جایگاه احوال شخصیه اقلیت های مذهبی در قانون مدنی ایران
عنوان | جایگاه احوال شخصیه اقلیت های مذهبی در قانون مدنی ایران |
---|---|
رشته | حقوق خصوصی – حقوق ثبت اسناد و املاک |
دانشجو | امان بی بی عالمی |
استاد راهنما | علیرضا حسنی |
مقطع | کارشناسی ارشد |
سال دفاع | ۱۳۹۵ |
دانشگاه | دانشگاه آزاد اسلامی واحد دامغان |
جایگاه احوال شخصیه اقلیت های مذهبی در قانون مدنی ایران عنوان پایان نامه ای است که توسط امان بی بی عالمی، با راهنمایی علیرضا حسنی در سال ۱۳۹۵ و در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد دامغان دفاع گردید.
چکیده
احوال شخصیه مجموعه ای از اوصاف مربوط به شخصیت انسان، صرف نظر از شغل و مقام او در اجتماع است. در صحنه سیاست و با تشکیل حکومت ها، همواره چنین بوده که یک دسته از افراد جامعه در ایجاد آن نقش ندارند و به دلیل تعلقات مذهبی و... بطور کلی و یا تا حدودی از دایره قدرت برکنار می مانند. رعایت حقوق این افراد که اصطلاحا اقلیت نامیده می شوند، از مباحث مهم حقوق بشر و از چالش های بزرگ دولت ها می باشد. یکی از مباحث مهم در باره اقلیت های مذهبی، احوال شخصیه آنها است که به جهت اهمیت آن، در قانون مدنی و حتی در قانون اساسی به آن اشاره شده که چهار مورد ازدواج، طلاق، وصیت و ارث را شامل می شود. احوال شخصیه در حقوق داخلی، همانند حقوق بین الملل خصوصی دارای اهمیت ویژه ای است. چه آنکه در حقوق داخلی تنها احوال شخصیه اکثریت مطرح نیست، بلکه احوال شخصیه اقلیت ها نیز مطرح و حایز اهمیت می باشد. در انحصار یا عدم انحصار قلمرو احوال شخصیه به مصادیقی که در متون قانونی ذکر شده، بویژه در رابطه با احوال شخصیه اقلیت های دینی و مذهبی، تردید وجود دارد. بدون شک محصور ساختن قلمرو احوال شخصیه در قالب چند موضوع معین کار دشواری است، چه آنکه موضوعات احوال شخصیه را نمی توان احصا نمود. با توجه به قواعد فقهی از جمله قاعده الزام و قاعده ابرام، احوال شخصیه اقلیت های مذهبی در مورد آنها معتبر بوده و دادگاه ها، موظف به رعایت آن موارد، در مورد ایشان هستند.
ساختار و فهرست پایان نامه
چکیده۱مقدمه۲۱– بیان مساله۴۲– اهمیت و ضرورت انجام تحقیق۵۳– اهداف تحقیق۶۴– سوالات تحقیق۶۵– فرضیه های تحقیق۷۶– مرور پیشینه و سوابق مربوط به تحقیق۷۷– روش اجرای تحقیق۸۸– ساختار تحقیق۸فصل اول:۱۰مفاهیم و کلیات۱۰گفتار اول: مفهوم احوال شخصیه و اقلیت۱۱مبحث اول: معنای لغوی احوال شخصیه۱۱معنای اصطلاحی احوال شخصیه۱۲مبحث دوم: معنای اصطلاحی اقلیت۱۵اقلیت های مذهبی و دینی به رسمیت شناخته شده در حقوق ایران۱۵مبنا و ماهیت حقوقی احوال شخصیه۱۷الف: قاعده الزام۱۷ب: قاعده نفی سبیل۱۸گفتار دوم: جایگاه قانونی احوال شخصیه۲۰مبحث اول: قوانین مربوط به احوال شخصیه۲۰بند اول: مصادیق احوال شخصیه۲۲وضعیت۲۳رابطه ی بین وضعیت و اهلیت۲۴بند دوم: نظم عمومی، انتظامات عمومی و اخلاق حسنه۲۸ب– نظم عمومی و اخلاق حسنه۳۰ج– بعضی از موارد اعمال نظم عمومی۳۱د– انتظامات عمومی۳۳بند سوم: حقوق تطبیقی۳۳قانون حاکم بر احوال شخصیه۳۶۲– حدود احوال شخصیه۳۷۲–۱– نکاح۳۸الف) قرارداد زندگی مشترک۴۱ب) پیوند همجنسی۴۳۲–۲– مقررات حاکم بر نکاح۴۴۲–۳– طلاق۴۸طلاق در ادیان و مذاهب۵۲سیر تاریخی طلاق و مشروعیت طلاق در فقه اهل تسنن۵۶الف) نظر اسلام پیرامون طلاق۵۶ب) ادله مشروعیت طلاق۶۰فصل دوم:۶۳اقسام طلاق۶۳مبحث اول: اقسام طلاق در فقه اهل تسنن۶۴گفتار اول: طلاق واجب۶۴گفتار دوم: طلاق احسن۶۸گفتار سوم: طلاق بدعی یا طلاق بدعت۶۸گفتار چهارم: طلاق سنی یا طلاق سنت۷۱بند اول: طلاق باین۷۳بند دوم: طلاق رجعی۷۵بند سوم: طلاق خلع۷۷ارکان خلع و شرایط آن۸۰بند چهارم: طلاق مبارات۸۱موجبات و تشریفات طلاق در فقه اهل تسنن۸۳موجبات طلاق در فقه اهل تسنن۸۳الف) طلاق با اراده مرد۸۴ب) طلاق به درخواست زن۸۴تشریفات اجرای طلاق در فقه اهل تسنن۸۸روش طلاق دادن۸۸۲–۴– ارث۹۲۲–۵– وصیت۹۵۲–۶– نسب۹۷۲–۷– ولایت۹۸۲–۸– اهلیت۹۹نتیجه گیری۱۰۱فهرست منابع و مآخذ۱۰۲
کلیدواژه ها
- احوال شخصیه
- اقلیت
- اقلیت های مذهبی
- اهل تسنن
- فقه حنفیه