بررسی فقهی و حقوقی دو مفهوم حقوق عمومی و مبانی اسلام در اصل 24 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران
 | |
| عنوان | بررسی فقهی و حقوقی دو مفهوم حقوق عمومی و مبانی اسلام در اصل ۲۴ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران |
|---|---|
| رشته | حقوق ارتباطات |
| دانشجو | سیدحسام الدین زندوی |
| استاد راهنما | ناصرعلی منصوریان |
| استاد مشاور | قاسم محمدی |
| مقطع | کارشناسی ارشد |
| سال دفاع | ۱۳۹۱ |
| دانشگاه | دانشگاه علامه طباطبایی |
بررسی فقهی و حقوقی دو مفهوم حقوق عمومی و مبانی اسلام در اصل ۲۴ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران عنوان پایان نامه ای است که توسط سیدحسام الدین زندوی، با راهنمایی ناصرعلی منصوریان و با مشاوره قاسم محمدی در سال ۱۳۹۱ و در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه علامه طباطبایی دفاع گردید.
چکیده
آزادی بیان وآزادی مطبوعات یکی از حقوق مسلم انسان هاست واز منظر جهانی و نیز شرعی از اهمیت بسزایی برخوردار می باشد. در اصل ۲۴ قانون اساسی برای اصل آزادی بیان دو محدودیت ذکر گردیده است:الف: مخل به مبانی اسلامی ب: مخل حقوق عمومی که هر دوی این تعاریف کلی وغیر واضح هستند . از آنجایی که ابهام در این دو قید ممکن است از یک سو به گسترش گستره ی شمولیت این محدودیت ها ومحدودیت شدن بیش از حد حیطه ی این قیدها شود وباعث سو استفاده از آزادی مطبوعات گردد ، ارایه تعریفی منطقی ومطابق مقصود واضع از دو مفهوم مبانی اسلامی وحقوق عمومی ونیز اخلال ضروری به نظر می رسد. به نظر می رسدمنظور از مبانی اسلام مندرج در اصل ۲۴ قانون اساسی تمام مسلمات دینی است که خدشه وارد شدن به آن باعث تزلزل عقیدتی در مردم می شود. و نیز معنای حقوق عمومی در اصل ۲۴ غیر از معنای اصطلاحی حقوق آن است که به رابطه ی بین دولت وحکومت وتنظیم رژیم حاکمیتی می پردازد بلکه اعم از حقوق عمومی به معنای حقوق اجتماعی وحقوق خصوصی به معنای حقوق تک تک افراد جامعه است. در این تحقیق در پی آنیم که تعریفی روشن تر از این دو مفهوم ارایه دهیم.
کلیدواژه ها
- احکام فقهی
- حقوق عمومی
- قانون اساسی
- آزادی بیان
- آزادی مطبوعات
- اسلام
- جمهوری اسلامی ایران
- حقوق عمومی
- مبانی اسلام
- مطبوعات
- اخلال