگی اقتصادی و ... را می توان مهمترین عوامل ضرورت حمایت از صنایع دستی ایران نام برد. تنها قانون موجود در زمینه مالکیت معنوی در جمهوری اسلامی ، قانون ثبت علایه و اختراعات ، مصوب تیرماه ۱۳۱۰ است که حدود ۷۰ سال از عمر آن سپری شده و در زمان فعلی این قانون بسیار ضعیف و نارسا می باشد. در سالهای اخیر عواملی چون فقدان قوانین داخلی حمایت کننده مالکیت معنوی، عدم وجود مرجع رسیدگی به حل اختلاف در زمینه مالکیت معنوی و فقدان متولی خاص در صنایع دستی را مهمترین نواقص موجود در خصوص حمایت از صنایع دستی ایران، باید نام برد. این موانع در زمینه تولید و صادرات فرش ایران بعنوان یکی از بارزترین جلوه هنر و فرهنگ ایرانی نمود بیشتری پیدا کرده است. بنظر می رسد دولت جمهوری اسلامی در جهت حمایت از صنایع دستی همچون سایر کشورها باید از سه طریق عمل کند:اول–از طریق پیوستن به کنوانسیونهای حمایت از مالکیت ادبی، هنری و صنعتی(همنوایی با مجامع بین المللی).دوم–مداخله مستقیم: از طریق ایجاد سازمانهای اجرایی مسیول در نظام تشکیلاتی دولت مانند سازمان صنایع دستی.سوم–مداخله غیرمستقیم: از طریق ایجاد تسهیلات قانونی و نظارت و کنترل مانند تقویت شبکه تعاونیهای تولیدی و بازرگانی صنایع دستی.

کلیدواژه ها

  • صنایع دستی
  • مالکیت معنوی