بررسی و تحلیل مقررات جزایی قانون کار مصوب 26869

عنوان	بررسی و تحلیل مقررات جزایی قانون کار مصوب ۲۶۸۶۹
رشته	حقوق جزا و جرم شناسی
دانشجو	مرتضی ملک پور
استاد راهنما	محمدعلی اردبیلی
مقطع	کارشناسی ارشد
سال دفاع	۱۳۷۳
دانشگاه	دانشگاه شهید بهشتی

بررسی و تحلیل مقررات جزایی قانون کار مصوب ۲۶۸۶۹ عنوان پایان نامه ای است که توسط مرتضی ملک پور، با راهنمایی محمدعلی اردبیلی در سال ۱۳۷۳ و در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه شهید بهشتی دفاع گردید.

چکیده

در اکثر کشورها، اینگونه است که در موضوعات و مسایل مختلف ، قوانین مترقی و فراگیری تصویب می شود . چون قوانین معمولا در معرض افکار عمومی جهانیان قرار میگیرد و هیچ کشوری نمی خواهد بعنوان یک مملکت عقب افتاده و بی فرهنگ و غیر دمکرات در صحنه بین الملل معرفی و مطرح گردد. مشکل، مرحله اجرای قوانین است که در هر استان، شهر و حتی شعبه ای ممکنست با استان، شهر و شعبه دیگر متفاوت باشد، وسلیقه ای عمل شود . و یا حتی بسیاری از مواد مصوب ، معطل بماند، و هیچگاه اجراء نگردند . قانون کار جمهوری اسلامی از این مسیله مستثنی نیست . این قانون به یک قانون مترقی و در بردارنده بسیاری از ضروریتها و تسهیلات برای کارگران می باشد. امکانات فرهنگی، ورزشی، بهداشتی، حفاظتی، تضمین حداقل دستمزد، محدود کردن ساعات کار، حمایت از کارگران زن و نوجوان و بسیاری نکات دیگر از امتیازات مثبت این قانون است .از مواردی که در قانون کار رعایت شده، احاله بسیاری از مواد به آیین نامه ها و دستورالعملهای اجرایی می باشد. که این امر به تخصصی شدن و قانونمندی اوامر و نواهی قانونگذار و پرهیز از رجوع به عرف در حد امکان، کمک شایانی نموده . وجود یک ضمانت اجاری قوی، از دیگر محسنات این قانون است ، که البته امر و نهی، بدون وجود مجازات بیشتر به موعظه های اخلاقی شباهت دارد، تا قانون . نکته ای که در جرایم نقدی قانون کار، جالب توجه است ، معیار جریمه می باشد که بر مبنای حداقل دستمزد یک کارگر تعیین می شود . اشکالی که جرایم نقدی معمولا دارند اینست که پس از مدت کوتاهی بر اثر تورم اقتصادی در هر کشور، ارزش واقعی خود را از دست می دهند و باید دایم رقم جرایم نقدی را افزایش همه ساله دستمزد کارگران، این مشکل منتفی است . مسیله دیگر پایین بودن استانداردهای موجود در کارگاههای و کارخانجات ایران است . مسیله ای که از کارخانجات بزرگ و واقع در مرکز گرفته تا کارخانجات و کارگاههای کوچکتر واقع در شهرها و بخشها و روستاهای دور افتاده به آن مبتلایند. البته کارخانجات بزرگ و واقع در مرکز کشور یا مرکز استانها بدلیل برخورداری از، بسیاری امکانات و رشد فرهنگی و سیاسی کارگران و وجود نظارتها و بازرسی های دقیق تر و بیشتر، به استانداردها نزدیکترند . ولی کارگران شاغل در واحدهای دور افتاده تر در عمل از کمترین امکانات و تسهیلات برخوردارند. و عدم وقوف بر حقوق قانونی و ترس از اخراج و حاکمیت رابطه بجای ضابطه بر محرومیت و اجحاف به آنان افزوده است . موارد تخلف از مواد قانون کار و آیین نامه های موجود آنقدر فراوان و شایع است که اگر قرار باشد با تک تک آنها برخورد قانونی شود، کمتر کارگاه و کارخانه ای قادر به ادامه کار خود خواهد بود. و تعطیلی، سرنوشت بسیاری از آنها خواهد بود که نتیجه، رکود اقتصادی، بیکاری فزاینده، کاهش تولید، افزایش