حقوق سازمان‌های بین‌المللی (زمانی)

حقوق سازمان‌های بین‌المللی کتابی از سید قاسم زمانی است که در دو جلد تدوین و توسط انتشارات شهر دانش به چاپ رسیده‌است.

جلد اول

محتوای کتاب

جلد اول این کتاب در ۱۰ فصل تنظیم گردیده‌است.

1. فصل اول: سازمان‌های بین‌المللی؛ تاریخچه و مفهوم
2. فصل دوم: شخصیت سازمان‌های بین‌المللی در نظام حقوقی بین‌المللی
3. فصل سوم: عضویت و پایان عضویت در سازمان‌های بین‌المللی
4. فصل چهارم: صلاحیت‌ها و اختیارات سازمان‌های بین‌المللی
5. فصل پنجم: التزام سازمان‌های بین‌المللی به حقوق بین‌الملل
6. ...

بخشی از کتاب

نویسنده در بخشی از کتاب می‌نویسد:

گسترش روابط بین‌المللی در دو قرن اخیر و به ویژه پس از بروز انقلاب صنعتی، زمینه‌ساز ظهور سازمان‌های بین‌المللی بوده‌است. در حقیقت از قرن نوزدهم به بعد روابط غالباً دوجانبه و دیپلماتیک دولت‌ها به تدریج با افزایش وابستگی متقابل چنان متحول شد که همکاری سازمان یافته آنها به عنوان ضرورت اساسی زیست بین‌المللی، اهمیتی مضاعف یافت. این حرکت ابتدا در حوزه مسائل فنی (که سرشت سیاسی کمتری داشتند) و با ایجاد کمیسیون‌های رودخانه ای و اتحادیه‌های بین‌المللی آغاز شد و سپس با تکیه بر مبانی مستحکم سیاسی و حقوقی به سایر عرصه‌های بین‌المللی نفوذ نمود.

جلد دوم

محتوای کتاب

جلد دوم این کتاب در هفت فصل تنظیم گردیده‌است. سرفصل‌های این کتاب را می‌توان به موارد زیر تقسیم نمود:

1. انحلال و جانشینی در سازمان‌های بین‌المللی
2. اعمال قابل انتساب به سازمان‌های بین‌المللی
3. مسئولیت‌های سازمان‌های بین‌المللی در حقوق بین‌الملل
4. مسئولیت بین‌المللی سازمان‌های بین‌المللی
5. در جست و جوی مرز میان مسئولیت‌های بین‌المللی سازمان و اعضای آن
6. عوامل رافع وصف متخلفانه اعمال ارتکابی سازمان‌های بین‌المللی
7. آثار و نتایج مسئولیت سازمان‌های بین‌المللی

بخشی از کتاب

نویسنده در بخشی از کتاب می‌نویسد:

اصولا سازمان‌های بین‌المللی نظر به اهدافی که برای نیل به آنها ایجاد شده‌اند، نهادهای فرازمانی به‌شمار می‌روند. حفظ صلح و امنیت، ارتقای بهداشت، اعتلای آموزش، حفاظت از محیط زیست، نیل به توسعه، حمایت از حقوق بشر، توسعه روابط تجاری و اقتصادی بین‌المللی، اجرای عدالت کیفری و … آرمان‌ها و ارزش‌هایی نیستند که ظرف و محدوده زمانی معینی داشته باشند. پایداری و دوام ابدی خصیصه ذاتی این ارزش‌ها به‌شمار می‌رود. بر همین اساس، عمدتاً در اسناد مؤسس سازمان‌های بین‌المللی زمان معینی برای حیات سازمان تعیین نمی‌شود. با وجود این، هویت و تعداد سازمان‌های بین‌المللی ثابت نمی‌ماند و دستخوش تغییر و تحول می‌شود. چه بسیار سازمان‌های بین‌المللی که مدت زمانی در جامعه بین‌المللی زیسته‌اند و حیاتشان خاتمه یافته‌است و چه بسیار سازمان‌های بین‌المللی که در آینده جای خود را به سازمان‌های جدید دهند؛ بنابراین توجه به جنبه‌های حقوقی انحلال و جانشینی سازمان‌های بین‌المللی امری ضروری قلمداد می‌گردد.