حق آموزش زنان در اسناد بینالمللی حقوق بشر و اسالم با تاکید بر افغانستان

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
حق آموزش زنان در اسناد بینالمللی حقوق بشر و اسالم با تاکید بر افغانستان
عنوانحق آموزش زنان در اسناد بینالمللی حقوق بشر و اسالم با تاکید بر افغانستان
رشتهحقوق بشر
دانشجومحمد علی حیدری
استاد راهنماخیرالله پروین
استاد مشاورمحمدجواد جاوید
مقطعکارشناسی ارشد
سال دفاع۱۳۹۲
دانشگاهدانشگاه تهران



حق آموزش زنان در اسناد بینالمللی حقوق بشر و اسالم با تاکید بر افغانستان عنوان پایان نامه ای است که توسط محمد علی حیدری، با راهنمایی خیرالله پروین و با مشاوره محمدجواد جاوید در سال ۱۳۹۲ و در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه تهران دفاع گردید.

چکیده

جامعه زنان افغانستان، به دلیل حاکمیت ساختار قبیله ایِ مردساﻻر و برداشت ه–ای خ–اص م–ذهبی، از متون دینی متناسب با اقتضایات بس–تر اجتم–اعی، هم–واره از حق–وق سیاس–ی، اجتم–اعی و فرهنگ–ی خویش، به خصوص از حق دست یابی به تحصیل و آموزش، مح–روم ب–وده ان–د ک–ه ای–ن محرومی–ت تاریخیِ مزمِن و دوام دار، ضمن آنکه بر فضای زندگی فردی، خصوصی و خانوادگی آنان، تاثیر منف–ی و مخرﱢب گذاشته، به سهم خود، انحطاط، عقب ماندگی و توسعه نیافتگیِ کشور را، در صحنه بین المللی نیز موجب گشته است. ضرورت ایجاب می کند که این واقعیت، به عنوان متغیر وابسته، م–ورد تحقی–ق قرار گیرد و فاکتور ها، عوامل و متغیرهای تاثیرگذار در آن، شناسایی و از حق تعلیمی و آموزشی زنان پشتیبانی و از چهره حقیقی اسﻼم، در این زمینه، غبار روبی گردد. از طرفی، افغانستان به عن–وان عض– و جامعه بین المللی، به اکثر اسناد حقوق بشری، پیوسته است که این الحاق و پیوستگی، تعهدات ملی وبین المللی را در راستای احترام، حمایت و تامین حق آموزشی و تعلیمی زنان، ب–ر دول–ت افغانس–تان تحمیل نموده است و این می طلبد که اسناد مزبور، بررسی و موارد تعهد افغانستان، مشخص گردد. در بررسیِ مجموعه اسناد بین المللی حقوق بشر، این نکته به دست آمده است که اوﻻ، دست ی–ابی به آموزش، حق اساسی، بنیادین و تعلیق ناپذیر هر فرد انسانی، بدون توجه به ویژگ–ی ه–ای جنس–یتی، زبانی، قومی، مذهبی و موقعیت اجتماعی است و ثانیا، برای تحقق آن، دولت ه–ای مل–ی در نخس–تین گام، ضمن آنکه آموزش در مقطع ابتدایی را اجباری اعﻼم می کنند، هر چه سریع تر به فراخور توانایی، استعداد و امکانات ملی، زمینه های برخورداری از دیگر مراحل آموزشی را به صورت رایگ–ان، ف–راهم می آورند. هم چنین در بازبینیِ رویکردهای مذهبی و برداشت ها از دﻻیل و مستندات اس–ﻼمی، ض–من رد دو رویکرد سنتی و سلفی معاصر که به صورتی نسبتا ممتد و طوﻻنی، بر فضای سیاسی، اجتماعی و فرهنگی افغانستان حاکم بوده است، رویکرد اصﻼحی – اجتهادی معاصر ، به عنوان راه حل مش–کﻼت و دفاع از حقوق اجتماعی و فرهنگی جامعه زنان افغانستان برگزیده شده و اثبات گردی–ده اس–ت ک–ه از نظر دینی، تحصیل و آموزش زنان، در تمامی حوزه ها و عرص–ه ه–ای علم–ی، ن–ه تنه–ا مح–دودیت و ممنوعیتی ندارد؛ بلکه از مهم ترین فرایض دینی و الهیِ یک فرد مسلمان، بدون توجه ب–ه جنس–یت آن می باشد و زنان مسلمان، در صورت تحصیل علم و دانش و تامین شرایط ﻻزم، م–ی توانن–د ب–ه لح–اظ علمی، به مقام مرجعیت دینی، تصدی مقام قضایی و به دست گرفتن حاکمی–ت سیاس–یِ ی–ک کش–ور اسﻼمی، دست یابند.

کلیدواژه ها

  • حق آموزش
  • زنان
  • اسناد بین المللی حقوق بشر
  • اسلام
  • افغانستان