رای دادگاه درباره اصل حاکم در اشتغال زوجه (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۲۱۳۰۵۰۱۴۰۶)
.png) | |
| شماره دادنامه | ۹۳۰۹۹۷۲۱۳۰۵۰۱۴۰۶ |
|---|---|
| تاریخ دادنامه | ۱۳۹۳/۰۸/۲۴ |
| نوع رأی | رأی شعبه |
| نوع مرجع | دادگاه تجدیدنظر استان |
| گروه رأی | رای حقوقی |
| موضوع | اصل حاکم در اشتغال زوجه |
| قاضی | جاویدی اقدم عبدالغفار آل حبیب حسین علیخانی |
چکیده دادنامه و رای دادگاه درباره اصل حاکم در اشتغال زوجه: شوهر می تواند زن را از اشتغال منع کند مگر در عقد، شرط اشتغال باشد.
رأی دادگاه بدوی
در خصوص دادخواست آقای الف.ق. با وکالت آقای ق. به طرفیت خانم الف.ر. به خواسته منع اشتغال خوانده با عنایت به دادخواست تقدیمی و تصویر مصدق شناسنامه و سند ازدواج با این توضیح که وکیل خواهان اظهار نموده موکل قریب ۲ سال است که با خوانده محترم زندگی مشترک دارند از اوائل اردیبهشت امسال همسرش زندگی مشترک را ترک کرده و با فاصله زمانی اندکی بدون اذن و اجازه موکل در فروشگاهی به شغل فروشندگی مشغول شده است ساعت کاری وی از ساعت ۸ صبح تا حدود ۶ عصر می باشد با توجه به نوع کار که فروشندگی بوده این موضوع با مصالح خانوادگی منافات دارد. دادگاه با توجه به محتویات پرونده و اظهارات متداعیین نظر به اینکه خواهان ابتدای اشتغال خوانده به درآمد وی نیاز داشته چون بیکار بوده حال که شغلی پیدا نموده هر چند که میزان درآمد خویش را اعلام ننموده لیکن از آنجا که در شهر تهران عموما افراد با در آمد کمتر از یک میلیون تومان زیر خط فقر قرار دارند و شغل همسر کمک اقتصادی خوبی برای خانواده می باشد از طرفی شغل مذکور منافی مصالح خانوادگی زوجین نبوده دعوی خواهان را وارد ندانسته و با استناد به مواد ۱۱۱۷ قانون مدنی و ماده ۱۹۷ قانون آیین دادرسی مدنی حکم به رد دعوی خواهان را صادر و اعلام می نماید. رأی صادره حضوری و ظرف مدت بیست روز پس از ابلاغ قابل اعتراض در محاکم تجدیدنظر استان تهران می باشد.
رئیس شعبه ۲۳۶ دادگاه عمومی خانواده تهران
جاویدی
رأی دادگاه تجدیدنظر استان
در خصوص تجدیدنظرخواهی آقای الف.ق. با وکالت آقای ح.ق. به طرفیت خانم الف.ر نسبت به دادنامه شماره ۶۷۴ مورخه ۱۳۹۳/۵/۲۲ صادره از شعبه ۲۳۶ دادگاه خانواده تهران که به موجب آن حکم به رد دعوی تجدیدنظرخواه به خواسته منع اشتغال تجدیدنظرخوانده (زوجه) صادر شده است با توجه به محتویات پرونده و اظهارات طرفین در جلسه مورخه ۱۳۹۳/۸/۱۷ اعتراض تجدیدنظرخواه وارد است به دلیل اینکه اولا اشتغال زوجه در عقد شرط نشده ثانیا زوجه منزل مشترک را برابر اظهارات خودش ترک کرده و حتی در رابطه با نفقه خود نیز اقدامی نکرده و اظهار داشت چون زوج نفقه مرا نداد من سرکار رفتم و زوج نیز با این اشتغال مخالف است و لذا مستندا به ماده ۳۵۸ قانون آئین دادرسی مدنی ضمن نقض دادنامه مارالذکر به استناد ماده ۱۱۱۷ قانون مدنی حکم به منع اشتغال زوجه صادر و اعلام می شود. رأی صادره قطعی است.
رییس و مستشار شعبه ۶۰ دادگاه تجدیدنظر استان تهران
آل حبیب – علیخانی