حقوق منتقدان از دیدگاه اسلام، حقوق بیـن‌الملل و قوانیـن ایران
حقوق منتقدان از دیدگاه اسلام، حقوق بیـن‌الملل و قوانیـن ایران نام مقاله ای از محمدجواد نجفی و محمدهادی فاتح و محمدحسن موحدی ساوجی است که در دوره چهار شماره دو فصلنامه علمی حقوق تطبیقی دانشگاه مفید منتشر شده است.
چکیده
انتقاد، از لوازم آزادی بیان در حوزه‌های مختلف ازجمله در دو حوزة دین و سیاست قابل طرح است. به‌رسمیت شناختن منتقدان و پاسداشت حقوق آنان مهم‌ترین محکی است که به‌وسیلة آن می‌توان پایبندی حکومتی را به حقوق انسانی شناسایی کرد. بر اساس آموزه‌های دینی، نقد حاکمان یا رفتار و باورهای ایشان، حق شهروندان و از جهتی دیگر تکلیف آنان به‌شمار می‌آید. این حق و تکلیف توسط افراد به‌صورت مستقل یا در قالب تشکل‌های مدنی و احزاب سیاسی یا در ساختار نهادهای سیاسی قابل اعمال است. این مقاله، ضمن بررسی مبانی دینی این حق، به مقایسة آن با حقوق بین‌الملل و قوانین مدون ایران پرداخته و ضمن اشاره به کاستی‌های اسناد بین‌المللی در این زمینه، به این پرسش پاسخ داده است که آیا برای انتقاد حدّ و مرزی شناخته شده است و در صورت ترسیم چنین مرزی، چنانچه منتقد از مرزهای انتقاد تجاوز نماید، از دیدگاه اسلام، حقوق بین‌الملل و حقوق داخلی، برخورد با وی چگونه تعریف شده است؟
کلیدواژه‌ها
- حقوق منتقدان
- قرآن
- سنت معصومان
- حقوق بین الملل
- قوانین ایران