جرایم و وابستگی کشور به بیگانگان است . بنظر می رسد یک حرکت فرهنگی در دراز مدت خواهد توانست فرهنگ کار را غنی و متعالی سازد و زمینه را برای اجرای مواد قانونی مهیا سازد. اما در خصوص اقدامات و مبارزات بین المللی خصوصا مبارزات کارگران در اروپا و امریکا و احقاق کارگران و برخورداری ایشان از تسهیلات و امکانات فراوان که در مقدمه این مقال به تفصیل از آن سخن رفت ، به نظر بسیاری از جامعه شناسان، در واقع سوپاپ های اطمینان بورژوازی برای جلوگیری از شورشهای و انقلابات کارگری بوده اند. سخنان مارکس و شاگردان و طرفداران او در علل انقلابات کارگری و محتوم بودن انفجار جامعه سرمایه داری در اوج خود و نیل به سوسیالیزم و سپس کمونیزم البته به گوش سرمایه داران نیز رسید و آنها را بر سرعقل آورد. –۱ در این مورد از نظریات مرحوم دکتر شریعتی که عمدتا در کتاب ویژگیهای قرون جدید مجموعه آثار ۳۱، انتشارات چاپخش ، چاپ چهارم، سال ۱۳۷۰، ص :۹۰ تا ۱۱۶، آمده استفاده شده است اوگفته بود که در جامعه فیودالی چون طبقه محروم یعنی زارع و دهقان در مزارع وسیع و دور ازهم مشغول کارند و با هم در تماس کمتری هستند، امکان انقلاب و شورش تقلیل می یابد. اما در دوره بورژوازی، کارگران در محیطهای بزرگ مسقف و در کنار یکدیگر، امکان اتحاد و شورش را مضاعف می کند . خصوصا که کارگران در محلات و حتی شهرهای کارگری در کنار هم زندگی می کنند، عبادت می کنند، تفریح می کنند و می میرند . پس سرمایه داری در دهه های اخیر از ایجاد محلات و شهرکهای کارگری به شدت جلوگیری نموده و خشم و پتانسیل موجود در کارگران را با دادن امتیاز سندیکا، فرونشانده ، کارگر وقتی آچار و چکش خود را برمی دارد و برعلیه کارفرمای خود شعار می دهد و او را مجبور می کند تعطیلی یا دستمزد را افزایش دهد، دستمزد یا تعطیلی که حتی قبل از این اعتراض هم کارفرما به این نتیجه رسیده بود که که باید آنرا افزایش دهد، احساس رضایت و قناعت وجدانی می یابد، بله او مبارزه کرده و مبارزه اش ثمر هم داده . غافل از اینکه نباید کارگر آنقدر فقیر و ضعیف شود که نتواند کار کند، که نتواند بخرد . و سرمایه دار این را خوب می داند . حال که قرار است حقوق و استراحت کارگر زیاد شود، چرا در قالب یک اعتصاب ساختگی و مبارزه ظاهری صورت نگیرد ؟ که هم کارگر راضی باشد و هم کارفرما. بعلاوه آنچه به او اضافه می دهند، دوباره در بازار داغ و تورم از وی پس خواهند گرفت . و استراحت بیشتر او ولو نیم ساعت اضافه برآنچه بوده، کارفرمای سرمایه دار را قادر خواهد ساخت از ذره ذره توان او، استفاده بیشتر و بیشتری ببرد چیزی عوض نشده و نمی شود و دنیا همیشه دو طبقه داشته : طبقه ای که کار می کرده اند و نمی خورده اند و طبقه ای که می خورده اند و کار نمی کرده اند . فقط شکل استثمار عوض می شده، لذا نباید به اصلاحات صورت گرفته زیاد خوشبین و دلخوش بود، و آنها را عقب نشینی های سرمایه داری به نفع کارگران تلقی نمود. بلکه در تحلیلها و بررسی ها همواره باید نقش فریبکارانه و چهره ریاکار سرمایه داری را در نظر گرفت . سرمایه داری که برعکس قدیم، یک خرپول نفهم نیست . او یک فرد زیرک و آگاه است که با خدمت در آوردن علم و عالم بیش از پیش مسلح و مجهز شده، آن هم نه به سلاح که صلاح، و توانسته است به مرور زمان تولید را جانشین کند._((توحید))

کلیدواژه ها

• روش هزینه فرصت از دست رفته کل