حدود اختیارات دولت در حقوق فردی و اجتماعی

عنوان	حدود اختیارات دولت در حقوق فردی و اجتماعی
رشته	حقوق عمومی
دانشجو	شاهرخ غلامی
استاد راهنما	عباسعلی کدخدایی
استاد مشاور	عبدالرحیم ذاکر حسین
مقطع	کارشناسی ارشد
سال دفاع	۱۳۸۱
دانشگاه	دانشگاه تهران

حدود اختیارات دولت در حقوق فردی و اجتماعی عنوان پایان نامه ای است که توسط شاهرخ غلامی، با راهنمایی عباسعلی کدخدایی و با مشاوره عبدالرحیم ذاکر حسین در سال ۱۳۸۱ و در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه تهران دفاع گردید.

چکیده

قدرت آدمی با خلقت او همزاد است و با واژگان اسطوره ای شروع و در فرآیند زمانه منقح و منزه شده که تکامل یافته ترین آن قدرت نهادینه یعنی بخش و پخش آن در نهادهای حاکمیت است و امروزه به عنوان یک اصل مسلم حقوقی و سیاسی، مقبولیت جهانی پیدا کرده است. اگر قدرت سیاسی در غیرچارچوب قانونی به تعبیر دیگر فراقانونی عمل کند، خود محور و خودکامه ، خواهد بود. لذا بهترین نوع قدرت سیاسی ، دولت قانونمندی است که خود را مقید و ملزم به قانون می داند. این ویژگی اخیر قدرت ، روشنگری نظریه پردازان برجسته آن و فداکاریهای اعضای بشریت میسور شده است. نوآوران این اندیشه را باید موجد مکاتب آزادیخواه قلمداد کرد که مهمترین آن مکتب حقوق فردی ، باارزش و اصالت دادن به فرد انسانی است . این مکتب کار ویژه ترین وظیفه دولت را خدمت و غایت به فرد دانسته است و فلسفه ایجابی دولت را در همین منظر می داند. نگاه اینان به قدرت سیاسی، نگاهی نقادانه ، ابزاری و اقلی با کمترین حوزه اختیارات و حقوق برای دولت است . در مقابل این اندیشه ، مکتب حقوق اجتماعی با بیشترین حوزه حقوقی برای دولت و تکلیف برای فرد وجود دارد. این دسته از متفکران ، آزادی فرد را مستحیل در دولت و در خدمت او می دانند. نگاه اینان به دولت ، نگاهی ایدیولوژیکی و قداست گونه و لذا قدرت و اختیارات او فزاینده است . اندیشه ای که تاحدودی تلفیق این دو مکتب است ، اندیشه وحدت گرای اسلامی ، که به قدرت جنبه ارزشی نگریسته است . هر چند در این نگاه، دولت اهم و فرد مهم است ، با این وصف حقوق و تکالیفی برای هر دو مفروض گشته است . نگاه اینان به قدرت سیاسی، نگاهی جانشینی که غیرمستقیم پیوند و ارتباط با قدرت الهی دارد و مشروعیت خود را به قدرت مطلق الهی مرتبط می سازد.

کلیدواژه ها

• حقوق فردی
• قدرت قانونی
• حقوق اجتماعی
• دولت