حقوق افراد دارای معلولیت در چارچوب خانواده از منظر موازین بین المللی
حقوق افراد دارای معلولیت در چارچوب خانواده از منظر موازین بین‌المللی نام مقاله ای است نوشته محیا صفاری نیا و معصومه منفرد مسقانی که در شماره هفتاد و یک، دوره بیست وچهارم (پاییز و زمستان ۱۳۹۸) دوفصلنامه فقه و حقوق خانواده (ندای صادق) منتشر شده‌است.
چکیده
حق بر خانواده یکی از حقوق بنیادین انسان است که در رویکرد حق محور، برای افراد دارای معلولیت نیز در نظر گرفته شده‌است. این حق مفهومی است که حق ازدواج، حیات خانوادگی و فرزندآوری را شامل می‌شود. باتوجه به شرایط ویژه جسمی و روحی و روانی افراد دارای معلولیت، تضمین و به رسمیت شناختن این حق حائز اهمیت است. پرسش اساسی آن است که حق بر خانواده برای افراد دارای معلولیت در کدام اسناد بین المللی به رسمیت شناخته شده‌است و چه چالش‌هایی فراروی تحقق این حق و حیات خانوادگی افراد دارای معلولیت قرار دارد. در این مقاله با روش توصیفی تحلیلی و با بررسی ده‌ها سند بین المللی آشکار می‌شود که این حق، در اسناد متعدد بین المللی از جمله معاهدات و نظریات تفسیری و گزارش‌های مراجع بین المللی به رسمیت شناخته شده و دولت‌ها مکلف به تحقق آن شده‌اند؛ لکن افراد دارای معلولیت به جهت عدم دریافت حمایت مناسب از سوی دولت‌ها و عدم بهره‌مندی از حقوق به رسمیت شناخته شده خود، با چالش‌های متعددی از جمله فقر و انزوا و محدودیت روابط اجتماعی و محرومیت از روابط جنسی و فرزندآوری و خشونت و آزار و اذیت روبه رو هستند.
کلیدواژه‌ها
- اسناد بین المللی
- افراد دارای معلولیت
- حق بر خانواده
- زنان دارای معلولیت
- سلامت جنسی