حق بر آب در داوری معاهداتی سرمایه گذاری و آثار آن بر شروط صلاحیتی و قانون حاکم
حق بر آب در داوری معاهداتی سرمایه گذاری و آثار آن بر شروط صلاحیتی و قانون حاکم نام مقاله‌ای از فرشاد گراوند است که در شماره هفتادوپنجم (تابستان 1401) فصلنامه علمی پژوهش حقوق عمومی منتشر شده است.
چکیده
طرح حق بر آب در داوری سرمایه‌گذاری یکی از مناقشه‌انگیزترین مباحث پیش روی دیوان‌های داوری در چند دهه اخیر بوده است. خصوصی‌سازی خدمات عمومی از جمله آب و فاضلاب و سپردن آنها به سرمایه‌گذاران خارجی موجب شده تا حق بر آب بعنوان یک منفعت عمومی و حیاتی بارها در داوری‌های سرمایه‌گذاری مطرح شود. با تفسیر مضیق محاکم از شروط صلاحیتی و قانون حاکم، این حق بنیادین بشری در برخی موارد نامربوط و نادیده تلقی شده و این امر به بحران مشروعیت در داوری سرمایه‌گذاری دامن زده است. این جستار می‌کوشد تا امکان حمایت بیشتر از حق بر آب را از طریق برقراری تعادل بین تعهدات بین‌المللی دولت‌ها در دو عرصه حقوق سرمایه‌گذاری و حقوق بشر نشان دهد و در پایان روش‌هایی را برای ادغام این دو از جمله تفسیر درست شروط صلاحیتی و قانون حاکم با تکیه بر اصول تفسیر معاهدات، تلفیق سیستمیک و گنجاندن بندهای جدید در موافقتنامه‌های سرمایه‌گذاری پیشنهاد کند.
کلیدواژه‌ها
- حق بر آب
- داوری سرمایه‌گذاری بین‌المللی
- شروط صلاحیتی
- قانون حاکم
- تلفیق سیستمیک
مواد مرتبط
- ماده 31 کنوانسیون وین درخصوص حقوق معاهدات
- مـاده 11 ميثـاق حقـوق اقتصـادی، اجتماعي و فرهنگي
- مـاده 12 ميثـاق حقـوق اقتصـادی، اجتماعي و فرهنگي
- ماده 52 كنوانسـيون ایكسـيد
- ماده 41 کنوانسیون ایکسید
- ماده 42 کنوانسیون ایکسید
- مـاده 38 اساسـنامه دیـوان بين‌المللي دادگستری
- مـاده 26 معاهده منشور انرژی
- ماده 1131 معاهده نفتا