دادرسی افتراقی جرایم علیه امنیت در قانون آیین دادرسی کیفری مصوب سال 1392
 | |
| عنوان | دادرسی افتراقی جرایم علیه امنیت در قانون آیین دادرسی کیفری مصوب سال ۱۳۹۲ |
|---|---|
| رشته | حقوق جزا و جرم شناسی |
| دانشجو | آرزو بالازاده |
| استاد راهنما | علی خالقی |
| استاد مشاور | محمد مهدی ساقیان |
| مقطع | کارشناسی ارشد |
| سال دفاع | ۱۳۹۶ |
| دانشگاه | دانشگاه تهران |
دادرسی افتراقی جرایم علیه امنیت در قانون آیین دادرسی کیفری مصوب سال ۱۳۹۲ عنوان پایان نامه ای است که توسط آرزو بالازاده، با راهنمایی علی خالقی و با مشاوره محمد مهدی ساقیان در سال ۱۳۹۶ و در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه تهران دفاع گردید.
چکیده
امنیت همواره مهم ترین ارزش برای تمامی جوامع بوده است و نهادینه شدن آن در چارچوب قدرت ملی یک کشور اعم از قدرت سیاسی، نظامی و فرهنگی، یکی از وظایف مهم دولت ها به شمار می رود. از این رو از قدیم الایام، حکومت ها مقررات سختی راجع به جرایم علیه امنیت وضع می کردند. علاوه بر وضع مقررات ماهوی همراه با مجازات های شدید، گاه قوانین شکلی سختگیرانه ای نیز نسبت به اینگونه جرایم در نظر گرفته می شود. در واقع به علت درجه اهمیت و شدت اینگونه جرایم که می تواند بر استقلال یک حکومت و کارکرد ارگان اساسی آن تاثیرگذار باشد و نظم جامعه را دچار اختلال نماید، دولت ها ارتکاب این جرایم را برنمی تابند و سعی دارند با وضع قوانین شکلی سختگیرانه مربوط به تعقیب، تحقیق، دادرسی و...، دستگیری متهمان اینگونه جرایم را آسان تر کنند. در قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ نیز، علی رغم وجود نگاه حقوق بشری و به تعبیری متهم محور در تدوین آن، در بسیاری از زمینه ها در خصوص دادرسی جرایم علیه امنیت، مقررات خاصی مانند محدودیت در انتخاب وکیل در مرحله تحقیقات مقدماتی، محدودیت یا ممنوعیت در استفاده از نهادهای ارفاقی (از جمله تعویق صدور حکم و تعلیق اجرای مجازات، مرور زمان، اعمال کیفرهای جایگزین حبس، اعطای عفو و...)، جواز کنترل ارتباطات مخابراتی، جواز صدور قرار بازداشت موقت و... پیش بینی شده است که در نتیجه آن می توان از پیدایش یک دادرسی افتراقی و سختگیرانه نسبت به جرایم علیه امنیت سخن گفت.
کلیدواژه ها
- امنیت
- جرایم علیه امنیت کشور
- دادرسی افتراقی
- قانون آیین دادرسی کیفری