جایگاه حق تعیین سرنوشت در بحران سوریه با تاکید بر عنصر مشروعیت

عنوان	جایگاه حق تعیین سرنوشت در بحران سوریه با تاکید بر عنصر مشروعیت
رشته	حقوق بین الملل
دانشجو	احمدرضا روستا
استاد راهنما	محمدعلی صلح چی
استاد مشاور	منصور جباری
مقطع	کارشناسی ارشد
سال دفاع	۱۳۹۶
دانشگاه	دانشگاه علامه طباطبایی

جایگاه حق تعیین سرنوشت در بحران سوریه با تاکید بر عنصر مشروعیت عنوان پایان نامه ای است که توسط احمدرضا روستا، با راهنمایی محمدعلی صلح چی و با مشاوره منصور جباری در سال ۱۳۹۶ و در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه علامه طباطبایی دفاع گردید.

چکیده

سوریه از جمله کشورهایی است که در بحران خاورمیانه فجایع عمیق تر و شدیدتری را نسبت به سایر کشورها تجربه نموده است. بحران سوریه عرصهی تعارض حق تعیین سرنوشت، عدم مداخله در امور داخلی، تمامیت ارضی و مسیولیت حمایت و مداخلهی بشردوستانه میباشد،که با بالا گرفتن نارضایتیها از جانب مردم ندای تعیین سرنوشت بالا گرفت و از طرفی با مداخله کشورهای بیگانه در سوریه بحث احترام به تمامیت ارضی و عدم مداخله در امور داخلی به میان کشیده شد. از آنجا که هر گونه دخالت در امور داخلی کشورها ممنوع است مگر موارد استثنایی و با مجوز شورای امنیت؛ در جریان بحران سوریه نیز شورای امنیت هیچ گونه توافق جامعی در این خصوص نداشت و با این وجود نیز این امر را به عنوان نقض صلح و امنیت بین المللی شناسایی نکرد. مداخله به بهانه حق تعیین سرنوشت نیز اگر برای جلوگیری از وقوع جنایات و نقض های جدی باشد، با رضایت شورای امنیت مشروع است خواه مداخله نظامی و غیرنظامی باشد. در پژوهش حاضر به روش توصیفی–تحلیلی ضمن بررسی بحران سوریه و حق تعیین سرنوشت و عنصر مشروعیت، این نتیجه حاصل شد که مسیولیت حمایت در منشور سازمان ملل و سایر اسناد جایگاه والایی دارد و نقض فاحش حقوق بشر و ناتوانی دولتها در حل بحران میتواند مستمسکی برای مداخله در امور داخلی کشورها باشد نه به عنوان تجاوز بلکه برای پایان دادن به بحران و فجایع انسانی در آن مناطق. با توجه به یافتهها مبانی تیوری مسیولیت حمایت برای سوریه موجود و مشروع است اما در عمل با توجه به عدم موافقت شورای امنیت این امر همچنان عملی نگردیده است. پس مسیولیت حمایت به یکی از استثنایات مداخله در امور داخلی کشورها و به طور خاص در سوریه میباشد و مشروعیت این امر همچنان در گرو رای شورای امنیت است و هرگونه مداخله برای عملی نمودن مسیولیت حمایت مخالف حقوق بین الملل است.

ساختار و فهرست پایان نامه

بخش اول:کلیات و تعاریف​۱۴ فصل اول: مفهوم شناسی بحران​۱۵ مقدمه​۱۵ گفتار اول:انواع بحران​۱۸ فصل دوم:محدوده ی شکل گیری و روند تکامل بحران​۲۳ مقدمه​۲۳ گفتار اول: بحران های بین المللی​۲۴ گفتار دوم: بحران های داخلی​۲۶ گفتار سوم:روند تکامل و ماهیت سیستمی بحران​۲۷ فصل سوم:بحران سوریه​۲۹ مقدمه​۲۹ گفتار اول:تاریخچه بحران در سوریه​۳۱ گفتار دوم:زمینه ها بحران سوریه​۳۳ فصل چهارم:حق تعیین سرنوشت​۴۳ مقدمه​۴۳ گفتار اول:تاریخچه شکل گیری "حق تعیین سرنوشت"​۴۵ گفتار دوم:انواع حق تعیین سرنوشت​۵۰ بخش دوم:حق تعیین سرنوشت و اصل عدم مداخله در حقوق بین الملل​۵۵ فصل اول: مفهوم و جایگاه حق تعیین سرنوشت و اصل عدم مداخله​۵۶ مقدمه​۵۶ گفتار اول: بررسی و تحلیل اصل حق تعیین سرنوشت از منظر حقوق بین الملل​۶۱ گفتار دوم: بررسی شرایط اعمال حق تعیین سرنوشت​۶۷ گفتار سوم:تحول مفهوم حقوق بشر و حق تعیین سرنوشت در روابط بین الملل​۷۱ فصل دوم:تحلیل وضعیت سوریه از منظر تعیین سرنوشت​۷۶ مقدمه​۷۶ گفتار اول: روند قدرت گیری بشار اسد در سوریه​۷۶ گفتار دوم: وضعیت اجتماعی و اقتصادی در سوریه​۷۷ فصل سوم:مداخله در امور داخلی دولت ها​۷۹ مقدمه​۷۹ گفتار اول:اصل عدم مداخله در ارتباط با رویه سازمان ملل متحد​۸۱ گفتار دوم : مداخلات خارجی قدرت های بیگانه در بحران سوریه​۸۳ گفتار سوم:اصل عدم مداخله در ارتباط با رویه سازمان ملل متحد​۸۵ فصل چهارم:حق تعین سرنوشت در ارتباط با اصل تمامیت سرزمینی​۸۸ مقدمه​۸۸ گفتار اول: درنگی مختصر بر اصل تمامیت سرزمینی​۸۸ گفتار دوم: تبیین اصل تمامیت سرزمینی در حقوق بین الملل​۹۱ بخش سوم :عنصر مشروعیت و جایگاه آن در بحران سوریه​۹۶ فصل اول:مفهوم و جایگاه مشروعیت​۹۷ مقدمه​۹۷ گفتار اول:ارتباط مشروعیت و حق تعیین سرنوشت​۹۷ گفتار دوم: مشروعیت حاکمیت در سوریه و ندای حق تعیین سرنوشت​۹۹ فصل دوم: مسیولیت حمایت​۱۰۲ مقدمه​۱۰۲ گفتار اول:مفهوم دکترین مسیولیت حمایت​۱۰۴ گفتار دوم: تقابل مسیولیت حمایت و منع مداخله در بحران سوریه​۱۰۶ فصل سوم: استثنایات مداخله در امور داخلی کشورها​۱۰۸ مقدمه​۱۰۸ گفتار اول:مداخله شورای امنیت و نیروهای حافظ صلح موضوع ماده ۵۰ تا

منشور ملل متحد​۱۰۹ گفتار دوم: نقدهای وارد بر نظریه حمایت و کاربست آن در بحران سوریه​۱۱۵ نتیجه گیری:​۱۱۹ فهرست منابع​۱۲۲

کلیدواژه ها

• حق تعیین سرنوشت
• مشروعیت