حقوق بنیادین کارگران خارجی در ایران با تاکید بر گارگران افغانی

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
حقوق بنیادین کارگران خارجی در ایران با تاکید بر گارگران افغانی
عنوانحقوق بنیادین کارگران خارجی در ایران با تاکید بر گارگران افغانی
رشتهحقوق بشر
دانشجوعبدالعزیز نوری
استاد راهنماسیدعزت اله عراقی
استاد مشاورولی رستمی
مقطعکارشناسی ارشد
سال دفاع۱۳۸۹
دانشگاهدانشگاه تهران



حقوق بنیادین کارگران خارجی در ایران با تاکید بر گارگران افغانی عنوان پایان نامه ای است که توسط عبدالعزیز نوری، با راهنمایی سیدعزت اله عراقی و با مشاوره ولی رستمی در سال ۱۳۸۹ و در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه تهران دفاع گردید.

چکیده

با توجه به محوریت ساختار دولت ملت در نظم کنونی جهان، قانون داخلی کشورها باید اصلی ترین حامی و مهمترین مرجع کارگران در کشورها باشد . در کنار آن و در خلال نزدیک به یک قرن، سازمان بین المللی کار به عنوان مهمترین مرجع بین المللی در خصوص مسایل مربوط به کار و کارگران در ایجاد استاندارهای مطلوب بین المللی جایگاه ارزشمند و مهمی یافته است . اهمیت این نقش در دهه های جدید و در ساختار در هم پیچیده جهانی و غلبه نظام سرمایه داری بیشتر گردیده است . لذا سازمان کوشیده است نقش بین المللی مسایل مربوط به کار را تقویت کرده و در کنار نظام ملی به ارتقا و بهبود وضعیت کار و کارگران کمک نماید. حقوق بنیادین کار چهار مقوله منع کار اجباری، آزادی سندیکایی،منع تبعیض در استخدام و اشتغال و محو موثر کار کودکان را در بر می گیرد که در هشت مقاوله نامه سازمان بین المللی کار انعکاس یافته است . این حقوق به دلیل وابستگی و تقابل شدید با حقوق اساسی و بشری کارگران به عنوان معیار حداقل حقوق انسانی کارگران دانسته می شود که باید در مورد همه کارگران و بدون هیچ ملاحظه ای همچون تابعیت رعایت شود. از این روست که خصلت حمایتی حقوق بنیادین کار، به کارگران خار جی نیز تسری یافته و دولتها را ملزم می کند به حقوق بنیادین کارگران خارجی احترام گذاشته و سازکارهای حمایت از این دسته از حقوق آنها را سنجیده و اجرا نماید. جمهوری اسلامی ایران نیز از یک سو ملزم و متعهد به پذیرش و رعایت استاندارهای سازمان بین المللی کار در خ صوص حقوق بنیادین کارگران خارجی است و از سویی تعداد زیادی کارگر خارجی در این کشور حضور دارند که اکثر آنها تبعه افغانستان هستند.

کلیدواژه ها