جایگاه «توسعه پایدار» در حقوق بین‌الملل با تأکید بر رویه دولت‌ها
جایگاه «توسعه پایدار» در حقوق بین‌الملل با تأکید بر رویه دولت‌ها نام مقاله ای است از محمدرضا جلالی پور و احمد رضا توحیدی که در شماره دو دوره پنجاه و یک ( تابستان 1400) فصلنامه مطالعات حقوق عمومی دانشگاه تهران منتشر شده است.
چکیده
«توسعة پایدار» در عرصة بین‌المللی به گفتمانی رایج بدل شده و با تصویب اهداف توسعة پایدار در اجلاس سران ملل متحد در سال 2015 به برنامه‌ای فراگیر و مورد اهتمام دولت‌ها در ابعاد گوناگون تبدیل شده است. عملکرد دولت‌های جهان در مواجهه با این موضوع در دهه‌های اخیر سیر جالبی داشته است. توسعة پایدار در سیاست و حقوق بین‌الملل جایگاه مشخصی یافته است، هرچند هنوز پرسش‌ها و ابهاماتی نیز وجود دارد. هدف این مقاله تحلیل این موضوع از منظر حقوق بین‌الملل و تبیین جایگاه فعلی توسعة پایدار در حقوق بین‌الملل با توجه به عملکرد دولت‌هاست. در این مقاله سعی داریم با روش تحلیلی-توصیفی این فرضیه را اثبات کنیم که توسعة پایدار امروز از حد یک مفهوم صرف عبور کرده و در جنبه‌هایی به حوزة حقوق نرم بین‌الملل و حتی در بعضی موارد به حقوق سخت وارد شده است.
کلیدواژه‌ها
- اعلامیه دهلی نو
- حقوق توسعه پایدار
- رویه دولت ها
- مفهوم توسعه پایدار