حداقل و حداکثر مهریه در فقه امامیه فقه اهل سنت و حقوق ایران
 | |
| عنوان | حداقل و حداکثر مهریه در فقه امامیه فقه اهل سنت و حقوق ایران |
|---|---|
| رشته | حقوق خانواده |
| دانشجو | رضا محمودی |
| استاد راهنما | مهدی منتظرقایم |
| استاد مشاور | محمود ویسی |
| مقطع | کارشناسی ارشد |
| سال دفاع | ۱۳۹۸ |
| دانشگاه | دانشگاه علوم قضایی و خدمات اداری |
حداقل و حداکثر مهریه در فقه امامیه فقه اهل سنت و حقوق ایران عنوان پایان نامه ای است که توسط رضا محمودی، با راهنمایی مهدی منتظرقایم و با مشاوره محمود ویسی در سال ۱۳۹۸ و در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه علوم قضایی و خدمات اداری دفاع گردید.
چکیده
حداقل و حداکثر مهریه ازجمله موضوعات مطرح شده در فقه امامیه، فقه اهل سنت و حقوق ایران است. در این منابع از تعیین حد و حدود مهریه، استحباب در کم بودن مهریه، تاکید بر کراهت مهریه زیاد، تاکید بر مهریه پیامبر اکرم (مهرالسنه)، تاکید بر عدم ازدیاد مهریه و تشویق به کم بودن مهریه، سخن به میان آمده است. فقهای شیعه در عقد نکاح موقت، وجود مهریه را ضروری می دانند؛ برعکس فقهای اهل سنت. بیشتر فقهای شیعه عقیده دارند که مستحب است حداکثر مهریه از مهرالسنه تجاوز نکند ولی آن را الزامی ندانسته اند و تراضی طرفین را قبول کرده اند؛ درحالی که اقلیتی از فقهای شیعه به محدودیت مهریه قایل اند و می گویند جایز نیست که مقدار از مهرالسنه تجاوز کند. فقهای همه فرقه های اهل سنت بر نبود حد و مرز در مهریه اتفاق نظر دارند. آن ها می–گویند دلیلی در قرآن و حدیث دال بر محدودیت میزان مهریه موجود نیست. روایات زیادی هست که مقدار مهریه را به تراضی طرفین موکول کرده است. ازنظر اجماع فقهای شیعه مهر از لحاظ حداقلی محدودیتی ندارد؛ فقط باید دارای مالیت و قابل تملک باشد. شافعیه و حنابله نظری مانند شیعه دارند ولی حنفیه حداقل مهر را ده درهم و مالکیه چهار دینار یا سه درهم نقره خالص می داند. در حقوق ایران هم قانون گذار در قانون مدنی ازنظریه مشهور فقها تبعیت کرده و مقرر داشته است تعیین مهر منوط به تراضی طرفین است.
کلیدواژه ها
- مهریه
- فقه شیعه
- فقه اهل سنت
- حداقل مهریه
- حداکثر مهریه
- حقوق ایران