حق بر آزادی تجمع در نظام حقوقی جمهوری اسلامی ایران

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
حق بر آزادی تجمع در نظام حقوقی جمهوری اسلامی ایران
عنوانحق بر آزادی تجمع در نظام حقوقی جمهوری اسلامی ایران
رشتهحقوق عمومی
دانشجوآرین قاسمی
استاد راهنمامحسن عبداللهی
استاد مشاوررضا اسلامی
مقطعکارشناسی ارشد
سال دفاع۱۳۹۲
دانشگاهدانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی



حق بر آزادی تجمع در نظام حقوقی جمهوری اسلامی ایران عنوان پایان نامه ای است که توسط آرین قاسمی، با راهنمایی محسن عبداللهی و با مشاوره رضا اسلامی در سال ۱۳۹۲ و در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی دفاع گردید.

چکیده

حق بر آزادی تجمع حقی است برآمده از فطرت بشر که بعنوان یکی از اقسام آزادی های گروهی سبب صیانت از حقوق فردی و آزادی های گروهی می شود و بطور مستقیم در مشارکت در زندگی سیاسی و اجتماعی موثر است. این حق را می توان بعنوان یک هنجار و ساز و کار حقوق اساسی و حقوق بشر در توسعه سیاسی و گسترش دموکراسی موثر دانست که در نظام بین المللی حقوق بشر مورد شناسایی قرار گرفته است. قانون اساسی و نظام حقوقی جمهوری اسلامی ایران نیز این حق را مورد شناسایی قرار داده است اما قیودی برای آن مقرر نمود است. بررسی این قیود و مطابقت یا عدم مطابقت آنها با معیارهای حقوق بشر حق بر آزادی تجمع و وضعیت حاکم بر آن در نظام حقوقی برآمده از قانون مصوب مجلس شورای اسلامی و تضمینات حقوقی حق یاد شده در نظام قضایی جمهوری اسلامی ایران مورد نظر این پژوهش است.

ساختار و فهرست پایان نامه

عنوان صفحه

مقدمه ۱

فصل اول–بایسته ها در حق بر آزادی تجمع ۱۳

گفتار اول–چیستی حق بر آزادی تجمع ۱۵

بند نخست–ماهیت حق بر آزادی تجمع ۱۵

الف– واژه شناسی ۱۶

ب–عناصر و انواع ۲۰

بنددوم–تبار شناسی حقوقی ۲۹

الف–حق بر آزادی تجمع در تقسیم بندی هوفلد ۲۹

ب–جایگاه شناسی ۳۵

گفتار دوم–مبانی حق بر آزادی تجمع ۶۹

بند اول–حمایت از فرد و آزادی های فردی و گروهی ۶۹

الف–حمایت از فرد و حقوق فردی


ب–حمایت از آزادی های گروهی ۷۷

بند دوم– مشارکت در زندگی سیاسی اجتماعی ۸۸

الف–از روش های مشارکت در تعیین سرنوشت ۸۸

ب– توسعه سیاسی و گسترش دموکراسی ۱۰۱

گفتار سوم–وضعیت حق بر آزادی تجمع در نظام بین المللی حقوق بشر ۱۱۴

بند اول–شناسایی و معیار انگاری حق بر آزادی تجمع ۱۱۴

الف–شناسایی حق بر آزادی تجمع و منابع آن ۱۱۴

ب–قید های وارد شده بر حق بر آزادی تجمع ۱۳۱

بند دوم–منزلت حق بر آزادی تجمع در نظام بین المللی حقوق بشر ۱۴۴

الف–حق قابل تعلیق ۱۴۴

ب– تضمین حق در نظام بین المللی ۱۴۸

فصل دوم–حق بر آزادی تجمع در نظام حقوقی جمهوری اسلامی ایران ۱۵۵

گفتار اول–قانون اساسی: شناسایی اصل و اصل شناسایی ۱۵۹

بند اول–شناسایی حق بر آزادی تجمع بعنوان یکی از حقوق ملت ۱۵۹

ب–حق بر آزادی تجمع و دیگر قواعد قانون اساسی ۱۶۸

بند دوم–قید انگاری برای حق بر آزادی تجمع ۱۸۴

الف–ممنوعیت حمل سلاح ۱۸۴

ب–عدم اخلال به مبانی اسلام ۱۹۶

گفتار دوم–حق بر آزادی تجمع در قوانین عادی : تحدید یا تامین ۲۲۰

بند اول – ساز و کار سازی یا محدودیت گرایی ۲۲۰

الف–تحدید حق بر آزادی تجمع در گروه های ثبت شده ۲۲۱

ب– محدود نمودن از طریق لزوم کسب مجوز و شرایط آن ۲۲۷

ج–قیود مندرج در قانون عادی و حقوق اساسی عرفی ۲۳۸

بند دوم–تهدید یا تحدید ۲۴۰

الف–تعهد به عدم اخلال در امنیت ۲۴۰

ب–تعهد به رعایت امور دیگر ۲۴۷

گفتار سوم–حق بر آزادی تجمع در نظام قضایی جمهوری اسلامی ایران ۲۵۰

بند اول–تضمینات عام حق بر آزادی تجمع در نظام قضایی ۲۵۰

الف–وظیفه ی قوه قضاییه در احیای حقوق عامه و گسترش آزادی های مشروع ۲۵۰

ب–مجازات ناقض حق بر آزادی تجمع ۲۵۷

بند دوم–مرجع رسیدگی به نقض حق بر ازادی تجمع ۲۶۳

الف–دادگاه صالح ۲۶۴

ب–در دسترس بودن دادگاه ۲۹۰

دریافت و رهیافت نهایی ۲۹۷

نمایه آیات ۳۱۶

فهرست منابع ۳۱۸

پیوست یک–فتاوی ۳۳۹

پیوست دو–متن پیشنهادی برای طرح قانون تجمعات ۳۴۴

پیوست – ماخذشناسی

کلیدواژه ها

  • حق
  • آزادی تجمع
  • نظام حقوقی
  • جمهوری اسلامی ایران
  • حقوق بشر
  • حق بر آزادی تجمع
  • حقوق بشر